قانون موافقتنامه فرهنگی و هنری بین دولت جمهوری‌ اسلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی

تاریخ تصویب: ۱۳۸۲/۱۰/۲۳
تاریخ انتشار: ۱۳۸۲/۱۲/۰۶

‌ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی و هنری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و‌دولت جمهوری آفریقای جنوبی مشتمل بر یک مقدمه و سیزده ماده به شرح پیوست‌ تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.


بسم‌الله الرحمن الرحیم

‌موافقتنامه فرهنگی و هنری بین دولت جمهوری اسلامی‌ ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی

‌مقدمه :
‌دولت جمهوری ا سلامی ایران و دولت جمهوری آفریقای جنوبی (‌که از این پس‌ مشترکاً به عنوان «‌ طرفین» و در حالت مفرد به عنوان «‌طرف» نامیده می‌شوند)؛ ‌به منظور تحکیم مبانی دوستی بین دو ملت و گسترش مناسبات فی‌مابین در زمینه‌ همکاریهای فرهنگی و هنری بدین وسیله موافقت خود را در زمینه‌های ذیل اعلام‌ می‌نمایند:

‌ماده ۱ – طرفین کوشش خواهند کرد با استفاده از کلیه روشهای ممکن، روابط‌ فرهنگی
بین دو کشور را براساس تساوی حقوق و احترام به قوانین و مقررات داخلی و‌ تعهدات
بین‌المللی یکدیگر گسترش داده و مردم کشور خویش را با فرهنگ و تمدن‌ یکدیگر آشنا سازند.

‌ماده ۲ –
‌الف – دو طرف براساس اهداف این موافقتنامه، برقراری تماس و همکاری میان‌مؤسسات،
سازمانها و افراد علاقمند در هر دو کشور را در زمینه‌های مشمول این‌موافقتنامه
مورد تشویق قرار خواهند داد.
ب – در اجرای مفاد این موافقتنامه، توجه لازم به استقلال داخلی مؤسسات و‌نهادهای
مربوط خواهد شد و آزادی عمل آنان در انعقاد و حفظ روابط متقابل و‌موافقتنامه‌ها با
رعایت قوانین داخلی و قانون اساسی کشورهای مربوط به رسمیت شناخته‌خواهد شد.

‌ماده ۳ – طرفین همکاری در زمینه‌های فرهنگی و هنری و سایر امور مربوط را از‌طرق
ذیل تشویق و تسهیل می‌نمایند:
‌الف – مبادله کتب، نشریات، عکس، اسلاید، نوار، فیلم و میکروفیلم و کارشناس
در‌زمینه‌های آموزشی، تاریخی، فرهنگی، هنری، باستان‌شناسی، جهانگردی و
هنرهای‌سنتی.
ب – مبادله گروههای فرهنگی و هنری در زمینه‌های مورد علاقه.
پ – برگزاری هفته‌های فرهنگی و فیلم، جلسات سخنرانی و شبهای شعر و اجرای‌موسیقی و
هنرهای نمایشی.
ت – تشکیل نمایشگاه از جمله کتاب و آثار هنرهای تجسمی و سنتی، صنایع‌دستی و شرکت
در نمایشگاهها و جشنواره‌های ملی و بین‌المللی در کشور طرف دیگر.
ث – همکاری بین کتابخانه‌های ملی و مراکز اسناد و مدارک دو کشور.
ج – گنجاندن اطلاعات مفید و صحیح از تاریخ، فرهنگ و جغرافیای طرف دیگر در‌کتابهای
درسی مربوط خود.
چ – همکاری در زمینه چاپ و نشر و مطبوعات و ایجاد تسهیلات لازم در این‌زمینه.

‌ماده ۴ –
‌الف – طرفین یکدیگر را از تشکیل اجلاسها، هم‌اندیشیها، فراهمایی‌ها، محافل‌علمی،
گردهمائی‌ها، مسابقات و نیز جشنواره‌های فرهنگی و هنری ملی و بین‌المللی که‌در
کشورشان برگزار میشود، آگاه می‌نمایند.
ب – هر یک از طرفین ضمن دعوت از نمایندگان طرف دیگر مربوط به بند (‌الف)‌ماده (۴)
حمایت لازم را جهت شرکت آنها فراهم خواهند ساخت.

‌ماده ۵ –
‌الف – طرفین همکاری لازم بین سازمانهای مطبوعاتی و مؤسسات خبری یکدیگر‌را تشویق
خواهند نمود.
ب – طرفین تبادل اطلاعات و تجربیات و تبادل کارشناسان را تسهیل خواهند نمود.

‌ماده ۶ –
‌الف – طرفین در جشنواره‌های فیلم یکدیگر شرکت خواهند نمود.
ب – طرفین جهت دستیابی به تولیدات مشترک فیلم همکاری خواهند نمود و‌موافقتنامه
ویژه‌ای را به‌این منظور منعقد خواهند نمود. طرفین در عرضه تجاری و نمایش‌فیلم‌های
سینمائی یکدیگر همکاری خواهند نمود.

‌ماده ۷ – طرفین به عنوان بخشی از اجرای این موافقتنامه، تأسیس مراکز و
جوامع‌فرهنگی در کشورهای یکدیگر و همچنین اعزام نمایندگان فرهنگی کشورهای خود را
مورد‌بحث قرار خواهند داد.

‌ماده ۸ – طرفین گسترش و ارتقاء زبان و ادبیات یکدیگر را تشویق نموده و حمایت‌لازم
را بدین منظور فراهم خواهند ساخت.

‌ماده ۹ – طرفین جهانگردی بین دو کشور را که وسیله مؤثری برای ارتقاء تفاهم‌متقابل
بین دو ملت است، تشویق و تسهیل خواهند نمود.

‌ماده ۱۰ –
‌الف – طرفین به منظور بررسی اقدامات مربوط که برای اجرای این موافقتنامه،‌تنظیم
مبادلات مربوطه و مطالعه راههای توسعه همکاری ضروری است و جهت حل و‌فصل کلیه
مسائلی که ممکن است در رابطه با اجراء، تفسیر و یا سایر موضوعات این‌موافقتنامه به
وجود آید، کار گروه مشترکی مرکب از نمایندگان هر طرف تشکیل خواهند‌داد.
ب – جلسات کار گروه هر دو سال یک بار به طور متناوب در دو کشور تشکیل‌می‌شود.
جلسات ویژه کار گروه هر زمان که طرفین مشترکاً توافق نمایند که چنین جلسه‌ای‌ضروری
است بر پا خواهد شد.
پ – طرف میزبان برپائی جلسات کار گروه، مسؤول کلیه خدمات دبیرخانه‌ای‌خواهد بود.
ت – هر طرف مسؤول هزینه‌های تردد، اسکان و پذیرائی مربوط به شرکت در‌جلسات کار
گروه خواهد بود.
ث – کار گروه می‌تواند در جهت اجرای این موافقتنامه تصمیماتی را اتخاذ نماید.

‌ماده ۱۱ – این موافقتنامه با رضایت مشترک طرفین از طریق مبادله یادداشت‌ازطریق
مجاری دیپلماتیک قابل اصلاح می‌باشد.

‌ماده ۱۲ – هرگونه اختلاف بین طرفین ناشی از تفسیر و یا اجرای این
موافقتنامه‌به‌طور دوستانه ازطریق مشورت یا مذاکره بین آنها حل و فصل خواهد شد.

‌ماده ۱۳ –
‌الف – این موافقتنامه از تاریخ لازم‌الاجراء شدن برای مدت پنج سال معتبر
می‌باشد‌و خود به خود برای دوره‌های پنج ساله تمدید خواهد شد، مگر این که یکی از
طرفین شش‌ماه قبل از پایان مدت مزبور به صورت کتبی قصد خود را جهت فسخ یا تجدیدنظر
در مفاد‌این موافقتنامه ازطریق مجاری دیپلماتیک اعلام نماید.
ب – هر یک از طرفین می‌توانند در هر زمان با دادن اعلامیه شش ماه قبل کتباً
و‌ازطریق مجاری دیپلماتیک نسبت به فسخ این موافقتنامه اقدام نمایند.

‌این موافقتنامه در شهر پرتوریا و در تاریخ هجدهم جولای ۲۰۰۲ میلادی برابر با‌بیست
و هفتم تیرماه ۱۳۸۱ هجری شمسی، در دو نسخه به زبانهای فارسی و انگلیسی‌تنظیم گردید
که هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردار هستند. هرگونه اختلاف در تفسیر
این‌موافقتنامه براساس مفاد ماده (۱۲) حل و فصل خواهد شد.

‌از طرف –  ‌از طرف
‌دولت جمهوری اسلامی ایران – ‌دولت جمهوری آفریقای جنوبی


‌قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و سیزده‌ ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و‌ دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۲.۱۱.۱۴ به تأیید شورای نگهبان‌ رسیده است.