ماده واحده – موافقتنامه مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی بین دولت جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و دولت جمهوری ازبکستان مشتمل بر‌یک مقدمه و ده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی بین دولت جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و دولت جمهوری ازبکستان
مقدمه :
جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و جمهوری ازبکستان که از این پس « طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند؛
با اعتقاد به روابط دوستانه و تفاهم متقابل و ضرورت همکاریهای سودمند، احترام به استقلال، حاکمیت، حفظ تمامیت ارضی و عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر که اساس روابط میان ملتهاست، و با ابراز تمایل خود جهت تسریع در توسعه فراگیر روابط تجاری و اقتصادی به نفع ملتهای طرفهای متعاهد و منطقه و با تأکید بر اهمیت حیاتی همکاری در زمینه حمل و نقل و ترانزیت، طبق قوانین و استانداردهای بین‌المللی و با‌هدف دسترسی مردم منطقه به ارتباطات و بازارهای بین‌المللی دریایی و به منظور همسونمودن تلاشها برای ایجاد مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق افغانستان به‌عنوان یکی از عناصر ضروری جهت کمک به توسعه اقتصادی منطقه، در موارد ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – طرفهای متعاهد براساس اصل همکاری سودمند متقابل، جهت تسریع در ایجاد مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق کشورهایشان برای دسترسی به کشورهای‌آسیای مرکزی، اروپا، بنادر خلیج فارس و دریای عمان و ارتباطات بین‌المللی دریایی، اقدامات مشترکی را انجام خواهند داد.
ماده ۲ – طرفهای متعاهد توافق نمودند در توسعه محورهای جاده‌ای «چابهار -میلک –
دلارام – هرات – شبرغان – مزارشریف – ترمذ – تاشکند»، «بندرعباس -دوغارون – هرات
– شبرغان – مزارشریف – ترمذ – تاشکند»، «بازرگان – تهران – مشهد -دوغارون – هرات
– شبرغان – مزار شریف – ترمذ – تاشکند» و مطالعه راه‌آهن «سنگان -هرات – تاشکند»
و در هر چهار مسیر یادشده از تاشکند یا قلمرو ازبکستان به مرز کشورهای همسایه
ازبکستان به عنوان عناصر اصلی مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق افغانستان
تلاشهای خویش را با حفظ منافع ملی خود همسو سازند.
ماده ۳ – طرفهای متعاهد توافق نمودند به منظور جذب فعال سرمایه‌گذاری ضروری جهت
ایجاد مسیرهای حمل و نقل بین‌المللی ازطریق افغانستان و قرار گرفتن آن در زمره
شبکه‌های حمل و نقل بین‌المللی موجود با حفظ منافع ملی خود اقدامات مشترکی انجام دهند.
ماده ۴ – طرفهای متعاهد به مراجع ذی‌ربط خود دستور می‌دهند، استانداردهای‌عمده
فنی جاده‌ها و راه‌آهن مندرج در ماده (۲)، شرح خدمات مطالعات مسیر، به
منظور احداث، بازسازی و بهره‌برداری از مسیرها ازطریق قلمرو افغانستان و همچنین
مطالعات مهندسی برای تعیین حجم ترافیک مسافر و بار از مسیرهای مندرج در این
موافقتنامه را‌مشخص نمایند. طرفهای متعاهد منطبق بر نیازها و تقاضا و برنامه‌های
مصوب کشور متبوع خود زیربناهای حمل و نقلی را در قلمرو خود توسعه خواهند داد.
ماده ۵ – به منظور اجرای این موافقتنامه، طرفهای متعاهد مقامات صالحه ذیل را منصوب خواهند نمود:
از طرف دولت انتقالی اسلامی افغانستان – وزارت فوائد عامه
از طرف جمهوری اسلامی ایران – وزارت راه و ترابری
از طرف جمهوری ازبکستان – شرکت سهامی دولتی اوزافتایول «Uzavtoyul»
ماده ۶ – طرفهای متعاهد، شورای هماهنگی بین کشوری (که از این پس شورا‌نامیده
می‌شود) را تشکیل خواهند داد، این شورا متشکل از مقامات صالحه مذکور در ماده(۵)
خواهد بود. ریاست شورا بر عهده کشور میزبان بوده و به مدت شش ماه به این سمت‌منصوب
خواهد شد. طرفهای متعاهد به شورا اجازه خواهند داد مقررات شورا را تدوین و‌ابزار
اجرائی این موافقتنامه را تبیین نماید. این شورا هر شش ماه حداقل یک بار
تشکیل‌جلسه خواهد داد.
ماده ۷ – باتوافق طرفهای متعاهد تغییرات و متمم‌های این موافقتنامه با
تنظیم‌پروتکل‌های جداگانه که جزء لاینفک این موافقتنامه خواهد بود و با رعایت ماده
(۱۰) این‌موافقتنامه انجام خواهد شد. تمام مسائلی که هنگام تفسیر یا اجرای مفاد
این موافقتنامه‌به‌وجود آید فقط ازطریق مشاوره‌ها و مذاکرات کشورهای عضو حل و فصل
خواهد شد.
ماده ۸ – جمهوری اسلامی ایران، دولت انتقالی اسلامی افغانستان و جمهوری‌ازبکستان
به عنوان امنای موافقتنامه تعیین می‌گردند.
هر یک از امنا، دو امین دیگر را درخصوص فسخ موافقتنامه، انتصاب مقامات‌ذی‌صلاح و
هر نوع تقاضای دیگر مطلع خواهد نمود.
ماده ۹ – کشورهای دیگر نیز می‌توانند به این موافقتنامه ملحق شوند. الحاق
ازطریق ارسال تقاضای کتبی توسط کشور علاقمند به یکی از سه کشور امین صورت
خواهد‌پذیرفت و امین مزبور تمایل کشورهای دیگر جهت الحاق به موافقتنامه را به
اطلاع دو امین‌دیگر خواهد رساند. به محض دریافت موافقت کتبی امنا، مراتب به کشور
علاقمند کتباً ابلاغ می‌شود. سی روز پس از ابلاغ کتبی، الحاق کشور مزبور به این
موافقتنامه رسمیت‌می‌یابد.
ماده ۱۰ – این موافقتنامه پس از امضاء با رعایت ضوابط و مقررات قانونی
داخلی طرفهای متعاهد به موقع اجرا گذارده می‌شود و به مدت ده سال معتبر می‌باشد
و‌درصورت توافق امنا و اعضای جدید که بعداً به این موافقتنامه ملحق می‌شوند،
برای‌دوره‌های مشابه تمدید خواهد شد.
این موافقتنامه و تغییرات و متمم‌های آن که با تنظیم پروتکلهای جداگانه به
آن منضم می‌گردند و همچنین پروژه‌هائی که به موقع اجرا در می‌آیند نبایستی با
قوانین و‌مقررات ملی کشورهای امین و یا عضو مغایرت داشته باشند. درصورتی که هر یک
از‌طرفهای متعاهد درخواست کتبی مبنی بر تمایل کشورش جهت فسخ موافقتنامه را به
هر‌یک از امنا ارسال نماید، پس از شش ماه موافقتنامه در قلمرو کشورش از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ ۱۳۸۲.۳.۲۸ هجری شمسی مطابق با ۲۰۰۳.۶.۱۸ میلادی در تهران، در سه نسخه و به زبانهای فارسی. دری، ازبکی و انگلیسی امضاء گردید که همه آنها حکم واحد را دارند. درصورت بروز هرگونه اختلاف، متن انگلیسی ملاک عمل خواهد بود.
ازطرف دولت – از طرف دولت - از طرف دولت
جمهوری ازبکستان - جمهوری اسلامی ایران – انتقالی اسلامی افغانستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و ده ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و نظر شورای نگهبان در مهلت مقرر موضوع اصل نود و چهارم (۹۴) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران واصل نگردید.