ماده واحده – موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان مشتمل بر یک مقدمه و بیست و دو ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بازرگانی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان که از این پس طرفهای
متعاهد نامیده می‌شوند، نظر به علاقه متقابلی که به تحکیم و توسعه روابط
بازرگانی و گسترش و تنوع مبادلات تجاری و ارتقاء سطح همکاریهای تجاری بر
پایه برابری، عدم تبعیض و حفظ منافع متقابل دارند، به شرح ذیل توافق نمودند:
ماده ۱ – دامنه شمول موافقتنامه
مبادلات تجاری و خدمات بین طرفهای متعاهد و قراردادهای منعقده بین اشخاص
حقیقی و حقوقی دو کشور در چارچوب این موافقتنامه و با رعایت قوانین جاری
هر یک از طرفهای متعاهد انجام خواهد شد.
ماده ۲ – صدور به کشور ثالث
کالاها و خدماتی که براساس این موافقتنامه بین دو کشور مبادله می‌شود طبق
قانون طرف صادرکننده قابل صدور به کشور ثالث خواهد بود.
ماده ۳ – صدور گواهی مبدأ
هر یک از طرفهای متعاهد طبق قوانین خود نسبت به صدور گواهی مبدأ برای
کالاهایی که به کشور طرف متعاهد دیگر صادر می‌کند، اقدام خواهد کرد.
ماده ۴ – استانداردها
مبادله کالاها و خدمات در چارچوب این موافقتنامه و طبق قواعد کاربرد
استانداردها که با توافق دوجانبه بین نهادهای ملی استانداردسازی مورد
توافق طرفهای متعاهد تعریف شده است، انجام خواهد گرفت.
ماده ۵ – حقوق گمرکی، سود بازرگانی، هزینه‌ها و مالیاتها
میزان حقوق گمرکی، سود بازرگانی، هزینه‌ها و مالیاتهای وضع شده بر کالاهای
وارده از قلمرو گمرکی یک طرف متعاهد به قلمرو گمرکی طرف متعاهد دیگر طبق
قوانین جاری هر یک از دو طرف متعاهد خواهد بود.
ماده ۶ – اقدامات غیرتعرفه‌ای
طرفهای متعاهد موافقت نمودند موانع غیرتعرفه‌ای را کاهش داده و یا در
چارچوب قراردادهای جزئی که از سوی سازمانهای طرفهای متعاهد منعقد می‌گردد،
اعطای ترجیحات غیرتعرفه‌ای را به طور متقابل اجرا نمایند.
ماده ۷ – نظام پرداختها و دریافتهای ارزی
تسویه مبادلات تجاری میان دو کشور به ارز قابل تسعیر و براساس قوانین
ملی، عرف و قواعد بانکداری بین‌المللی انجام می‌پذیرد، بجز در مواردی که
به گونه دیگری میان بانکهای مرکزی طرفهای متعاهد توافق شود.
ماده ۸ – شرکت در نمایشگاهها و بازارهای مکاره
هر یک از طرفهای متعاهد، مؤسسات و شرکتهای تجاری خود را به شرکت در
بازارهای مکاره و نمایشگاههای بین‌المللی، اختصاصی و یا با حق فروش که در
قلمرو طرف متعاهد دیگر برگزار می‌شود، ترغیب خواهد کرد و حتی‌الامکان تسهیلات
لازم را طبق قوانین جاری خود دراختیار مؤسسات و شرکتهای تجاری طرف متعاهد
دیگر قرار خواهد داد.
ماده ۹ – تسهیلات کنسولی
طرفهای متعاهد جهت گسترش روابط بازرگانی توافق نمودند نسبت به ایجاد
تسهیلات کنسولی براساس قوانین ملی خود مانند اعطای روادید سرمایه‌گذاری و
تجاری و تسجیل مدارک تجاری براساس عمل متقابل اقدام نمایند.
ماده ۱۰ – تأسیس دفتر یا مرکز بازرگانی
هر یک از طرفهای متعاهد به منظور تسهیل و توسعه مبادلات کالا و خدمات و
اطلاعات بازرگانی بین دو کشور اجازه خواهد داد که طرف متعاهد دیگر یک دفتر
یا مرکز تجاری براساس قوانین کشور میزبان در قلمرو آن تأسیس نماید. عده
کارکنان و تجهیزات دفتر یا مرکز مزبور و تعداد شعب آن منوط به توافق آتی
طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده ۱۱ – همکاری اتاقهای بازرگانی و تبادل هیأتها
طرفهای متعاهد موافقت نمودند که اتاقهای بازرگانی خود را به حفظ همکاری
مؤثر و نزدیک، تبادل هیأتهای بازرگانی، برگزاری هم‌اندیشی‌ها و فراهمایی‌های
تخصصی به‌منظور آشنایی با محصولات یکدیگر و بازاریابی آنها ترغیب کنند و
برای نیل به این منظور تسهیلات لازم را فراهم آورند.
ماده ۱۲ – گسترش و تنوع روابط تجاری
طرفهای متعاهد به منظور توسعه روابط تجاری، اشخاص حقیقی و حقوقی کشور خود
را به اجرای روشهای تجارت بین‌المللی تشویق خواهند نمود.
ماده ۱۳ – عبور کالا
هر یک از طرفهای متعاهد تسهیلات لازم را برای عبور کالاهای طرف متعاهد دیگر
از قلمرو خود، درچارچوب قوانین جاری فراهم خواهد آورد.
ماده ۱۴ – توسعه همکاریهای بازرگانی
طرفهای متعاهد موافقت نمودند اشخاص حقیقی و حقوقی خود را نسبت به استفاده
بیشتر از رمزینه و تجارت الکترونیکی جهت بهبود کیفی تبادل کالا و خدمات
به‌منظور ارتقاء سطح روابط تجاری بین دو کشور تشویق نمایند.
ماده ۱۵ – همکاری و هماهنگی گمرکی
طرفهای متعاهد به منظور اعمال مقررات تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای متحدالشکل
اقتصادی و تجاری دوجانبه و تبادل اطلاعات آماری، در فعالیت‌های اقتصادی و
تجارت خارجی خود از نظام توصیف و کدگذاری کالا که توسط سازمان جهانی
گمرک تهیه گردیده است، استفاده خواهند نمود.
ماده ۱۶ – کار گروه مشترک
طرفهای متعاهد موافقت نمودند که کار گروه مشترکی مرکب از تعداد مساوی از
نمایندگان هر دو طرف تشکیل شود و سالانه یک بار به طور متناوب درصورت
ضرورت در هر یک از دو کشور تشکیل جلسه دهد.
وظایف کار گروه به قرار ذیل خواهد بود:
۱ – نظارت بر حسن اجرای این موافقتنامه.
۲ – ارائه راه حل برای رفع مشکلاتی که ممکن است در جریان این
موافقتنامه حادث شود.
۳ – بررسی و مطالعه ارائه پیشنهادات درمورد امکان افزایش مبادلات در زمینه
تجارت.
۴ – پیشنهاد و تجدیدنظر در این موافقتنامه.
ماده ۱۷ – دسترسی به مراجع قضائی
طرفهای متعاهد موافقت خود را نسبت به رفتار مساوی بین اتباع دو طرف متعاهد
برای دستیابی به محاکم قضائی در قلمرو دیگری و نیز معافیت اتباع طرف
متعاهد دیگر از پرداخت هزینه‌هائی که به لحاظ تابعیت خارجی آنها در قوانین
هر یک از دو طرف مقرر شده، اعلام نمودند.
ماده ۱۸ – حل اختلافات
طرفهای متعاهد کلیه مسائل و اختلافاتی که درمورد تفسیر و اجرای این
موافقتنامه ممکن است حادث شود ازطریق مذاکرات و مشاوره دوستانه حل و فصل
خواهند نمود.
درغیر این صورت مسائل حادث شده برای بررسی به کمیسیون مشترک همکاریهای
بازرگانی، اقتصادی، علمی، فنی و فرهنگی بین دو کشور ارجاع خواهد شد که با
توافق متقابل براساس قوانین حاکم طرفهای متعاهد و طبق عرف حقوق
بین‌الملل تصمیم‌گیری خواهد شد.
ماده ۱۹ – حفظ بهداشت عمومی و منافع ملی
مفاد این موافقتنامه حقوق هر یک از طرفهای متعاهد را در اعمال هر نوع
ممنوعیت یا محدودیت درخصوص حفظ منافع ملی، حفظ بهداشت عمومی و یا
جلوگیری از امراض و آفات حیوانی یا نباتی تحدید نمی‌نماید.
ماده ۲۰ – اصلاحات
طرفهای متعاهد می‌توانند با موافقت متقابل اصلاحات و ضمائم را به این
موافقتنامه اضافه نمایند. این اصلاحات و ضمائم طبق مفاد ماده (۲۲) این
موافقتنامه لازم‌الاجرا خواهد بود.
ماده ۲۱ – خاتمه اعتبار موافقتنامه قبلی
اعتبار موافقتنامه بازرگانی که در تاریخ دهم مرداد ماه ۱۳۷۵ هجری شمسی
برابر با سی و یکم جولای ۱۹۹۶ میلادی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و
دولت جمهوری قرقیزستان به امضاء رسیده است از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این
موافقتنامه خاتمه خواهد یافت.
ماده ۲۲ – مدت اعتبار موافقتنامه
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرفهای متعاهد به طرف
دیگر مبنی بر اینکه اقدامات لازم را طبق الزامات قانون اساسی خود درباره
لازم‌الاجرا شدن این موافقتنامه به عمل آورده است برای مدت پنج سال به
موقع اجرا گذارده خواهد شد. پس از مدت مزبور این موافقتنامه خود به خود
برای دوره‌های یک ساله تمدید خواهد شد مگر اینکه یکی از طرفهای متعاهد شش
ماه قبل از خاتمه دوره مربوطه عدم تمدید آن را کتباً به اطلاع طرف متعاهد
دیگر برساند.
پس از انقضاء مدت اعتبار این موافقتنامه، مقررات آن درمورد قراردادهائی که
به‌موجب آن به امضاء رسیده و در حال اجرا می‌باشد تا حداکثر یک سال پس از
انقضاء این موافقتنامه معتبر خواهد بود، مگر اینکه طرفها به نحو دیگری توافق
نمایند.
این موافقتنامه در تهران در تاریخ سی‌ام آذرماه ۱۳۸۲ هجری شمسی برابر با
بیست و یکم دسامبر ۲۰۰۳ میلادی در دو نسخه به زبانهای فارسی، قرقیزی،
روسی و انگلیسی تنظیم گردید که تمامی متون از اعتبار یکسان برخوردار
می‌باشد.
درصورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر متون این موافقتنامه متن انگلیسی
ملاک عمل قرار خواهد گرفت.
از طرف دولت – از طرف دولت
جمهوری اسلامی ایران – جمهوری قرقیزستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و بیست و دو ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ یازدهم آذر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و سه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۲۵/۹/۱۳۸۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حدادعادل
رئیس مجلس شورای اسلامی