ماده واحده – موافقتنامه فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری دمکراتیک کنگو مشتمل بر یک مقدمه و سیزده ماده به شرح پیوست تصویب و‌اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه فرهنگی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری دمکراتیک کنگو
دولتهای جمهوری اسلامی ایران و جمهوری دمکراتیک کنگو به منظور تحکیم روابط دوستانه، گسترش مناسبات فی‌مابین و توسعه همکاریهای فرهنگی، علمی و آموزشی تصمیم به انعقاد این موافقتنامه فرهنگی گرفتند.
ماده ۱- طرفهای متعاهد کوشش خواهند نمود تا روابط فرهنگی متقابل را براساس احترام متقابل و طبق قوانین و مقررات جاری در هر یک از دو کشور گسترش دهند.
ماده ۲- طرفهای متعاهد هر نوع همکاری مشترک در زمینه‌های فرهنگی، علمی و فنی، آموزشی، هنری و سایر امور مربوطه را تشویق نموده و تسهیلات لازم را جهت اقدامات ذیل معمول خواهند داشت:
الف – مبادله کتب، نشریات، عکس، اسلاید، نوار (سمعی و بصری) و فیلم و میکروفیلم در زمینه‌های تاریخی، فرهنگی، هنری، آموزشی طرفین برای توسعه همکاری بین کتابخانه‌های ملی و مراکز اسناد دو کشور مساعی خود را به کار خواهند بست.
ب – مبادله هنرمندان و گروههای هنری در زمینه‌های مورد توافق طرفها.
ج – تشکیل نمایشگاههای مختلف از آثار فرهنگی، هنری، سنتی، علمی و ادبی.
د – برگزاری هفته‌های فرهنگی و نمایش فیلم، دیدار و مجالس سخنرانی و شرکت در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران و جمهوری دمکراتیک کنگو.
هـ – مبادله برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی.
و – ایجاد امکانات لازم برای بازدید دانشمندان، پژوهشگران، دانشجویان و اعضای انجمنهای فرهنگی در کشورهای طرفین متعاهد.
ماده ۳- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات را به منظور دستیابی به توافق در مورد ارتباطات و برقراری همکاری تنگاتنگ بین دانشگاهها، مؤسسات علمی، فنی و فرهنگی و‌همچنین کلیه تصمیمات لازم برای تسهیل مبادلات استادان، معلمان، دانشمندان،کارشناسان، محققان، سخنرانان و دانشجویان طبق قوانین و مقررات جاری در دو کشور به‌کار خواهند گرفت.
ماده ۴- طرفهای متعاهد طبق قوانین و مقررات جاری کشور خود تأسیس انجمنها، مراکز فرهنگی و آموزشی را جهت شناساندن فرهنگ طرف دیگر در سرزمین خود مورد‌تشویق قرار خواهندداد.
ماده ۵- طرفهای متعاهد اخذ تدابیری جهت اعطای بورسهای تحصیلی، تحقیقاتی و آموزشی در رشته‌های فنی، حرفه‌ای، علمی و هنری را به اتباع یکدیگر در چارچوب قوانین داخلی خود تشویق می‌نمایند.
ماده ۶- طرفهای متعاهد با مبادله اطلاعات و اسناد آموزشی و تشکیل کمیسیونهای مشترک کارشناسی نسبت به ارزشیابی عناوین و گواهینامه‌های تحصیلی یکدیگر براساس قوانین و مقررات جاری هر کشور به منظور تعیین معادل عناوین تحصیلی و دانشگاهی اقدام خواهندنمود.
ماده ۷- طرفهای متعاهد همکاری بین سازمانهای ورزشی و تشویق و امکانات برگزاری مسابقات و دیدارهای دوستانه بین تیمهای ورزشی دو کشور را فراهم خواهند نمود.
ماده ۸- طرفهای متعاهد همکاری بین سازمانها و مؤسسات رادیویی، تلویزیونی، سینمایی، مطبوعاتی و خبری یکدیگر را تشویق و تسهیل خواهند نمود.
ماده ۹- طرفهای متعاهد جهانگردی بین دو کشور را که وسیله مؤثری برای ایجاد تفاهم متقابل بین دو ملت است تشویق و تسهیل خواهندکرد.
ماده ۱۰- طرفهای متعاهد به منظور تسهیل در اجرای این موافقتنامه و تحقق کلیه موارد مربوط به همکاری فرهنگی مشترک، نمایندگان (وابسته) فرهنگی به کشورهای یکدیگر اعزام خواهندکرد.
ماده ۱۱- دیدارهایی با حضور نمایندگان دو کشور متعاهد متناوباً هر دو سال یکبار‌در یکی از پایتخت‌ها برگزار خواهدشد. این دیدارها امکان ارزیابی اجرای موافقتنامه حاضر در مورد طرح‌های مبادلات فرهنگی مورد توافق را فراهم می‌آورد.
در این فرصت برنامه‌های مذکور به منظور انطباق آنها با واقعیتهای فرهنگی دو کشور مورد بازبینی قرار می‌گیرد.
ماده ۱۲- طرفهای متعاهد این موافقتنامه را طبق قوانین و مقررات داخلی خود به‌تصویب می‌رسانند. این موافقتنامه به محض اعلام تصویب به طرف دیگر لازم‌الاجرا می‌گردد.
ماده ۱۳- موافقتنامه حاضر از تاریخ لازم‌الاجراشدن برای مدت پنج سال اعتبار دارد و در پایان این مدت خود به خود برای دوره‌های پنج ساله دیگر تمدید خواهد شد مگر اینکه یکی از طرفها حداقل شش ماه قبل از انقضای مدت مزبور کتباً تمایل خود را‌جهت فسخ و یا تجدیدنظر در مفاد آن اعلام دارد.
این موافقتنامه در شهر تهران در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۳۸۱ هجری شمسی برابر با ۸ سپتامبر ۲۰۰۲ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و فرانسه که هر دو متن از اعتبار یکسان برخوردارند امضاء گردید. در صورت بروز هرگونه اختلاف نظری در تفسیر مفاد این موافقتنامه مراتب از طریق دیپلماتیک حل و فصل خواهد شد.
از طرف دولت - از طرف دولت
جمهوری اسلامی ایران - جمهوری دمکراتیک کنگو
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و سیزده ماده در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و سوم دی‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۳۸۲.۱۱.۱۴ به تأیید شورای نگهبان رسیده است.