هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۳.۶.۸ بنا به پیشنهاد شماره ۴۸۷۹ مورخ ۱۳۸۱.۴.۳ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و به استناد ماده (۹۷) قانون کار ـمصوب ۱۳۶۹ـ بند “خ” ماده (۳۹) قانون استخدام کشوری -مصوب ۱۳۴۵- و ماده (۶) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت ـمصوب ۱۳۷۰ـ آیین‌نامه شرایط استخدام بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده ۱ – بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار علاوه بر دارا بودن شرایط عمومی استخدام مندرج در مقررات استخدامی کشور، مشمول مقررات این آیین‌نامه هستند.
ماده ۲ – انتصاب در سمت بازرس کار و کارشناس بهداشت کار علاوه بر الزام به دارا بودن شرایط احراز پست یادشده و تأیید صلاحیت علمی و فنی، توسط هیأتی متشکل از معاون ذی‌ربط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی یا وزارت کار و امور اجتماعی، مدیر کل واحد تخصصی مربوط، مدیر کل کارگزینی و دو نفر کارشناس از بازرسان کار با تجربه و دو نفر از کارشناسان بهداشت کار، منوط به طی دوره آموزشی مورد نیاز خواهد بود.
تبصره ۱ – دوره‌های آموزشی مورد نیاز در بدو استخدام و انتصاب برای بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار و نیز سایر دورهای آموزشی مورد نیاز حسب مورد با پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تأیید سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور تعیین خواهد شد.
تبصره ۲ – گذراندن دوره‌های آموزشی موضوع این ماده توسط افرادی که در زمان تصویب این آیین‌نامه در سمت‌های بازرس کار و کارشناس بهداشت کار اشتغال دارند، الزامی نیست.
ماده ۳- [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۱۴]
بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار موظفند ضمن بازرسی و نظارت بر کارگاه‌های مشمول و تذکر اشکالات، معایب و نقایص، نظر کارشناسی خود را براساس مقررات قانون کار، آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌های مربوط حسب مورد به اداره کل بازرسی کار وزارت کار و امور اجتماعی یامرجع ذی‌ربط در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام نمایند.
ماده ۴- [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۱۴]
در صورت اعتراض مسؤول کارگاه به اظهارنظر کارشناسی، مراتب با ذکر مستندات و دلایل به اداره کل بازرسی کار وزارت کار و امور اجتماعی یا مرجع ذی‌ربط در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام می‌شود.
تبصره ـ چنانچه نظر کارشناسی در مراحل بعدی رسیدگی ـ در واحد ذی‌ربط یا مراجع صالح ـ مورد پذیرش قرار نگیرد، مسؤولیتی متوجه شخص کارشناس نیست.
ماده ۵ ـ موارد زیر برای کارشناس بهداشت کار و بازرس کار تخلف محسوب و مراتب برای رسیدگی به هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری واحد ذی‌ربط ارجاع می‌شود:
الف ـ انجام اقدامات خارج از حیطه وظایف محوله تحت عنوان بازرسی.
ب ـ ورود به کارگاه‌های خانوادگی بدون اجازه رییس کارگاه.
پ ـ افشای اسرار و اطلاعات که به مقتضای شغل خود بدست آورده‌اند یا نام اشخاصی که به آنان اطلاعات داده یا موارد تخلف را گوشزد کرده‌اند.
ت ـ اقدام به بازرسی در کارگاهی که خود یا یکی از بستگان نسبی آنها تا طبقه سوم یا یکی از اقربای سببی درجه اول ایشان بطور مستقیم ذی‌نفع باشند.
ث ـ عدم اعلام‌نظر درخصوص تخلفات یا چشم‌پوشی از بعضی تخلفات.
ج ـ عدم ارائه گزارش بموقع در مواقعی که احتمال وقوع خطر یا بروز حادثه در کارگاه وجود دارد.
چ – [اصلاحی ۱۳۸۴/۲/۱۴]
انعقاد قرارداد مشاوره و اشتغال در کارگاه‌های مشمول قانون کار.
ماده ۶ – فوق‌العاده سختی شرایط محیط کار بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار بیست و پنج درصد (۲۵%) حقوق مبنا و افزایش سنواتی آنها تعیین می‌شود.
ماده ۷ – فوق‌العاده جذب بازرسان کار و کارشناسان بهداشت کار در طول تصدی این مسؤولیت شغلی صد و بیست درصد (۱۲۰%) حقوق و فوق‌العاده شغل آنها تعیین می‌شود.
ماده ۸ – فوق‌العاده‌های موضوع مواد (۶) و (۷) این آیین‌نامه صرفاً به شاغلان دارای پست بازرسی کار و کارشناسی بهداشت کار تعلق می‌گیرد.
ماده ۹ – [اصلاحی ۱۳۸۵/۶/۱۵]
بار مالی لازم برای اجرای مواد (۶) و (۷) این آیین‌نامه با رعایت قوانین و مقررات مربوط از محل صرفه‌جویی‌های وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کار و امور اجتماعی تأمین خواهد شد.
ماده ۱۰ – کارشناس بهداشت حرفه‌ای مندرج در قانون کار ـمصوب ۱۳۶۹ـ همان کارشناس بهداشت کار موضوع این آیین‌نامه است.
ماده ۱۱- [الحاقی ۱۳۸۴/۵/۹]
کارشناسان بهداشت محیط شاغل در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاههای وابسته به شرط دارا بودن پست سازمانی بهداشت محیط و با رعایت ماده (۹) این آیین‌نامه از تاریخ ۱۳۸۴.۵.۱ مشمول دریافت فوق العاده سختی شرایط محیط کار و فوق العاده جذب کارشناسان بهداشت کار مندرج در مواد (۶) و (۷) این آیین‌نامه می شوند.
محمدرضا عارف – معاون اول رییس‌جمهور