ماده واحده- موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بیلوروس در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات مشتمل بریک مقدمه و ۱۲ ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.
بسمالله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بیلوروس در زمینه قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری بیلوروس که از این به بعد به آنان طرفین
اطلاق خواهد شد، با تمایل به تعمیق همکاری دوجانبه خود در زمینه قرنطینه گیاهی و
حفظ نباتات و به منظور بهبود حفاظت قلمرو دو طرف در مقابله با ورود عوامل مضر
گیاهی و نباتی و کاهش پیامدهای زیانبار آنها، همچنین انجام تجارت متقابل و تبادل
بذور، نهال و کالاهای دارای منشأ گیاهی به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱- از نظر این موافقتنامه، عوامل مضر قرنطینهای شامل آفات، بیماریهای نباتی
و علفهای هرز است که به موجب مقررات الزام آور دولتهای طرفین به عنوان آفات
قرنطینهای محسوب شده و به عنوان پیوست، ضمیمه این موافقتنامه میباشد.
نهادهای ذیربط دولتهای طرفین مجاز به تعدیل یا اصلاح فهرست عوامل مضر قرنطینهای میباشند.
این تعدیلها یا اصلاحیهها از طریق مجاری سیاسی به اطلاع نهادهای ذیربط طرف مقابل خواهد رسید و پس از (۶۰) روز از ابلاغ آنها لازم الاجراخواهند شد.
ماده ۲- نهادهای ذیربط طرفین نسبت به تبادل اطلاعات مربوط به وقوع و شیوع عوامل
مضر قرنطینهای مندرج در فهرست عوامل قرنطینه گیاهی طرف دیگر در قلمرو خویش،
مبادرت خواهد نمود.
ماده ۳- طرفین رعایت مقررات قانونی قرنطینه گیاهی و حفظ نباتات کشور دیگر را در
مورد صادرات و عبور بذور، نهال و دیگر کالاهای دارای منشأگیاهی (که از این پس
بهآنها کالاهای مشمول بازرسی بهداشت نباتی اطلاق خواهد شد) که از قلمرو طرفی به
طرف دیگر یا از طریق قلمرو کشور دیگرانجام میپذیرد، توسط نهادها و سازمانهای
ذیربط خود ضمانت خواهند نمود. ورود، صدور و عبور کالا در صورت درخواست هرطرف از
طریقمرزهایی که توسط نهادهای ذیربط طرفین تعیین میگردد صورت خواهد گرفت.
ماده ۴- طرفین توافق نمودند که پوشال، خاک اره، کاغذ، پلاستیک و مواد دیگری که
امکان رشد و نمو عوامل مضر قرنطینهای بر روی آنها وجود نداردو باید عاری از
هرگونه خاک یا دیگر موادی باشد که رشد عوامل قرنطینهای بر روی آنها امکان پذیر
است، در صادرات کالاهای مشمول بازرسی بهداشتنباتی در قلمرو طرف دیگر مورد استفاده
قرار خواهد گرفت. وسایل حمل و نقلی که در حمل کالاهای مشمول بازرسی بهداشت نباتی
در قلمرو طرفدیگر است باید به دقت نظافت و در صورت لزوم ضد عفونی گردند.
ماده ۵- هر محموله از کالاهای مشمول بازرسی بهداشت نباتی که از قلمرو طرفی به طرف
دیگر یا از طریق قلمرو طرف دیگر صادر میگردد، باید دارایگواهی بهداشت نباتی باشد
که توسط نهاد خدمات قرنطینهای و حفظ نباتات صادر شده و عاری بودن این گونه کالاها
را از عوامل مضر قرنطینهای مشمول مقررات قرنطینه کشور وارد کننده تأیید کند.
گواهی بهداشت همراه کالا باید اصل بوده و نسخه طرف ایرانی به زبان انگلیسی و
فارسی و نسخه طرف بیلوروس به زبان انگلیسی و روسی تکمیلشود. گواهیهای بهداشت (۲۴)
روز از تاریخ صدور آنها اعتبار خواهند داشت. در صورت هرگونه اصلاحی در متن
گواهیهای بهداشت نباتی صادره، قسمت (قسمتهای) اصلاح شده باید به مهر مرجع بهداشت نباتی ذیصلاح ممهور گردد.
نهادهای ذیربط طرفین محق خواهند بود تا شرایط بهداشت نباتی دیگری را در خصوص ورود کالاهای خاص تعیین نمایند.
برای صادرات مجدد نباتات و کالاهای دارای منشأ گیاهی، گواهی بهداشت برای صادرات مجدد کالا به همراه نسخه اصلی گواهی بهداشت کشور تولیدکننده الزامی میباشد.
ماده ۶- در صورت آلودگی کالاها به عوامل مضر قرنطینه گیاهی یا مشاهده هرگونه نقض
مقررات قرنطینه گیاهی کشور وارد کننده، نهادهای ذیصلاح. طرفین محق خواهند بود تا
نسبت به معدوم نمودن کالا، مرجوع کردن آن و یا مقرر نمودن اقدامات لازم دیگر اقدام
نمایند و مراتب باید به طور کتبی بهاطلاع نهادهای ذیربط طرف دیگر برسد.
ماده ۷- نهادهای ذیربط طرفین در موارد خاص، کمکهای متقابل تخصصی، فنی و کمکهای دیگری را در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی به عنوان ترتیبات دوجانبه ارایه خواهند نمود.
ماده ۸- به منظور اجرای همکاریهای بهداشت نباتی، نهادهای ذیربط بهداشت نباتی طرفین، نسبت به انجام همکاریهای ذیل مبادرت خواهند ورزید:
الف- تبادل قوانین و سایر مقررات مربوط به حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی ظرف مدت حداکثر دو ماه از زمان صدور آنها.
ب- ارایه اطلاعات لازم به یکدیگر در زمینه مجلات تخصصی، رسالههای علمی و نشریات مهم به طبع رسیده در دو کشور در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی.
پ- همکاری در زمینه علوم بهداشت نباتی بین مؤسسات و سازمانهای خدمات بهداشت نباتی.
ماده ۹- به هنگام ورود و صدور محمولههای بزرگ گیاهی و کالاهای دارای منشأ گیاهی
از قلمرو یک طرف به طرف دیگر، با موافقت قبلی و متقابل طرفین بررسیهای آزمایشگاهی
مشترک سازماندهی میشود. هریک از طرفین امکانات اداری و تجهیزات را برای انجام
بررسیهای آزمایشگاهی فوقفراهم خواهد کرد. کلیه هزینههای مربوط به اقامت
کارشناسان توسط کشور میزبان تأمین خواهد گردید.
ماده ۱۰- نهادهای ذیربط ذیل اجرای موافقتنامه حاضر را بر عهده خواهند داشت:
– وزارت کشاورزی جمهوری اسلامی ایران از طرف جمهوری اسلامی ایران.
– وزارت کشاورزی و غذای جمهوری بیلوروس از طرف جمهوری بیلوروس.
نهادهای ذیربط طرفین برای اجرای این موافقتنامه از طریق مجاری سیاسی ارتباط برقرار خواهند نمود.
اختلافاتی که در جریان اجرای این موافقتنامه بروز مینماید توسط متخصصین طرفین و
از طریق انجام مشاوره حل و فصل خواهد شد. چنانچه نتایج مورد نظر از این طریق حاصل
نگردد، مسایل از طریق مجاری سیاسی مورد حل و فصل قرار خواهند گرفت.
ماده ۱۱- مفاد این موافقتنامه حقوق و تعهدات طرفین را که از عضویت هریک از طرفین در سایر معاهدات بینالمللی ناشی میشود تحت تأثیر قرار نمیدهد.
ماده ۱۲- این موافقتنامه (۳۰) روز پس از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه مبنی بر تکمیل مراحل قانونی لازم برای لازمالاجرا شدن این موافقتنامه لازمالاجرا خواهد شد.
این موافقتنامه برای دوره پنج ساله منعقد میگردد. در صورتی که هیچ یک از طرفین
جهت فسخ این موافقتنامه تا شش ماه پیش از تاریخ انقضای آن قصد خود را اعلام
ننمایند موافقتنامه بهخودی خود برای یک دوره دیگر پنجساله تمدید خواهد شد.
طرفین میتوانند با موافقت دوجانبه مفاد این موافقتنامه را تغییر داده یا اصلاح
نمایند. این تغییرات و اصلاحیهها مطابق با بند اول این ماده لازم الاجراخواهند شد.
این موافقتنامه در تاریخ هجدهم اسفندماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش هجری شمسی
برابر با نهم مارس یکهزار و نهصد و نود و هشت میلادی در تهران در دو نسخه اصلی
هریک به زبانهای فارسی، روسی و انگلیسی تنظیم گردیده که کلیه متون از اعتبار یکسان برخوردار هستند.
در صورت هرگونه اختلاف نظر در تفسیر مفاد این موافقتنامه، نسخه انگلیسی ملاک عمل خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری بیلوروس
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز سهشنبه مورخ بیست و هفتم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و نُه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۷۹.۳.۲ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
علیاکبر ناطق نوری – رئیس مجلس شورای اسلامی