ماده واحده
به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی امضاء شده در استکهلم به تاریخ چهاردهم جولای ۱۹۶۷ میلادی برابر با بیست و چهارم تیر ماه سال ۱۳۴۶ هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اکتبر ۱۹۷۹ میلادی برابر با هفتم آبان ماه سال ۱۳۵۸ هجری شمسی مشتمل بر یک مقدمه و بیست و یک ماده به شرح پیوست ملحق شده اسناد مربوط را تسلیم نماید.
بسم الله الرحمن الرحیم
کنوانسیون تأسیس سازمان جهانی مالکیت معنوی
امضاء‌شده در استکهلم به تاریخ چهاردهم جولای ۱۹۶۷ میلادی برابر با بیست و چهارم تیرماه سال ۱۳۴۶ هجری شمسی و اصلاحی بیست و هشتم اکتبر ۱۹۷۹ میلادی برابر با هفتم آبان ماه سال ۱۳۵۸ هجری شمسی
طرفهای متعاهد،
با تمایل به مشارکت در تفاهم و همکاری بهتر بین دولتها در جهت منافع مشترک براساس احترام حاکمیت و برابری آنها؛
با تمایل به ارتقای حمایت از مالکیت معنوی در سراسر دنیا، به منظور تشویق فعالیت خلاق؛
با تمایل به روز کردن و کارایی بیشتر مدیریت اتحادیه‌هایی که در زمینه‌های حمایت مالکیت صنعتی، به حمایت از آثار ادبی و هنری تأسیس شده‌اند با رعایت احترام کامل نسبت به استقلال هر یک از اتحادیه‌ها؛
به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱ – تأسیس سازمان
بدین وسیله سازمان جهانی مالکیت معنوی ایجاد می‌شود.
ماده ۲ – تعاریف
از نظر این کنوانسیون :
۱- «سازمان» به معنی سازمان جهانی مالکیت معنوی می‌باشد (WIPO)
۲- منظور از «دفتر بین‌المللی» دفتر بین‌المللی مالکیت معنوی می‌باشد.
۳- منظور از «کنوانسیون پاریس» کنوانسیون امضاء‌شده در بیستم مارس ۱۸۸۳ برابر با اول فروردین سال ۱۲۶۲ هجری شمسی با اصلاحات به‌عمل‌آمده برای حمایت از مالکیت صنعتی است.
۴- منظور از «کنوانسیون برن» کنوانسیون امضاء شده در نهم سپتامبر ۱۸۸۶ برابر با نوزدهم شهریور ماه سال ۱۲۶۵ هجری شمسی با اصلاحات به‌عمل‌آمده برای حمایت از آثار هنری و ادبی می‌باشد.
۵- «اتحادیه پاریس» اتحادیه بین‌المللی است که توسط کنوانسیون پاریس تأسیس شده است.
۶ – “اتحادیه برن” اتحادیه بین‌المللی است که توسط کنوانسیون برن تأسیس شده است.
۷ – منظور از “اتحادیه‌ها” اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه و موافقتنامه‌های تنظیم‌شده در خصوص آن و نیز اتحادیه برن و هر گونه موافقتنامه‌بین‌المللی دیگری است که به منظور پیشبرد حمایت از مالکیت معنوی تنظیم شده و اجرای آن از سوی سازمان بر اساس بند (۳) ماده (۴) تقبل شده‌است.
۸ – “مالکیت معنوی” شامل حقوق مرتبط با موارد زیر خواهد بود :
– آثار ادبی، هنری و علمی؛
– نمایش‌های هنرمندان بازیگر، صدای ضبط شده، برنامه‌های رادیوئی؛
– اختراعات در کلیه زمینه‌های فعالیت انسان ؛
– کشفیات علمی؛
– طراحی‌های صنعتی ؛
– علائم تجاری ، علائم خدماتی، نامهای تجارتی و عناوین؛
– حمایت در برابر رقابت نامطلوب ؛
– و سایر حقوقی که ناشی از فعالیت معنوی در قلمرو صنعتی، علمی، ادبی و هنری می‌باشد.
ماده ۳ – اهداف سازمان
اهداف سازمان عبارتند از :
1 – پیشبرد حمایت مالکیت معنوی در سراسر جهان از طریق همکاری در میان کشورها در صورت اقتضاء با همکاری هر سازمان بین‌المللی دیگر.
2 – تأمین همکاری‌های اداری میان اتحادیه‌ها.
ماده ۴ – وظایف
سازمان به منظور دستیابی به اهداف مندرج در ماده (۳) از طریق نهادهای مربوط و با حفظ صلاحیت هر یک از اتحادیه‌ها به شرح زیر عمل می‌نماید:
1 – ارتقاء توسعه تدابیر پیش‌بینی شده برای تسهیل حمایت مؤثر از مالکیت معنوی در سراسر جهان و هماهنگی قوانین ملی در این زمینه،
2 – انجام وظایف اداری اتحادیه پاریس، اتحادیه‌های ویژه‌ای که در رابطه با این اتحادیه تأسیس شده‌اند و اتحادیه برن ،
3 – قبول یا شرکت در اجرای هرگونه موافقتنامه بین‌المللی که به منظور بالا بردن حمایت از مالکیت معنوی تنظیم شده باشد،
4 – تشویق انعقاد قراردادهای بین‌المللی مربوط به ارتقاء حمایت از مالکیت معنوی،
5 – پیشنهاد همکاری به کشورهائی که خواهان کمکهای حقوقی – فنی در زمینه مالکیت معنوی می‌باشند ،
6 – جمع‌آوری و انتشار اطلاعات مربوط به حمایت مالکیت معنوی و همچنین انجام و توسعه مطالعات در این زمینه و مبادرت به چاپ نتایج به دست‌آمده،
7 – حمایت از خدماتی که حمایت بین‌المللی مالکیت معنوی را تسهیل می‌کند و در صورت اقتضاء اقدام به ثبت در این زمینه و انتشار اطلاعات مربوط‌به آن،
8 – انجام هرگونه اقدام مقتضی دیگر.
ماده ۵ – عضویت
1 – هر کشوری که عضو یکی از اتحادیه‌های مندرج در بند (۷) ماده (۲) باشد می‌تواند به عضویت سازمان درآید.
2 – هرکشوری که عضو یکی از اتحادیه‌ها نباشد، می‌تواند به عضویت سازمان درآید مشروط بر آنکه :
یک – عضو سازمان ملل متحد یا هر مؤسسه وابسته به سازمان یادشده، یا آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و یا عضو اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری‌باشد، یا
دو – از طرف مجمع عمومی به منظور عضویت در این کنوانسیون دعوت شده باشد.
ماده ۶ – مجمع عمومی
1 –
الف – مجمع عمومی شامل کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هر یک از این اتحادیه‌ها هستند، می‌باشد.
ب – دولت هر کشور از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی بر عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
۲ – مجمع عمومی باید:
یک – مدیر کل را براساس معرفی کار گروه هماهنگی منصوب نماید.
دو – گزارشهای مدیر کل را در مورد سازمان بررسی و تأیید کرده و تمامی دستورهای لازم را به او بدهد.
سه – گزارش‌ها و فعالیت‌های کار گروه هماهنگی را بررسی وتأیید نموده و رهنمود مربوط را بدهد.
چهار – بودجه دو ساله هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها را تصویب نماید.
پنج – تدابیر پیشنهادی مدیر کل را در مورد اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (۳) ماده (۴) تصویب نماید.
شش – مقررات مالی سازمان را وضع نماید.
هفت – زبانهای مربوط به امر کاری دبیرخانه را با در نظر گرفتن عرف سازمان ملل متحد تعیین کند.
هشت – از کشورهای موضوع قسمت دوم بند (۲) ماده (۵) به منظور عضو شدن در کنوانسیون دعوت نماید.
نه – تعیین نماید که کدام کشورهای غیرعضو سازمان و کدام سازمانهای بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی، مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان ناظران شرکت کنند.
ده – هرگونه وظایف دیگری را که به موجب این کنوانسیون مقتضی است انجام دهد.
۳ –
الف – هر کشوری که عضو یک یا چند اتحادیه باشد، در مجمع عمومی دارای یک رأی می‌باشد.
ب – حد نصاب مجمع عمومی با ۲۱ کشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – با وجود مقررات قسمت (ب) بالا ، مجمع عمومی در صورتی که در هر جلسه تعداد نمایندگان کمتر از ۲۱ اما مساوی یا بیشتر از ۳۱ کشورهای عضو مجمع یاد شده حضور داشته باشند، می‌تواند اتخاذ تصمیم نماید. با این حال تصمیمات مجمع عمومی به جزء امور راجع به چگونگی عملکرد مربوط، تنها با حصول این شرایط قابل اجرا می‌باشد که دفتر بین‌المللی تصمیمات یاد شده را به کشورهای عضو مجمع که در جلسه حضور نداشته‌اند ابلاغ نموده و از آنان دعوت کند که در ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ
یادشده رأی یا امتناع خود را به طور کتبی اعلام نمایند. هرگاه در انقضای مهلت یادشده تعداد کشورهائی که رأی یا امتناع خود را بدین ترتیب اعلام نمودند، حداقل مساوی کشورهائی باشد که برای حصول حد نصاب جلسه حضور نداشتند، تصمیمات یادشده به این شرط قابل اجرا خواهد بود که اکثریت ۳۲ آراء به دست آید.
ت – با رعایت مفاد قسمتهای (ث) و (ج) ، مجمع عمومی باید با اکثریت ۳۲ آراء ، اتخاذ تصمیم نماید.
ث – تصویب اقدامات مربوط به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی پیش‌بینی شده در بند (۳) ماده (۴) مستلزم حصول اکثریت ۴۳ آراء می‌باشد.
ج – تصویب موافقتنامه با سازمان ملل متحد برابر مقررات مواد (۵۷) و (۶۳) منشور سازمان ملل متحد مستلزم اکثریت ۱۰۹ آراء می‌باشد.
چ – انتخاب مدیر کل (جزء یک بند ۲) ، تصویب اقدامات پیشنهادی مدیر کل راجع به اجرای موافقتنامه‌های بین‌المللی (جزء پنج بند ۲) و تغییر مقر (ماده ۱۰) مستلزم حصول اکثریت نه تنها در مجمع عمومی بلکه در مجمع اتحادیه پاریس و برن هم می‌باشد.
ح – رأی ممتنع، رأی محسوب نمی‌شود.
خ – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
۴-
الف – مجمع عمومی هر دو سال تقویمی یک بار به دعوت مدیر کل جلسه عادی تشکیل خواهد داد.
ب – مجمع عمومی جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر کل یا به درخواست کارگروه هماهنگی و یا به تقاضای ۴۱ کشورهای عضو مجمع تشکیل خواهد داد.
پ – جلسات مجمع در مقر سازمان تشکیل می‌شود.
۵ – دولتهای عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نیستند، مجاز خواهند بود در جلسات مجمع عمومی به عنوان ناظران شرکت نمایند.
۶- مجمع عمومی آیین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.
ماده ۷ – اجلاس
1-
الف – اجلاسی مشتمل بر کشورهای عضو این کنوانسیون، اعم از اینکه اعضای یکی از اتحادیه‌ها بوده یا نباشند، تشکیل می‌گردد.
ب – دولت هر کشوری از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
۲- اجلاس :
یک – موضوعهای کلی در زمینه مالکیت معنوی را بحث خواهد نمود و می‌تواند توصیه‌های مربوط به این موضوعها را با رعایت صلاحیت و استقلال‌عمل اتحادیه‌ها، تصویب نماید؛
دو – بودجه دو ساله اجلاس را تصویب خواهد کرد؛
سه – در حدود بودجه اجلاس، برنامه دو ساله کمک فنی – حقوقی را تدوین خواهد نمود؛
چهار – اصلاحات مربوط به این کنوانسیون – موضوع ماده (۱۷) – را تصویب خواهد نمود؛
پنج – تعیین نماید که کدام کشورهای غیرعضو سازمان و کدام سازمانهای بین‌الدولی و بین‌المللی غیر دولتی مجاز خواهند بود تا در جلسات به عنوان‌ناظر شرکت کنند؛
شش – هرگونه وظایف دیگری که به موجب این کنوانسیون مقتضی است، انجام دهد.
۳-
الف – هر کشور عضو دارای یک حق رأی در اجلاس است.
ب – حد نصاب اجلاس با ۳۱ کشورهای عضو، حاصل می‌گردد.
پ – با رعایت مفاد ماده (۱۷)، اجلاس با اکثریت ۳۲ آراء اتخاذ تصمیم نماید.
ت – مبلغ سهمیه پرداختی کشورهایی که عضو این کنوانسیون بوده ولی عضو یکی از اتحادیه‌ها نمی‌باشند، فقط با رأی نمایندگان آن کشورها تعیین‌می‌شود.
ث – رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ج – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
۴-
الف – اجلاس جلسه عادی خود را به دعوت مدیر کل در محل مجمع و در همان زمان برگزاری مجمع عمومی برگزار می‌نماید.
ب – اجلاس جلسه فوق‌العاده خود را به دعوت مدیر کل بنا به درخواست اکثریت کشورهای عضو تشکیل می‌دهد.
5- اجلاس آیین‌نامه داخلی خود را تصویب خواهد نمود.
ماده ۸ – کار گروه هماهنگی
1-
الف – کار گروه هماهنگ کننده‌ای مشتمل بر کشورهای عضو این کنوانسیون که اعضاء کار گروه اجرائی اتحادیه پاریس ( ) یا کار گروه اجرائی اتحادیه‌برن یا هر دو می‌باشند، تشکیل می‌گردد. با این حال، در صورتی که هر یک از این کارگروههای اجرائی بیش از ۴۱ تعداد کشورهای عضو مجمع که آن را‌انتخاب کرده تشکیل گردد، کار گروه اجرائی از میان اعضایش، کشورهایی را که عضو کار گروه هماهنگی خواهند بود تعیین خواهد نمود،
به‌گونه‌ای که‌تعدادشان از ۴۱ یادشده در بالا تجاوز نکند. بدیهی است کشوری که مقر سازمان در سرزمین آن قرار دارد جزو ۴۱ یادشده محسوب نخواهد شد.
ب – دولت هر کشور عضو کارگروه هماهنگی از طریق یک نماینده که می‌تواند توسط نمایندگان جایگزین، مشاوران یا کارشناسانی یاری شود، نمایندگی خواهد داشت.
پ – هنگامی که کار گروه هماهنگی مسایلی را که به طور مستقیم مربوط به برنامه یا بودجه اجلاس و دستور جلسات خود بوده یا پیشنهادهایی را برای اصلاح این کنوانسیون که مؤثر بر حقوق یا تعهدات کشورهایی که عضو این کنوانسیون بوده، ولی عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشند مورد بررسی قرار می‌دهد، در این صورت ۴۱ از چنین کشورهایی با همان حقوقی که کشورهای عضو آن کار گروه دارا می‌باشند در جلسات کارگروه هماهنگی شرکت خواهند نمود. اجلاس در هر جلسه عادی خود، این کشورها را تعیین می‌کند.
ت – هزینه‌های هر هیأت نمایندگی به‌عهده دولتی است که آن را منصوب می‌کند.
۲- چنانچه اتحادیه‌های دیگری که توسط این سازمان اداره می‌شوند بخواهند در کارگروه هماهنگی یادشده نمایندگی داشته باشند، نمایندگانشان باید از میان کشورهای عضو کارگروه هماهنگی تعیین گردند.
۳- کار گروه هماهنگی باید:
یک – به تشکیلات اتحادیه‌ها، مجمع عمومی، اجلاس، مدیر کل در مورد تمامی مسایل اداری و مالی و سایر مسایل متضمن نفع مشترک برای دو یا‌چند اتحادیه، یا یک یا چند اتحادیه و سازمان می‌باشند و به ویژه در زمینه بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها رهنمود ارائه دهد؛
دو – پیش نویس دستور جلسه مجمع عمومی را فراهم کند؛
سه – پیش‌نویس دستور جلسه و برنامه و بودجه اجلاس را تنظیم نماید؛
چهار – (حذف شده است)؛
پنج – کمی قبل از پایان مهلت مدیریت مدیر کل یا در صورت خالی بودن پست یادشده، نامزدی را به منظور تصدی این پست به مجمع عمومی پیشنهاد نماید. چنانچه مجمع عمومی نامزد معرفی شده را انتخاب ننماید، کار گروه هماهنگی باید نامزد دیگری را تعیین کند. این روند باید تا انتخاب آخرین نامزد توسط مجمع عمومی تکرار گردد؛
شش – هرگاه در فاصله دو جلسه مجمع عمومی، پست مدیر کل خالی باشد، مدیر کل موقتی را تا روز تصدی مدیر کل جدید به شغل خود تعیین می‌نماید؛
هفت – وظایف دیگری را که به موجب کنوانسیون به آن محول شده انجام دهد.
۴-
الف – کار گروه هماهنگی جلسه عادی خود را هر دو سال یک بار بنا به دعوت مدیر کل تشکیل می‌دهد. این جلسه اصولاً در مقر سازمان تشکیل می‌گردد.
ب – کارگروه هماهنگی جلسه فوق‌العاده خود را بنا به دعوت مدیر کل یا به ابتکار شخص وی یا به درخواست رئیس یا ۴۱ اعضایش تشکیل می‌دهد.
۵-
الف – هر کشوری، خواه عضو یک یا هر دو کارگروه اجرائی یاد شده در قسمت (الف) بند (۱) باشد، دارای یک رأی در کارگروه هماهنگی خواهد بود.
ب – حد نصاب کار گروه هماهنگی با ۳۱ کشورهای عضو حاصل می‌گردد.
پ – یک نماینده می‌تواند تنها نماینده یک کشور بوده و فقط به نام آن رأی دهد.
۶-
الف – کار گروه هماهنگی با اکثریت نسبی نظرات خود را بیان و تصمیمات خود را اتخاذ خواهد نمود. رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
ب – حتی اگر اکثریت نسبی بدست آمده باشد، هر عضو کار گروه هماهنگی می‌تواند فوری بعد از رأی‌گیری، بازشماری ویژه آراء را به طریق زیر‌درخواست نماید:
دو فهرست جداگانه که یکی شامل اسامی کشورهای عضو کار گروه ( ) اجرائی اتحادیه پاریس و دیگری اسامی کشورهای عضو کار گروه اجرائی‌اتحادیه برن است، تنظیم گردد.
رأی هر کشور باید در مقابل نام خود در هر فهرست به‌طور مشخص نوشته شود. در صورتی که این بازشماری ویژه نشانگر این باشد که اکثریت نسبی آراء در هیچ یک از فهرستها به دست نیامده است، پیشنهاد مطروح، تصویب نشده محسوب می‌گردد.
۷- هر کشور عضو سازمان که عضو کار گروه هماهنگی نباشد، می‌تواند از سوی ناظرانی که حق شرکت در مباحث را بدون حق رأی دارند، نمایندگی داشته باشد.
۸- کار گروه هماهنگی آیین‌نامه داخلی خود را تدوین می‌نماید.
ماده ۹ – دفتر بین‌المللی
۱- دفتر بین‌المللی، دبیرخانه سازمان می‌باشد.
۲- دفتر بین‌المللی توسط مدیر کل اداره شده و دو یا چند معاون، وی را یاری می‌نمایند.
۳- مدیر کل برای یک دوره معین که نباید کمتر از شش سال باشد، انتخاب می‌گردد.
انتخاب مجدد وی برای دوره‌های معین امکانپذیر می‌باشد. مدتهای مربوط به انتخاب اولیه و انتخاب احتمالی بعدی و همچنین سایر شرایط انتخاب توسط مجمع عمومی تعیین می‌گردد.
۴-
الف – مدیر کل بالاترین مقام اداری سازمان است.
ب – مدیر کل نماینده سازمان می‌باشد.
پ – مدیر کل گزارش خود را در مورد امور داخلی و خارجی سازمان به مجمع تقدیم نموده، به دستورهای مجمع در آن امور عمل خواهد نمود.
۵- مدیر کل پیش‌نویس برنامه و بودجه و همچنین گزارشهای دوره‌ای مربوط به فعالیتها را تهیه و تنظیم کرده، آنها را به دولتهای کشورهای ذی‌نفع و همچنین تشکیلات اتحادیه‌ها و سازمان ارسال می‌نماید.
۶- مدیر کل و یکی از کارکنان منتخب وی، بدون داشتن حق‌رأی، در تمام جلسات مجمع عمومی، اجلاس، کار گروه هماهنگی و هر کارگروه دیگر یا گروه‌کاری، شرکت خواهد نمود.
مدیر کل یا یکی از کارکنان منتخب وی سمت دبیر تشکیلات یادشده را به‌عهده خواهد داشت.
۷- مدیر کل برای اجرای کارآمد وظایف دفتر بین‌المللی، کارمندان لازم را منصوب می‌نماید. نامبرده معاونان مدیر کل را پس از تأیید کارگروه هماهنگی منصوب می‌دارد.
شرایط استخدام به‌موجب مقررات کارکنان که بنا به پیشنهاد مدیر کل به تأیید کارگروه هماهنگی می‌رسد، تعیین می‌گردد. در استخدام‌کارکنان و تعیین شرایط خدمت، ضرورت تأمین بالاترین معیارهای کارایی، صلاحیت و صداقت آنان باید مورد توجه کامل قرار گیرد. در این مورد باید به‌اهمیت و استخدام کارکنان بر مبنای توزیع جغرافیایی، تا اندازه امکان، توجه شایانی نمود.
۸- ماهیت وظایف مدیر کل و کارکنان صرفاً بین‌المللی می‌باشد. اشخاص یادشده در انجام وظایف خود نباید از هیچ دولت یا مقام خارج از سازمان، اقدام به اخذ دستور کنند و یا دستوری را دریافت نمایند. ایشان باید از هر عملی که به موقعیت آنها به عنوان مقامهای بین‌المللی لطمه وارد می‌نماید،خودداری ورزند. هر کشور عضوی متعهد است که به ویژگی انحصاری بین‌المللی وظایف مدیر کل و کارکنان احترام گذاشته و تلاش ننماید که آنان را در‌انجام وظایف خود تحت تأثیر قرار دهد.
ماده ۱۰ – مقر
الف – مقر سازمان در ژنو می‌باشد.
ب – انتقال مقر یادشده می‌تواند تحت شرایط پیش‌بینی شده در قسمتهای (ت) و (چ) بند (۳) ماده (۶) صورت بگیرد.
ماده ۱۱ – امور مالی
۱- سازمان، دو بودجه جداگانه دارد : بودجه مربوط به هزینه‌های مشترک برای اتحادیه‌ها و بودجه مربوط به اجلاس.
۲-
الف – بودجه هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها، شامل پیش‌بینی هزینه‌هایی است که متضمن نفع برای چندین اتحادیه است.
ب – این بودجه از منابع مالی زیر تأمین می‌شود :
یک – حق عضویت اتحادیه‌ها مشروط بر اینکه میزان حق عضویت هر اتحادیه با درنظر گرفتن منافع اتحادیه یادشده در هزینه‌های مشترک توسط‌مجمع تعیین شود.
دو – هزینه‌های مربوط به خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی که ارتباط مستقیمی با اتحادیه‌ها ندارد یا برای خدماتی که دفتر بین‌المللی در زمینه‌کمکهای فنی – حقوقی انجام داده دریافت نشده است.
سه – فروش انتشارات دفتر بین‌المللی که به‌طور مستقیم مربوط به هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشد یا حق‌الامتیازهای مربوط به آنها.
چهار – هدایا، اموال مورد وصیت و کمکهای مالی که عاید سازمان می‌شود، بجز مواردی که در جزء چهار قسمت (ب) بند (۳) پیش‌بینی شده است.
پنج – اجاره‌بها، بهره‌ها و دیگر درآمدهای متفرقه سازمان.
۳-
الف – بودجه اجلاس شامل پیش‌بینی هزینه‌های تشکیل جلسات اجلاس و هزینه برنامه‌های کمک فنی – حقوقی می‌باشد.
ب – بودجه یادشده از منابع مالی زیر تأمین می‌گردد :
یک – حق عضویتهای کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نمی‌باشند.
دو – مبالغی که توسط اتحادیه‌ها به حساب بودجه یادشده واریز گردیده مشروط به اینکه مجمع هر اتحادیه میزان سهمیه مربوط به آن را تعیین نماید و همچنین هر اتحادیه از نظر مشارکت در بودجه آزادی عمل داشته باشد.
سه – مبالغی که از بابت خدمات انجام شده توسط دفتر بین‌المللی در زمینه کمکهای فنی – حقوقی دریافت می‌شود.
چهار – هدایا، هبه و کمکهایی که برای اهداف مندرج در قسمت (الف) عاید سازمان می‌شود.
۴-
الف – هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها نباشد به منظور تعیین سهم خود در بودجه اجلاس باید متعلق به یک طبقه بوده و سهم‌سالانه‌اش را براساس شماره واحدهایی که در زیر آمده است پرداخت نماید:
10 طبقه الف
3 طبقه ب
1 طبقه پ
ب – هر یک از کشورها همزمان با اقدام پیش‌بینی شده در بند (۱) ماده (۱۴) طبقه‌ای که تمایل به قرارگرفتن در آن را دارد معرفی خواهد نمود.هر کشوری می‌تواند طبقه را تغییر دهد. در صورتی که طبقه پائین‌تری انتخاب شود، کشور ذی‌نفع باید مراتب را در یکی از جلسات عادی اجلاس مطرح نماید. چنین تغییری از آغاز سال تقویمی بعد از جلسه قابل اجراء خواهد بود.
پ – میزان حق عضویت سالانه هر کدام از کشورهای یادشده مبلغی خواهد بود که نسبت به آن با میزان کل حق مشارکت این کشورها در بودجه‌اجلاس، همان نسبت موجود بین تعداد واحدهای آن کشور با تعداد کل واحدهای تمام کشورهای یادشده می‌باشد.
ت – میزان مبلغ مشارکت باید در اول ژانویه هر سال پرداخت شود.
ث – در صورتی که بودجه قبل از آغاز دوره مالی جدید تصویب نشود، بودجه برابر مقررات مالی در همان سطح بودجه سال گذشته خواهد بود.
۵- هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو هیچ یک از اتحادیه‌ها نبوده و باتوجه به مقررات این ماده، در پرداخت مبلغ سهم خود تأخیر داشته باشد، همچنین کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها بوده و در پرداخت مبلغ سهمیه خود به اتحادیه‌های یادشده تعلل نماید، اگر مبلغ معوقه برابر یا بیشتر از جمع مبلغ حق عضویتهای دو سال کامل گذشته باشد، در هیچ یک از ارکان سازمان که عضو آن است، حق رأی نخواهد داشت. با این‌حال، اگر تا زمانی که به نظر هر کدام از این ارکان علت تأخیر از اوضاع و احوال استثنایی و غیر قابل اجتناب ناشی گردد، در این صورت کشور یادشده می‌تواند حق رأی خود را در ارگانهای یادشده اعمال نماید.
۶- حق‌الزحمه‌ها و هزینه‌های مربوط به خدمات فنی – حقوقی انجام شده از طریق دفتر بین‌المللی توسط مدیر کل تعیین و به کارگروه هماهنگی گزارش می‌شود.
۷- سازمان می‌تواند با تصویب کارگروه هماهنگی، هدایا، هبه و کمکهایی را که به طور مستقیم از طرف دولتها، مؤسسه‌های عمومی یا خصوصی، انجمنها، یا اشخاص عادی پیشنهاد می‌شود قبول نماید.
۸-
الف – سازمان تنخواه‌گردانی خواهد داشت که با پرداخت در یک نوبت توسط اتحادیه‌ها و هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها نیست، تشکیل می‌گردد. در صورت عدم تکافو منبع یادشده افزایش خواهد یافت.
ب – میزان مبلغ پرداخت در یک نوبت هر اتحادیه و شرکت احتمالی آن در افزایش سرمایه به وسیله مجمع عمومی مورد تصویب قرار خواهد‌گرفت.
پ – میزان مبلغ پرداخت در یک نوبت هر کشور عضو این کنوانسیون که عضو هیچ اتحادیه‌ای نیست و سهم آن در هرگونه افزایشی، به نسبت مشارکت آن برای سال تصمیم‌گیری در مورد تشکیل یا افزایش سرمایه به نسبت مشارکت او، تعیین می‌گردد.
میزان و نحوه مبلغ پرداختی بنا به پیشنهاد مدیر کل و‌بعد از کسب نظر کارگروه هماهنگی به وسیله اجلاس تصویب می‌گردد.
۹-
الف – در موافقتنامه‌ای که در باره مقر سازمان با کشوری که مقر سازمان در قلمرو آن قرار دارد منعقد می‌شود، پیش‌بینی می‌گردد که در صورت عدم تکافوی منبع مالی در گردش، کشور یادشده کمکهای مالی ( مساعده‌هایی) را اعطاء نماید. میزان مبلغ این کمکها و شرایط اعطاء آن، در هر مورد منوط به موافقتنامه جداگانه‌ای بین کشور یادشده و سازمان خواهد بود و در طول مدت اعطاء کمکها، کشور مورد بحث دارای یک کرسی سمت‌دار در کارگروه خواهد بود.
ب – کشور مورد بحث در قسمت (الف) و سازمان، هر کدام حق دارند از تعهد اعطاء کمک با اخطار کتبی انصراف حاصل نمایند. این انصراف سه سال بعد از پایان سالی که در جریان آن اخطار صورت پذیرفته نافذ خواهد بود.
۱۰- رسیدگی به حسابها توسط یک یا چند کشور و یا به وسیله حسابرسان خارج از اعضاء که با توافق آنها، به وسیله مجمع عمومی تعیین می‌گردد، بر اساس روش پیش‌بینی شده در مقررات مالی صورت می‌پذیرد.
ماده ۱۲ – اهلیت قانونی، امتیازها و مصونیتها
۱- سازمان در سرزمین هر کشور عضو، به موجب قوانین آن کشور از اهلیت قانونی لازم برای رسیدن به اهداف و اجرای وظایف خود برخوردار‌می‌باشد.
۲- سازمان در مورد استقرار مقر خود با کنفدراسیون سوئیس و با هر کشور دیگری که ممکن است در آینده مقر یادشده در آنجا مستقر گردد، موافقتنامه تنظیم می‌نماید.
۳- سازمان می‌تواند به منظور استفاده سازمان، مقامهای خود و نمایندگان تمام کشورهای عضو از امتیازها و مصونیتهای لازم برای رسیدن به اهداف و اجرای وظایف خود، موافقتنامه دوجانبه یا چندجانبه با دیگر کشورهای عضو تنظیم نماید.
۴- مدیر کل می‌تواند در خصوص موافقتنامه‌های پیش‌بینی شده در بندهای (۲) و (۳) مذاکره و پس از تصویب کار گروه هماهنگی، آنها را به نام سازمان منعقد و امضاء نماید.
ماده ۱۳ – ارتباط با سازمانهای دیگر
۱- سازمان در صورت اقتضاء روابط کاری را با سازمانهای دیگر بین‌الدولی برقرار نموده، با آنان همکاری می‌نماید. هرگونه موافقتنامه کلی حاوی این مضمون که با سازمانهای یادشده منعقد شده است، پس از تصویب کارگروه هماهنگی توسط مدیر کل صورت می‌گیرد.
۲- سازمان می‌تواند در مورد موضوعهای در صلاحیت خود، به منظور مشاوره و همکاری با سازمانهای بین‌المللی غیر دولتی، با رضایت دولتهای ذی‌ربط، و همچنین با سازمانهای ملی اعم از دولتی و غیر دولتی، ترتیبات مناسبی را تنظیم نماید. چنین ترتیباتی پس از تصویب کارگروه هماهنگی توسط مدیر کل اتخاذ می‌گردد.
ماده ۱۴ – عضویت در کنوانسیون
۱- کشورهای یادشده در ماده (۵) می‌توانند از طرق زیر طرف این کنوانسیون شده و عضو سازمان گردند:
یک – امضاء بدون قید شرط تصویب، یا
دو – امضاء به شرط تصویب که به دنبال آن تودیع سند تصویب صورت گیرد، یا
سه – تودیع سند الحاق.
۲- با وجود دیگر مقررات این کنوانسیون، کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، کنوانسیون برن و یا هر دو کنوانسیون، فقط زمانی می‌توانند به عضویت این کنوانسیون درآیند که همزمان کنوانسیونهای یادشده در زیر را تصویب یا به آنها بپیوندند و یا بعد از تصویب یا پیوستن به آنها عضو این کنوانسیون شوند:
یا سند استکهلم مربوط به کنوانسیون پاریس به طور کامل یا با قید پیش‌بینی شده در جزء (یک) قسمت (ب) بند (۱) ماده (۲۰) سند یادشده،
یا سند استکهلم مربوط به کنوانسیون برن به طور کامل یا با قید پیش‌بینی شده در جزء (یک) قسمت (ب) ماده (۲۸) سند یادشده.
۳- اسناد تصویب یا الحاق نزد مدیر کل سپرده خواهد شد.
ماده ۱۵ – لازم‌الاجراء‌شدن کنوانسیون
۱- این کنوانسیون سه ماه پس از اینکه ده کشور عضو اتحادیه پاریس و هفت کشور عضو اتحادیه برن، برابر بند (۱) ماده (۱۴) اقدام کرده باشند، لازم‌الاجراء می‌گردد.
بدیهی است که اگر کشوری عضو دو اتحادیه باشد در هر دو گروه مورد محاسبه قرار می‌گیرد.
همچنین در تاریخ یادشده، این کنوانسیون نسبت به کشورهایی که عضو هیچ یک از دو اتحادیه نبوده و در ظرف سه ماه یا بیشتر قبل از تاریخ یادشده برابر بند (۱) ماده (۱۴) اقدام کرده باشند، لازم‌الاجراء خواهد شد.
۲- این کنوانسیون در مورد هر کشور دیگر، در ظرف سه ماه پس از تاریخ اقدام برابر بند (۱) ماده (۱۴) لازم‌الاجراء خواهد بود.
ماده ۱۶ – حق شرط
هیچ نوع حق شرطی در این کنوانسیون پذیرفته نمی‌شود.
ماده ۱۷ – اصلاحات
۱- پیشنهادهای اصلاحی در مورد این کنوانسیون ممکن است توسط هر کشور عضو، کار گروه هماهنگی یا مدیر کل ارائه گردد. پیشنهادهای یادشده حداقل شش ماه پیش از بررسی در اجلاس، توسط مدیر کل به کشورهای عضو ارسال می‌گردد.
۲- اصلاحات باید به تصویب اجلاس برسد. اگر اصلاحات برحقوق و تعهدات کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو هیچ اتحادیه‌ای نیستند تأثیر بگذارند، این کشورها نیز در رأی‌گیری شرکت خواهند کرد. در مورد پیشنهادهای اصلاحی دیگر تنها کشورهای عضو این کنوانسیون که عضو یکی از اتحادیه‌ها باشند حق رأی دارند. اصلاحات با اکثریت نسبی آراء پذیرفته می‌شود، به شرط آنکه اجلاس تنها به پیشنهادهای اصلاحی رأی دهد که پیش از آن توسط مجمع اتحادیه پاریس و مجمع اتحادیه برن برابر مقررات قابل اجرای هر یک از آنها در مورد تصویب اصلاحات مقررات اداری کنوانسیونهای مربوط آنها باشد، پذیرفته شده باشند.
۳- هر اصلاحی یک ماه پس از اینکه اعلامیه کتبی حاکی از پذیرش – پس از طی مراحل مقرر در قوانین اساسی مربوط – از سوی ۴۳ کشورهای عضو‌سازمان که می‌توانند راجع به پیشنهاد اصلاحی براساس بند (۲)، در زمان تصمیم‌گیری اجلاس در مورد اصلاحیه رأی دهند، توسط مدیر کل دریافت شود لازم‌الاجراء خواهد شد. کشورهایی که به هنگام اصلاح، عضو سازمان بوده و یا در آینده به عضویت آن درآیند، ملزم به چنین اصلاحیه‌ای می‌باشند، مشروط به اینکه اصلاحیه‌ای که تعهد مالی کشورهای عضو را افزایش دهد، تنها آن کشورهایی را ملتزم نماید که پذیرش خود را نسبت به اصلاحیه یادشده اعلام داشته‌اند.
ماده ۱۸ – انصراف
1- هر کشور عضو می‌تواند توسط اعلامیه‌ای خطاب به مدیر کل انصراف خود را از عضویت در این کنوانسیون اعلام دارد.
2- انصراف شش ماه بعد از وصول اعلامیه توسط مدیر کل نافذ خواهد شد.
ماده ۱۹ – اعلامیه‌ها
مدیر کل، موارد زیر را به دولتهای کشورهای عضو، اعلام می‌دارد :
1- تاریخ لازم‌الاجراء شدن کنوانسیون؛
2- امضاء و تودیع اسناد تصویب یا الحاق؛
3- پذیرش اصلاحیه این کنوانسیون و تاریخ لازم‌الاجراء شدن آن؛
4- اعلام انصراف از کنوانسیون.
ماده ۲۰ – مقررات نهایی
1-
الف – این کنوانسیون در یک نسخه واحد به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیولی که تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار هستند تنظیم‌شده، نزد دولت سوئد سپرده خواهد شد.
ب – این کنوانسیون تا (۱۳) ژانویه سال ۱۹۶۸ برابر (۲۳) دی ماه سال ۱۳۴۶ هجری شمسی در استکهلم، برای امضاء مفتوح خواهد ماند.
2- متون رسمی باید توسط مدیر کل، بعد از مشاوره با دولتهای ذی‌نفع به زبانهای آلمانی، ایتالیایی و پرتغالی و سایر زبانهایی که اجلاس تعیین می‌نماید، ترجمه گردد.
3- مدیر کل باید دو نسخه از رونوشت مصدق این کنوانسیون و هرگونه اصلاحیه‌ای را که توسط اجلاس تصویب شده باشد به دولتهای کشورهای عضو اتحادیه‌های پاریس یا برن، دولت هر کشور دیگری که به این کنوانسیون ملحق گردد و به دولت هر کشوری که آن را درخواست نماید، ارسال کند.رونوشت متن امضاء شده کنوانسیون که به دولتها فرستاده می‌شود، باید به وسیله دولت سوئد برابر با اصل گردد.
4- مدیر کل باید این کنوانسیون را در دبیرخانه سازمان ملل متحد به ثبت برساند.
ماده ۲۱ – مقررات موقتی
1- تا زمان قبول سمت توسط اولین مدیر کل، در مواردی که در این کنوانسیون به دفتر بین‌المللی یا به مدیر عامل اشاره شده باشد، منظور از آن، به‌ترتیب، دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالکیت صنعتی، ادبی و هنری (که دفتر بین‌المللی متحد برای حمایت از مالکیت معنوی (BIRPI) نیز نامیده می‌شود) یا مدیر کل آن می‌باشد.
2-
الف – کشورهایی که عضو یکی از اتحادیه‌ها می‌باشند، ولی هنوز به عضویت این کنوانسیون درنیامده‌اند، در صورت تمایل در مهلت پنج سال از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون می‌توانند همان حقوقی را که در صورت عضویت اعمال می‌کردند، اعمال نمایند.
هر کشوری که تمایل به اعمال حقوق یادشده داشته باشد باید به این منظور اعلامیه کتبی به مدیر کل ارسال نماید که این اعلامیه از تاریخ وصول آن دارای اعتبار می‌باشد. کشورهای یادشده تا انقضای مهلت یادشده عضو مجمع عمومی و اجلاس محسوب می‌شوند.
ب – به محض انقضای این مهلت پنج ساله، این کشورها حق رأی در مجمع عمومی، اجلاس و کارگروه هماهنگی را نخواهند داشت.
پ – به محض اینکه کشورهای یادشده عضو این کنوانسیون گردیدند، دوباره حق رأی خود را به دست خواهند آورد.
3-
الف – تا زمانی که کشورهایی هستند که عضو اتحادیه پاریس و برن بوده اما عضو این کنوانسیون نشده‌اند، دفتر بین‌المللی و مدیر کل به ترتیب به عنوان دفتر بین‌المللی برای حمایت از مالکیت صنعتی، ادبی و هنری و مدیر کل آن نیز انجام وظیفه خواهند کرد.
ب – کارکنان شاغل در دفتر یادشده در تاریخ لازم‌الاجراء شدن این کنوانسیون در طی دوره موقت قید شده در قسمت (الف) همانند کارکنان شاغل در دفتر بین‌المللی محسوب می‌شوند.
4-
الف – هنگامی که تمامی کشورهای عضو اتحادیه پاریس به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارایی دفتر اتحادیه یادشده به دفتر‌بین‌المللی سازمان منتقل می‌شود.
ب – هنگامی که تمامی کشورهای عضو اتحادیه برن به عضویت سازمان درآیند، حقوق، تعهدات و دارائی دفتر اتحادیه یادشده به دفتر بین‌المللی سازمان منتقل می‌شود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن کنوانسیون، شامل مقدمه و بیست و یک ماده، در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ چهارم مهر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۰.۷.۲۵ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
مهدی کروبی- رئیس مجلس شورای اسلامی