ماده واحده – معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاری‌های جمهوری اسلامی ایران و اوکراین مشتمل بر یک مقدمه و بیست ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاری‌های جمهوری اسلامی ایران و اوکراین
جمهوری اسلامی ایران و اوکراین که در ادامه به عنوان «طرفین» خوانده می‌شوند، با عنایت به روابط دوستانه، احترام متقابل، علاقمندی متقابل به ارتقاء و تحکیم مناسبات مفید فی‌مابین و همه‌جانبه همکاری‌ها؛ و با تأکید بر لزوم گسترش روابط در زمینه‌های سیاسی- اقتصادی، تجاری علمی – فنی و فرهنگی و غیره و با نظر به ضرورت استحکام بنیان‌های پی‌ریزی شده همکاری به منظور تأمین رفاه و منافع اساسی ملت‌های دو کشور و با تأکید بر رعایت معیارهای شناخته‌شده حقوق بین‌الملل، اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحد و با اظهار اطمینان بر لزوم گسترش روابط فی‌مابین و با نظر به اصول برابر حاکمیت، استقلال، تمامیت ارضی، عدم توسل به زور و یا تهدید آن و نیز عدم دخالت در‌امور داخلی یکدیگر، اجرای دقیق تعهدات بین‌المللی و حل و فصل مسالمت‌آمیز بحران‌ها و مساعدت در تقویت امنیت و ثبات در موارد ذیل به توافق رسیدند:
ماده ۱ – جمهوری اسلامی ایران و اوکراین به عنوان دو کشور دوست، روابط فی‌مابین را بر پایه برابری، اعتماد متقابل، همکاری سودمند و احترام متقابل به حق حاکمیت، تمامیت ارضی، استقلال و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر استوار می‌سازند.
ماده ۲ – طرفین اختلافات احتمالی بین خود را صرفاً از طریق مسالمت‌آمیز حل‌وفصل خواهند نمود.
ماده ۳ – طرفین شرائط مناسب برای فعالیت‌های دو جانبه و چندجانبه اشخاص حقیقی و حقوقی خود و نیز سرمایه‌گذاری‌های متقابل را فراهم می‌نمایند.
طرفین فعالیت کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی – بازرگانی و گسترش پایه‌های حقوقی و قراردادی مناسبات و اجرای توافقات بعمل آمده را مورد حمایت قرار می‌دهند.
ماده ۴ – طرفین مناسبات درازمدت خود به منظور تحقق طرح‌های مشترک در زمینه‌های انرژی از جمله احداث، بازسازی، بهره‌برداری از واحدهای انرژی، علوم و فنآوری، حمل و نقل و صنایع از جمله در زمینه هواپیماسازی را گسترش خواهند داد.
ماده ۵ – طرفین به مبادله اطلاعات و تجارب و همچنین مشاوره‌های مستمر در زمینه‌های اقتصادی، علمی و فنآوری به منظور آشنائی هرچه بیشتر و استفاده از ظرفیت‌ها و امکانات دو کشور مساعدت می‌نمایند. طرفین اسناد دوجانبه را در این زمینه‌ها به امضا خواهند رساند.
ماده ۶ – طرفین شرایط لازم برای گسترش ارتباط دوستانه بین مردم دو کشور و همچنین همکاری بین سازمان‌های اجتماعی دو کشور را فراهم خواهند آورد.
ماده ۷ – طرفین توافق نمودند در آینده همکاری در زمینه‌های فرهنگی و هنری، علمی و آموزشی، بهداشت، جهانگردی، ورزش و دیگر زمینه‌های زندگی اجتماعی و همچنین روابط مستقیم بین دانشگاه‌ها، مراکز علمی و فرهنگی، موزه‌ها، کتابخانه‌ها، آرشیوها و سایر نهادها و دستگاه‌های دو طرف، که در زمینه‌های ذی‌ربط فعالیت می‌کنند را گسترش داده و روابط فی‌مابین در سطح اعتقادی را مورد حمایت قرار دهند.
ماده ۸ – طرفین به طور مستمر رایزنی‌های خود در سطوح مقامات عالی‌رتبه و سایر سطوح با هدف گسترش بیشتر روابط دوجانبه و نیز بررسی مسائل بین‌المللی که دربرگیرنده منافع مشترک دوجانبه می‌باشد را به انجام خواهند رساند.
ماده ۹ – طرفین همکاری‌های پارلمانی خصوصاً بین کمیته‌های پارلمانی دو کشور را گسترش خواهند داد.
ماده ۱۰ – طرفین با هدف گسترش همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه، تقویت صلح، ثبات و امنیت هم در سطح جهانی و هم منطقه‌ای در چارچوب سازمان‌های بین‌المللی، کنفرانس‌ها و همایش‌ها همکاری متقابل خواهند نمود.
ماده ۱۱ – طرفین بر اساس منشور سازمان ملل متحد و معیارهای حقوق بین‌الملل‌به حل مسالمت‌آمیز درگیری‌ها و دیگر مشکلاتی که منافع آنها را به مخاطره می‌اندازد مساعدت نموده و در این زمینه رایزنی‌هایی را انجام خواهند داد.
ماده ۱۲ – طرفین در مورد ارتقاء نقش و کارائی سازمان ملل متحد به عنوان ابزار همه جانبه حمایت از صلح و امنیت بین‌الملل و یافتن راه‌حل‌های کارآمد پیرامون مسائل مهم بین‌المللی تلاش خواهند نمود. در این راستا دو کشور همکاری‌های خود را در‌چارچوب سازمان ملل و سایر سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی تعمیق خواهند بخشید.
ماده ۱۳ – طرفین درخصوص پیشبرد فرآیند خلع سلاح که هدف نهائی از آن حذف انواع سلاح‌های کشتار دسته جمعی است مساعدت می‌نمایند. در این راستا دو کشور رایزنی‌هائی را به منظور هماهنگی در زمینه امنیت بین‌المللی انجام خواهند داد.
ماده ۱۴ – طرفین به صورت دو و چندجانبه در راستای مبارزه با تروریسم بین‌المللی، جرائم سازمان یافته، پول‌شوئی و سایر سرمایه‌هائی که از راه‌های غیرقانونی بدست آمده‌اند، حمل و نقل و تجارت غیرقانونی اسلحه، مواد مخدر و داروهای روانگردان، انواع قاچاق از جمله میراث‌های فرهنگی و تاریخی دو کشور همکاری می‌نمایند.
ماده ۱۵ – طرفین مبارزه با نژادپرستی و تبعیض نژادی را مورد تأکید قرار داده و برای ایجاد تفاهم بین اقوام و ادیان که به عنوان عامل صلح، ثبات و دمکراسی محسوب می‌گردد مساعدت نموده و در راستای تأمین حقوق اتباع خود که در خاک کشور طرف دیگر زندگی می‌کنند تلاش خواهند کرد و براساس معیارهای حقوق بین‌المللی از آنها حمایت و دفاع خواهند نمود.
ماده ۱۶ – این معاهده به تعهدات و حقوق طرفین ناشی از قراردادها و موافقتنامه‌های قبلی فی‌مابین و معاهدات بین‌المللی منعقده توسط دو کشور خدشه‌ای وارد نمی‌سازد.
ماده ۱۷ – طرفین ضمن تأکید بر اهمیت توافقات بعمل آمده دوجانبه قبلی و نظر به لزوم اجرای مفاد این معاهده، اسناد دوجانبه مربوطه را در زمینه‌های مختلف اقتصادی -تجاری، سیاسی، علمی – فنی و فرهنگی به امضاء خواهند رساند.
ماده ۱۸ – در صورت بروز اختلاف ناشی از تفسیر یا اجرای این معاهده، طرفین توافق نمودند از طریق مذاکره و رایزنی نسبت به حل آن مبادرت نمایند.
ماده ۱۹ – با توافق طرفین اعمال تغییرات و یا الحاق ضمائمی به این معاهده در قالب پروتکل‌هائی که جزء لاینفک این معاهده محسوب می‌گردند مجاز خواهد بود.پروتکل‌های مذکور بر طبق ماده (۲۰) معاهده حاضر نافذ خواهند گردید.
ماده ۲۰ – معاهده حاضر پس از تصویب مجالس دو کشور و بیست روز پس از‌تبادل آخرین یادداشت طرفین مبنی بر طی مراحل قانونی و نهائی شدن آن معتبر می‌باشد و برای مدت پنج سال اعتبار خواهد داشت.
درصورتی‌که هیچ یک از طرفین حداقل شش ماه قبل از پایان اعتبار آن به صورت کتبی طرف دیگر را از قصد خود مبنی بر پایان اعتبار مطلع نسازد، خودبخود برای دوره‌های پنج ساله بعدی تمدید می‌شود.
این معاهده در شهر کی‌یف در تاریخ ۲۳ مهرماه سال ۱۳۸۱ هجری شمسی برابر با ۱۵ اکتبر سال ۲۰۰۲ میلادی در دو نسخه به زبان‌های فارسی و اوکراینی به امضاء رسید. هر یک از متون دارای اعتبار یکسان می‌باشند.
سیدمحمد خاتمی – لئونید کوچما
رئیس جمهوری اسلامی ایران - رئیس جمهوری اوکراین
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن معاهده شامل مقدمه و بیست ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ هشتم مهر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۲.۷.۱۷ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.
مهدی کروبی
رئیس مجلس شورای اسلامی