شماره : ۷۳۷۲۴ت۳۲۰۳۷ه
تاریخ : ۱۳۸۳.۱۲.۲۴
هیأت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۳.۱۰.۲۰ بنا به پیشنهاد وزارت صنایع و معادن و تأیید سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و به استناد تبصره (۳) ماده واحده قانون تأسیس سازمان صنایع دستی ایران ـمصوب ۱۳۸۳ـ اساسنامه سازمان صنایع دستی ایران را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول ـ کلیات
ماده ۱ ـ صنایع دستی مجموعهای از صنایع هنری و سنتی ایران شامل آبگینه، بافتهها و نساجی سنتی ، بافتههای داری (به استثنای فرش دستباف)، پوشاک سنتی، آثار چرمی و کاغذی، چاپهای سنتی، سفال و سرامیک، هنرهای چوبی و حصیری، رودوزیهای سنتی، هنرهای فلزی و هنرهای سنگی است که با محوریت هنر و ذوق و زیباشناختی ایرانی و
بهرهگیری از مواد اولیه قابل دسترس و بومی به کمک دست و ابزار موردنیاز و با کاربری در زندگی فردی و جمعی تولید شده و ریشه در تاریخ کهن ایران زمین دارد.
ماده ۲ ـ سازمان صنایع دستی ایران که در این اساسنامه اختصاراً “سازمان” نامیده میشود، مؤسسهای دولتی است که دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده و بر طبق مقررات این اساسنامه و وابسته به وزارت صنایع و معادن اداره میشود.
ماده ۳ ـ هدف سازمان تمرکز در سیاستگذاری، برنامهریزی و نظارت در زمینه حفظ و احیا، ترویج و توسعه کمی و بهبود کیفی صنایع دستی کشور و ایجاد هماهنگی و برنامهریزی در امر آموزش، تحقیقات، حمایت، هدایت و استفاده از امکانات و نیروی انسانی موجود در این بخش است.
فصل دوم ـ وظایف تفصیلی
ماده ۴ ـ سازمان برای نیل به اهداف مندرج در ماده (۳) وظایف ذیل را بعهده خواهد داشت:
۱ـ تنظیم راهبردها، سیاستها، خط مشیها، ضوابط و برنامههای کلان در جهت توسعه کمی و بهبود کیفی صنایع دستی کشور و پیگیری جهت برقراری حمایتهای لازم در چارچوب سیاستهای صنعتی کشور باهماهنگی مراجع ذیصلاح.
۲ـ اعمال نظارت و حمایتهای لازم در جهت بهبود کیفی محصولات صنایع دستی به ویژه در حوزه صادرات.
۳ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت در امر تدوین استانداردها و صدور گواهینامههای درجه کیفیت صنایع دستی تولیدی با همکاری مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران.
۴ـ ارایه راهنماییهای لازم برای سرمایهگذاری، تولید و بازاریابی صنایع دستی از طرق مختلف.
۵ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت بر وضعیت کارگاههای تولیدی و آموزشی صنایع دستی.
۶ـ پشتیبانی از هنرمندان و صنعتگران و همکاری با مراجع ذیربط برای اعطای درجه هنری به هنرمندان صنایع دستی کشور در چارچوب قوانین و مقررات مربوط.
۷ـ هماهنگی و برنامهریزی در مورد مالکیتهای معنوی و فکری صنایع دستی ایران (آثار و هنرمندان) در داخل و خارج از کشور با همکاری مراجع ذیصلاح.
۸ـ هماهنگی و برنامهریزی در جهت استفاده از فناوریهای جدید برای ارتقای کیفیت و توسعه کمیصنایع دستی کشور.
۹ـ طراحی نظام جامع آموزش و تربیت نیروی انسانی موردنیاز صنایع دستی با بهرهمندی از فناوریهای نوین و هماهنگی و برنامهریزی جهت ارتقای دانش و مهارت صنعتگران و هنرمندان و ایجاد هماهنگی لازم بین آنها به منظور افزایش اثربخشی این خدمات.
۱۰ـ برپایی المپیادهای تخصصی صنایع دستی.
۱۱ـ فراهمآوردن بستر لازم به منظور ایجاد ارتباط مؤثر میان دانشگاهها و مراکز علمی ـ تحقیقاتی کشوربا تولیدکنندگان صنایع دستی.
۱۲ـ سازماندهی نظام اطلاعرسانی در زمینه صنایع دستی.
۱۳ـ همکاری با دستگاههای ذیربط به منظور تدوین سرفصل دروس هنرستانها، آموزشکدهها و دانشکدههای صنایع دستی.
۱۴ـ هماهنگی و برنامهریزی جهت تأسیس نهادهای غیردولتی برای کاهش تصدی دولت و ساماندهی فعالیت صنایع دستی در چارچوب قوانین و مقررات مربوط.
۱۵ـ برنامهریزی، سیاست گذاری و نظارت در ترویج صنایع دستی در جامعه ایرانی و ایجاد تحول در طرحها و تولید و عرضه محصولات با حفظ اصالت ملی و توسعه موارد مصرف آنها بهویژه در معماری و شهرسازی با هماهنگی مراجع ذیربط.
۱۶ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت در جهت برگزاری نمایشگاههای ملی و منطقهای و بینالمللی صنایع دستی در داخل و خارج از کشور توسط بخش خصوصی.
۱۷ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت در امر شناساندن تاریخ، ارزشها، نمونه مصنوعات دستی، صنعتگران، هنرمندان صنایع دستی و صادرکنندگان صنایع دستی کشور در سطح ملی و بینالمللی بهروشهای سمعی و بصری، چاپ، نشر، ارتباطات جمعی و مطبوعات.
۱۸ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت بر امر تأسیس شرکتهای نمایشگاهی تخصصی صنایع دستی توسط تعاونیهای بخش خصوصی.
۱۹ـ مشارکت در همایشها، سمینارهای ملی و جشنوارههای صنایع دستی با هماهنگی مراجع ذیصلاح.
۲۰ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت در امر معرفی صنایع دستی برگزیده کشور در مراکز عمومی از طرق مناسب تبلیغی و ترویجی.
۲۱ـ هماهنگی و برنامهریزی در جهت راهاندازی مراکز فروش کتب و نشریات صنایع دستی از طریق تجهیز بخش تعاون و اشخاص حقیقی.
۲۲ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت بر شناسایی و گردآوری آثار با ارزش و برگزیده صنایع دستی دوران معاصر و نمایش آنها توسط دستگاههای ذیربط.
۲۳ـ مطالعه و پیشنهاد تدوین استانداردهای لازم برای مواد اولیه و روشهای تولید صنایع دستی با هماهنگی مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران.
۲۴ـ تحقیق و بررسی مستمر درباره وضعیت صنایع دستی و جمعآوری آمار و اطلاعات لازم از وضعیت صنایع دستی ایران و جهان به منظور ارتقای جایگاه صنایع دستی ایران.
۲۵ـ پژوهش در زمینههای تاریخی و معاصر صنایع دستی ایران و جهان.
۲۶ـ مطالعه و برنامهریزی به منظور ارتقای موقعیت ایران در نظام بازار صنایع دستی جهان در جهترونق و افزایش صادرات.
۲۷ـ برنامهریزی، سیاستگذاری و نظارت جهت بهرهگیری از سیستمهای پیشرفته بازرگانی به منظور توسعه بازار فروش صنایع دستی ایران در کشورهای هدف توسط بخش غیردولتی.
۲۸ـ هماهنگی و برنامهریزی جهت ایجاد بازارچههای صنایع دستی توسط مردم و بخش غیردولتی بهمنظور توسعه بازارهای داخلی با استفاده از روشهای اصلاح الگوی مصرف.
۲۹ـ همکاری با سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به منظور گسترش فرهنگ گردشگری و ایجاد بازار مناسب برای محصولات صنایع دستی.
۳۰ـ عضویت و حضور مؤثر در سازمانها و مجامع بینالمللی مرتبط و نمایندگی دولت جمهوری اسلامیایران در این مجامع با هماهنگی مراجع ذیربط.
۳۱ـ تشویق صنعتگران و بازرگانان صنایع دستی به منظور حضور در بازارهای جهانی و مجامع بینالمللی.
۳۲ـ انجام مطالعات لازم درخصوص چگونگی گسترش حضور مؤثر در بازارهای جهانی به منظور افزایش سهم ایران در این بازارها.
۳۳ـ همکاری جهت برقراری ارتباطات و مبادلات علمی، فرهنگی و فنی با مراکز ذیربط در عرصه بینالمللی.
۳۴ـ همکاری با دستگاههای فعال در روابط بینالملل جهت توسعه و رشد صنایع دستی کشور با هماهنگی مراجع ذیربط.
فصل سوم ـ مدیریت سازمان
ماده ۵ ـ رییس سازمان معاون وزیر صنایع و معادن بوده و بالاترین مقام اجرایی سازمان میباشد و با حکم وزیر صنایع و معادن منصوب میگردد.
تبصره ـ رییس سازمان میتواند تمام یا قسمتی از اختیارات خود را به هریک از مدیران و مستخدمین سازمان تفویض نماید.
ماده ۶ ـ وظایف و اختیارات رییس سازمان به شرح زیر میباشد:
۱ـ اداره امور سازمان براساس مفاد اساسنامه
۲ـ نمایندگی سازمان در کلیه مراجع قضایی، اداری و سازمانها و نهادهای مختلف
۳ـ انعقاد قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی در چارچوب وظایف و اختیارات مقرر در اساسنامه
۴ـ تهیه برنامه و بودجه سالانه و گزارش عملکرد سازمان و ارایه آن به مراجع ذیصلاح
۵ـ تهیه و پیشنهاد بودجه سالانه سازمان جهت ارایه به سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور
ماده ۷ ـ کلیه اسناد و اوراق تعهدآور سازمان توسط رییس سازمان و ذیحساب رسمی سازمان که ازسوی وزیر امور اقتصادی و دارایی تعیین میشود امضا گردیده و معتبر خواهد بود.
فصل چهارم ـ سایر مقررات
ماده ۸ ـ سازمان از لحاظ مقررات اداری و استخدامی مشمول مقررات ماده (۱۳) قانون تمرکز امور صنعت و معدن و تشکیل وزارت صنایع و معادن ـ مصوب ۱۳۷۹ ـ میباشد.
ماده ۹ ـ هرگونه تغییر و اصلاح در این اساسنامه با پیشنهاد وزارت صنایع و معادن و تأیید سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور و تصویب هیأت وزیران خواهد بود.
ماده ۱۰ ـ سایر موضوعاتی که در این اساسنامه پیشبینی نشدهاند مشمول قوانین و مقررات عمومی کشور خواهند بود.
این اساسنامه به موجب نامه شماره ۸۳.۳۰.۹۹۲۹ مورخ ۱۳۸۳.۱۲.۱۳ شورای نگهبان به تأیید شورای یادشده رسیده است.
محمدرضا عارف – معاون اول رییسجمهور