ماده واحده – موافقتنامه همکاریهای بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان مشتمل بر یک مقدمه و نوزده ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاریهای بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان که از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند، نظر به علاقه متقابلی که به تحکیم و توسعه روابط بازرگانی و گسترش و تنوع فعالیت و همکاریهای تجاری بر پایه اصول تساوی حقوقی، عدم تبعیض و حفظ منافع متقابل دارند، به شرح ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – همکاری بازرگانی بین طرفهای متعاهد و قراردادهای منعقده بین اشخاص حقیقی و حقوقی دو کشور در چارچوب این موافقتنامه و با رعایت قوانین جاری هر یک از طرفهای متعاهد انجام خواهد شد.
ماده ۲ – طرفهای متعاهد ایجاد شرایط مناسب برای توسعه منافع متقابل در
روابط تجاری بین اشخاص حقیقی و حقوقی طرفهای متعاهد را براساس قوانین جاری در
قلمرو‌خود تشویق خواهند نمود.
ماده ۳ – صدور کالا به کشورهای ثالث تابع ترتیبات آتی مورد توافق طرفهای‌متعاهد
خواهد بود.
ماده ۴ – هر یک از طرفهای متعاهد، طبق قوانین و مقررات خود نسبت به صدور‌گواهی
مبداء برای کالاهائی که به منظور صادرات به کشور طرف متعاهد دیگر تولید شده‌است،
اقدام خواهد کرد.
ماده ۵ – تجارت کالاها و خدمات بین طرفهای متعاهد درچارچوب این موافقتنامه‌و
براساس موافقتنامه‌ای که درخصوص استاندارد نمودن بین سازمانهای ذی‌ربط
طرفهای‌متعاهد توافق شده است، صورت خواهد گرفت.
ماده ۶ – هر یک از طرفهای متعاهد درخصوص واردات یا صادرات به طرف‌متعاهد دیگر
رژیم ملی خود را طبق قوانین جاری هر یک از طرفهای متعاهد به طرف‌متعاهد دیگر ارائه
خواهد نمود.
طرفهای متعاهد موافقت نمودند درصورت لزوم در چارچوب اجلاس کمیسیون‌مشترک اقتصادی
بین جمهوری اسلامی ایران و ترکمنستان ایجاد شرایط مناسب‌درخصوص صادرات یا واردات
به طرف متعاهد دیگر را بررسی نمایند.
ماده ۷ – تسویه مبادلات تجاری میان دو کشور به ارز قابل تسعیر و بنا به عرف
و‌قواعد بانکداری بین‌المللی انجام می‌پذیرد، به جز در مواردی که ترتیب دیگری
میان‌بانکهای مرکزی دو کشور توافق شده باشد.
ماده ۸ – هر یک از طرفهای متعاهد، مؤسسات و شرکتهای تجاری خود را به شرکت
در‌نمایشگاههای بین‌المللی یا تخصصی که در قلمرو طرف متعاهد دیگر برگزار
می‌شود،تشویق و ترغیب خواهد نمود و حتی‌الامکان تسهیلات لازم را دراختیار مؤسسات
و‌شرکتهای تجاری طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
ماده ۹ – به منظور تسهیل و توسعه همکاریهای تجاری فی‌مابین طرفهای متعاهد هر‌یک
از طرفهای متعاهد اجازه خواهد داد که طرف متعاهد دیگر یک دفتر یا مرکز تجاری
در‌قلمرو وی جهت فعالیتهای تجاری تأسیس نماید.
ماده ۱۰ – به منظور توسعه روابط تجاری متقابل، طرفهای متعاهد موافقت نمودند‌که
اتاقهای بازرگانی خود را به همکاری مؤثر و نزدیک و درصورت لزوم ایجاد
اتاق‌بازرگانی مشترک، تبادل اطلاعات تجارت الکترونیکی و بازرگانی، هیأتهای تجاری
و‌برگزاری هم‌اندیشی‌های، فراهمایی‌ها و نمایشگاههای تخصصی به منظور آشنائی
با‌محصولات یکدیگر و بازاریابی آنها تشویق کنند و برای نیل به این منظور تسهیلات
لازم را‌فراهم آورند.
ماده ۱۱ – طرفهای متعاهد به منظور توسعه روابط تجاری، اشخاص حقیقی و‌حقوقی کشور
خود را به اجرای روشهای تجارت بین‌الملل و تشکیل مشارکتهای بازرگانی و‌همکاریهای
بلندمدت تجاری تشویق خواهند نمود.
ماده ۱۲ – به منظور توسعه مبادلات بازرگانی، طرفهای متعاهد نسبت به تشویق و ایجاد بازارچه‌های تجارت مشترک مرزی بین دو کشور براساس توافق طرفهای متعاهد، موافقت نمودند.
ماده ۱۳ – عبور (ترانزیت) کالا از طریق قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد براساس مفاد موافقتنامه عبور (ترانزیت) لازم‌الاجراء فی‌مابین طرفهای متعاهد، صورت خواهد‌گرفت.
ماده ۱۴ – طرفهای متعاهد موافقت خود را نسبت به رفتار مساوی بین اتباع هر یک‌از طرفهای متعاهد برای دستیابی به محاکم قضائی در قلمرو خود اعلام نمودند.
ماده ۱۵ – به منظور ایجاد شرایط مناسب برای اجرای این موافقتنامه و
بررسی پیشنهادات، طرفهای متعاهد نسبت به تشکیل گروه کاری همکاریهای
بازرگانی درچارچوب اجلاس کمیسیون مشترک اقتصادی بین جمهوری اسلامی ایران و
ترکمنستان موافقت نمودند. این گروه کاری به درخواست یکی از طرفهای متعاهد به طور
متناوب در‌قلمرو هر یک از دو کشور تشکیل جلسه خواهد داد.
ماده ۱۶ – کلیه اختلاف نظرها درخصوص اجراء و تفسیر مفاد این موافقتنامه ازطریق مشاوره و مذاکرات بین طرفهای متعاهد حل و فصل خواهد شد.
ماده ۱۷ – هر یک از طرفهای متعاهد قبل از اعلام به طرف دیگر حق دارد‌درصورت تهدید
منافع ملی، نظم و بهداشت عمومی من‌جمله درمورد امراض آفات‌حیوانی و نباتی بخشی یا
به طور موقت در اجرای مفاد این موافقتنامه، اعمال ممنوعیت‌نماید.
ماده ۱۸ – قبل از لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه طرفهای متعاهد نسبت به
فسخ‌موافقتنامه بازرگانی که بین جمهوری اسلامی ایران و ترکمنستان در تاریخ ۲۱
اردیبهشت‌ماه ۱۳۷۱ برابر با ۱۱ می ۱۹۹۲ در عشق‌آباد به امضاء رسیده طبق قوانین
جاری طرفهای‌متعاهد اقدام خواهند نمود.
ماده ۱۹ – این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفهای متعاهد
از مجاری دیپلماتیک به طرف متعاهد دیگر مبنی بر این که تشریفات قانونی خود را
درباره لازم‌الاجراء شدن این موافقتنامه رعایت کرده است برای مدت پنج سال به مورد
اجراء گذارده خواهد شد. پس از انقضاء مدت مزبور این موافقتنامه خود به خود برای
دوره‌های یک ساله تمدید خواهد شد مگر این که یکی از طرفهای متعاهد شش ماه قبل از
خاتمه دوره مربوطه عدم تمدید آن را کتباً به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند.
پس از انقضاء مدت اعتبار این موافقتنامه مقررات آن در مورد قراردادهائی که به‌موجب
آن به امضاء رسیده و در حال اجراء می‌باشد تا حداکثر یک سال پس از فسخ این موافقتنامه معتبر خواهد بود.
این موافقتنامه در عشق‌آباد در تاریخ سوم اردیبهشت ماه ۱۳۸۱ هجری شمسی‌برابر با بیست و سوم آوریل ۲۰۰۲ میلادی در دو نسخه به زبانهای فارسی، ترکمنی و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی متنها از اعتبار یکسان برخوردار می‌باشد. درصورت بروز‌هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک عمل قرار خواهد گرفت.
از طرف – از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران - دولت ترکمنستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و نوزده ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۲.۱۱.۱۴ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.