[به موجب ماده ۱۱ تصویبنامه شماره ۲۱۷۸۴۵/ت۴۸۱۵۳هـ – ۱۳۹۱/۱۱/۷ لغو شده است.]
شماره ۱۰۴۵۴۸/ت۳۹۲۱۳ک – ۱۳۸۸/۵/۲۴
وزیران عضو کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست در جلسه مورخ ۴/۱۲/۱۳۸۷ بنا به پیشنهاد شماره ۱۹۸۴۱۴/۱ـ ۱۱۴/۱۰۰ مورخ ۳۰/۱۰/۱۳۸۶ وزارت امور خارجه و به استناد اصل یکصدوسی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویبنامه شماره ۱۶۴۰۸۲/ت۳۷۳ه مورخ ۱۰/۱۰/۱۳۸۶، آیین‌نامه اجرایی کنوانسیون تغییر آب و هوا و پروتکل کیوتو را به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول: تعاریف
ماده ۱ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات و عبارات زیر در معانی مربوط به کار میروند و معادل انگلیسی آنها در پیوست که تأیید شده به مهر پیوست تصویبنامه هیئت وزیران است، ذکر شده است.
الف ـ کنوانسیون تغییر آب و هوا: توافقنامه چندجانبه بینالمللی در مورد تغییر آب و هوا که در اجلاس سران زمین در سال ۱۹۹۲ در ریودوژانیرو برزیل به تصویب رسید که از این پس «کنوانسیون» نامیده میشود. این کنوانسیون در تاریخ ۶/۳/۱۳۷۵ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و از تاریخ ۲۴/۷/۱۳۷۵ برای جمهوری اسلامی ایران لازمالاجرا شده است.
ب ـ پروتکل کیوتو: سند الحاقی به کنوانسیون ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا که در سومین کنفرانس متعاهدین در ۱۱ نوامبر ۱۹۹۷ در شهر کیوتوی ژاپن تصویب شد که از این پس «پروتکل» نامیده میشود. این پروتکل در تاریخ ۱۰/۳/۱۳۸۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و از تاریخ ۳۰/۸/۱۳۸۴ برای جمهوری اسلامی ایران لازمالاجرا شده است.
ج ـ کنفرانس متعاهدین به کنوانسیون تغییر آب و هوا: اجلاسی که سالانه با شرکت تمامی کشورهای عضو کنوانسیون برگزار میگردد و از این پس کنفرانس متعاهدین نامیده میشود.
د ـ کارگروه ملی تغییر آب و هوا: متشکل از نمایندگان وزارتخانهها و سازمانهای مرتبط که تعیینکننده سیاستها و راهبردهای اجرایی کشور در ارتباط با کنوانسیون و پروتکل در کشور میباشد و از این پس «کارگروه ملی» نامیده میشود.
ه ـ مکانیسم توسعه پاک: مکانیسمی که ذیل پروتکل کیوتو به منظور کمک به توسعه پایدار کشورهای در حال توسعه از یک سو و کمک به انجام تعهدات کشورهای توسعه یافته در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از سوی دیگر پیش بینی شده است.
و ـ مرجع صلاحیتدار ملی: دستگاه مسئول در سطح ملی به عنوان مرجع رسمی هماهنگی و تأیید نهایی پروژه های مکانیسم توسعه پاک.
ز ـ هیئت بینالدول تغییر آب و هوا: نهاد بینالمللی که در سال ۱۹۸۸ مشترکاً توسط سازمان هواشناسی جهانی و برنامه محیط زیست ملل متحد تأسیس گردید تا به بررسی یافتههای علمی در زمینه تغییر آب و هوا بپردازد.
ح ـ تسهیلات محیط زیست جهانی: مکانیسم مالی بین المللی که در سال ۱۹۹۴ با هدف تأمین مالی پروژههای مرتبط با تغییر آب و هوا، تنوع زیستی، آبهای بینالمللی و لایه ازن تأسیس گردید.
ط ـ اقدامات مقابلهای: فعالیتهای کشورهای صنعتی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.
ی ـ گزارش کشوری: گزارشی که در زمینه تغییر آب و هوا توسط کارگروه ملی بر اساس گزارش دستگاهها و به منظور تبیین وضعیت برنامههای اجرایی دستگاههای ذیربط تهیه و به هیئتوزیران ارائه میشود.
فصل دوم: سیاستها و راهبردها
ماده ۲ـ سیاستها و راهبردهای اجرایی کشور در ارتباط با کنوانسیون و پروتکل به شرح زیر تعیین میگردد:
۱ـ تهیه و ارائه مستمر گزارشان ملی با مشارکت همه نهادهای ذیربط از طریق:
۱ـ۱ـ ایجاد ساختار جهت محاسبه میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای به طور مستمر توسط سازمانهای ذیربط.
۱ـ ۲ـ تقویت و تکمیل شبکه پایش و مشاهدات تغییر آب و هوایی و اثرات آن.
تبصره ـ گزارش ملی عبارتست از گزارشاتی که براساس مصوبات اجلاس اعضا و طبق دستورالعمل دبیرخانه کنوانسیون تدوین و در دورههای تعیین شده به دبیرخانه کنوانسیون ارائه میگردد.
۲ـ افزایش سهم منابع انرژی کم کربن در سبد انرژی کشور در راستای کاهش روند انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق:
۲ـ ۱ـ توسعه و هدایت سرمایهگذاری در جهت تولید انرژی پاک.
۲ـ۲ ـ توسعه فناوریهای پاک و نوین در کشور.۳ـ استفاده مؤثر و بیشتر از همکاری و کمکهای دوجانبه، منطقهای و بینالمللی در جهت تحقق هدف کنوانسیون از طریق ذیل:۳ ـ۱ـ تلاش در جهت استفاده بیشتر و بهینه از تسهیلات محیط زیست جهانی در ایران۳ـ۲ ـ تلاش در جهت استفاده بیشتر و بهینه از تسهیلات بانک جهانی و صندوقهای چندجانبه.۳ـ۳ـ تلاش در جهت انتقال فناوریهای پاک و نوین به کشور.۳ـ۴ـ استفاد از منابع مالی بانک توسعه اسلامی۳ـ ۵ ـ همکاری و هماهنگی با اوپک در زمینه هدف کنوانسیون جهت ارتقای ابعاد مختلف تولید و مصرف نفت و گاز.
۴ـ آموزش و تحقیقات در زمینه موضوعات تغییر آب و هوایی با شیوههای ذیل:
۴ـ۱ـ تخصیص بخشی از اعتبارات و امکانات پژوهشی دستگاههای مرتبط در جهت هدف کنوانسیون در قالب برنامههای پنج ساله توسعه
۴ـ۲ـ الزام به تشکیل و فعالسازی واحدهای تغییر آب و هوا در کلیه وزارتخانههای ذیربط.
۴ـ۳ـ برنامه‌ریزی و اجرای برنامههای اطلاعرسانی عمومی.
۴ـ۴ـ تلاش در جهت ارتقای برنامههای آموزشی تخصصی مرتبط
۴ـ ۵ـ استفاده بهتر و بیشتر از امکانات آموزشی هیئت بینالدول تغییر آب و هوا.
۴ـ۶ ـ حمایت از پروژههای دانشجوئی و دانشگاهی مرتبط.
۴ـ۷ـ استفاده از اهرمهای انگیزشی اقتصادی به منظور هدایت بخشی از فعالیتهای تحقیق و توسعه صنعتی کشور در جهت هدف کنوانسیون.
۵ ـ آمادگی جهت مقابله و مدیریت پیامدهای سوء تغییر آب و هوا از طریق:
۵ ـ۱ـ بهینهسازی مصرف منابع
۵ ـ۲ـ اصلاح الگوهای تولید و مصرف
۵ ـ۳ـ حمایت مالی از برنامههای جبرانی
۵ ـ۴ـ ایجاد امنیت غذائی.
۵ ـ ۵ ـ مدیریت تأسیسات و تجهیزات.
۶ ـ ظرفیت سازی جهت استفاده از توان ساز و کار توسعه پاک از طریق:
۶ ـ۱ـ ایجاد ظرفیت و تسهیلات قانونی
۶ ـ۲ـ تلاش در جهت طراحی، توسعه و اجرای پروژههای مربوط به صورت یکجانبه و یا چندجانبه.
۶ ـ۳ـ آموزش و انتقال فناوری در چارچوب پروژههای مکانیسم توسعه پاک.
۷ـ آمادگی و ظرفیتسازی برای تعهدات آتی احتمالی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای.
۷ـ۱ـ به هنگام سازی و تصویب استانداردهای زیست محیطی مقتضی.
۷ـ۲ـ تلاش در جهت کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای.
۸ ـ ایجاد تنوع اقتصادی جهت کاهش آسیبهای ناشی از کاهش درآمدهای نفتی در اثر اقدامات مقابلهای.
۸ ـ۱ـ تلاش در جهت توازن و تنوع در بخشهای اقتصادی کشور با تأکید بر فاصله گرفتن از اقتصاد تک محصولی.
۸ ـ۲ـ ایجاد ارزش افزوده در بخش پائیندستی صنعت نفت و گاز.
فصل سوم: ساختار و وظایف کارگروه ملی
ماده ۳ـ در راستای نیل به سیاستها و راهبردهای تعیین شده در فصل اول، کارگروه ملی تغییر آب و هوا برای اجرا و پیگیری بهینه امور کنوانسیون و پروتکل با مشارکت نمایندگان رسمی و تامالاختیار سازمان حفاظت محیط زیست و وزارتخانههای امور خارجه، جهاد کشاورزی، راه و ترابری (سازمان هواشناسی)، صنایع و معادن، کشور، نفت، نیرو و معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور در سازمان حفاظت محیط زیست کشور تشکیل و وظایف زیر را به عهده میگیرد:
۱ـ انجام امور تخصصی مربوط به کنوانسیون و پروتکل در سطح ملی و بینالمللی.
۲ـ نظارت بر تهیه و ارائه مستمر گزارشات کشوری سالیانه در خصوص موضوعات تغییر آب و هوائی کشور با مسئولیت سازمان حفاظت محیطزیست و مشارکت دستگاههای ذیربط.
۳ـ برنامه‌ریزی و پیگیری سیاستهای اجرایی مقتضی در رابطه با هدف کنوانسیون و پروتکل.
۴ـ برنامه‌ریزی جهت پیشگیری و کاهش آثار سوء ناشی از تغییر آب و هوا در کشور.
۵ ـ انجام وظایف شورای هماهنگی کنوانسیون، موضوع بند (۲) تصویبنامه شماره ۱۰۴۸۶/ت۳۱۶۴۷ ه مورخ ۲۶/۲/۱۳۸۴.۶ ـ بررسی و اولویتبندی پروژههای پیشنهادی دستگاههای عضو و پیگیری تأمین اعتبار آنها از منابع داخلی و خارجی.
تبصره ۱ـ رئیس و دبیر کارگروه از سوی رئیس سازمان حفاظت محیطزیست تعیین خواهند شد و دبیرخانه کارگروه در سازمان مذکور مستقر خواهد بود.
تبصره ۲ـ کارگروه ملی در جهت انجام بهینه وظایف تخصصی خود میتواند کارگروههای فرعی را ساماندهی و تشکیل دهد و کارگروههای مرتبط موجود در چارچوب کارگروه ملی تغییر آب و هوا ساماندهی و مورد بازنگری قرار خواهند گرفت.
تبصره ۳ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور مکلف است معادل پنج درصد بودجه سالیانه سازمان حفاظت محیطزیست به اعتبارات سازمان مذکور اضافه نماید تا در راستای انجام امور کارگروه ملی مصرف شود.
تبصره ۴ـ اعضای کارگروه ملی که نمایندگان تامالاختیار دستگاهها بوده و توسط بالاترین مقام اجرائی دستگاه مربوط معرفی میشوند، با حکم رئیس سازمان حفاظت محیطزیست به عنوان عضو کارگروه منصوب میشوند.تبصره ۵ ـ کارگروه ملی میتواند حسب نیاز و به صورت موردی از افراد صاحبنظر و متخصص در زمینه کنوانسیون و پروتکل برای شرکت در جلسات (بدون حق رأی) دعوت نماید.ماده۴ـ دستگاههای عضو کارگروه موظفند در چارچوب وظایف محول شده تا پایان فروردین سال بعد گزارش ویژه خود را جهت تنظیم گزارش کشوری در چارچوب دستورالعملی که از سوی کارگروه ملی تهیه و ابلاغ خواهد شد، تنظیم و به دبیرخانه کارگروه تحویل نمایند.
دبیرخانه کارگروه ملی موظف است گزارش کشوری سالانه را تا پایان اردیبهشت سال بعد تهیه و به هیئت وزیران ارائه نماید.
تبصره ـ کارگروه ملی موظف است ظرف یک ماه پس از تشکیل اولین جلسه، نسبت به تدوین دستورالعمل تنظیم گزارشات کشوری اقدام نماید.
ماده ۵ ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی مکلفند در راستای پشتیبانی از فعالیتهای کارگروه ملی، نسبت به برنامه‌ریزی و سازماندهی مناسب جهت اجرای تصمیمات کارگروه ملی در دستگاه خود اقدام نمایند.
تبصره ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
کارگروه ملی از محل اعتبارات مصوب مربوط در صورت وجود اعتبار از محل کمک های بین المللی، بخشی از هزینه های برنامه های اجرایی تکلیف شده برای دستگاههای عضو را در چارچوب دستورالعمل داخلی خود تأمین و پرداخت خواهد نمود. تأمین اصل هزینه برنامه های اجرایی تعیین شده از سوی کارگروه ملی از محل اعتبارات مصوب مربوط برعهده دستگاه های ذیربط بوده و معاونتبرنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور در زمینه تأمین هزینه های مترتب همکاری های لازم را انجام خواهد داد.
ماده ۶ ـ کارگروه ملی موظف است برنامه کلی تخصصی آموزشی مرتبط با هدف کنوانسیون را با بهره گیری از امکانات ملی و بین المللی هر سه سال یک بار تدوین و اجرا نماید.برنامه آموزشی مورد اشاره توسط کارگروه ملی و با همکاری سایر دستگاههای ذیربط تهیه خواهد شد.
تبصره ۱ـ دبیرخانه کارگروه ملی موظف است هر سال گزارش عملکرد سالیانه خود را در این خصوص به کارگروه ملی ارائه نماید.
تبصره ۲ـ بودجه لازم جهت اجرای برنامه های موضوع این ماده از محل تبصره (۳) ماده (۳) تأمین خواهد شد.
ماده ۷ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور مکلف است اعتبارات لازم را برای اجرای تکالیف تعیین شده در این آیین‌نامه با همکاری دستگاههای ذیربط تعیین و پس از تأمین از محل اعتبارات مصوب مربوط در اختیار دستگاههای مذکور قرار دهد.
فصل چهارم: وظایف دستگاه ها
ماده ۸ ـ به منظور اجرایی نمودن سیاستها و راهبردهای مذکور، دستگاههای اجرایی و نظارتی کشور ضمن هماهنگی با کارگروه ملی وظایف زیر را برعهده می گیرند:
۱ـ انتشار گازهای گلخانه ای در راستای تهیه گزارش سالانه میزان انتشار گازهای گلخانه ای کشور، دستگاههای اجرایی و نظارتی مرتبط موظف هستند در چارچوب دستورالعمل هیئت بین الدول تغییر آب و هوا گزارش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیتهای حوزه عملکرد خود را در موارد زیر تهیه و به کارگروه ملی ارسال نمایند.
الف ـ وزارت نیرو: مصرف سوخت در نیروگاههای حرارتی، صنایع، حمل و نقل، واحدهای تجاری و مسکونی، کشاورزی و استخراج ذغال سنگ و سوختهای جامد و تصفیه خانه های فاضلاب شهری به روش بی هوازی.
ب ـ وزارت نفت: فرآیندهای اکتشاف، استخراج، پالایش و انتقال نفت خام، گاز و فرآورده های نفتی و انتشارات احتراقی و فرآیندی واحدهای پتروشیمی.
پ ـ وزارت صنایع و معادن: آلاینده های فرآیندی صنایعی نظیر سیمان، آهن، فولاد و آلومینیوم و تصفیه خانه فاضلاب های صنعتی.ت ـ وزارت جهاد کشاورزی: بخش دام، زراعت و جنگلها و مراتع.ث ـ وزارت کشور: مراکز دفن پسماند.
تبصره ۱ـ هر یک از دستگاههای یاد شده موظفند ساز و کار لازم را برای تولید مستمر اطلاعات مورد نیاز تهیه گزارش انتشار در دستگاه خود پیش بینی و منظور نمایند.
تبصره ۲ـ مرکز آمار ایران موظف است آمار انتشار سرانه گاز دی اکسیدکربن و انتشار گاز دی اکسیدکربن به ازای تولید ناخالص داخلی را در سالنامه آماری کشور منظور نماید.
تبصره ۳ـ مسئولیت تلفیق گزارشات بخشی و تولید گزارش کشوری بر عهده کارگروه ملی می باشد و در این راستا کارگروه ملی بانک اطلاعات رایانه را در محل دبیرخانه خود راه اندازی خواهد نمود.
۲ـ سیاستهای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای دستگاههای عضو کارگروه ملی موظفند در راستای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای اقدامات زیر را انجام دهند:
الف ـ گزارش روند انتشار گازهای گلخانه ای را براساس ادامه وضع موجود و اجرای برنامه های مصوب در افق چشم انداز بیست ساله، ظرف یک سال پس از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه تهیه نمایند.
ب ـ سیاستهای کاهش انتشار را در چارچوب حوزه های عملیاتی سازمان متبوع خود بررسی، تهیه و ارائه نمایند.
پ ـ سالیانه گزارشی از وضعیت اجرای سیاستهای کاهش انتشار در حوزه های عملیاتی دستگاه متبوع خود را با تأکید بر اثر اجرای هر سیاست در کاهش روند انتشار، به کارگروه ملی گزارش دهند.
۳ـ آسیب پذیری و سازگاری با تغییر آب و هوا دستگاههای اجرایی آسیب پذیر از موضوع تغییر آب و هوا از جمله وزارتخانه های بهداشت درمان و آموزش پزشکی، جهاد کشاورزی، صنایع و معادن، کشور، مسکن و شهرسازی، نفت، نیرو و سازمان بنادر و دریانوردی مکلفند پس از یک سال از ابلاغ این آیین‌نامه، علاوه بر بررسی و شناسایی آسیبهای ناشی از تغییر آب و هوا بر فعالیتهای خود و ارائه گزارش آن به کارگروه ملی، اقدامات زیر را در جهت کاهش اثرات سوء تغییر آب و هوا و سازگاری انجام دهند:
الف ـ وزارت جهادکشاورزی مکلف است:
۱ـ طرح جامع بهینه سازی مصرف آب در بخش کشاورزی را با تأکید بر مشخص نمودن مکانیسم های مالی و اجرایی آن ظرف یک سال تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند.
۲ـ ظرف یک سال، ساز و کار اجرایی لازم و کافی برای بیمه گذاری فعالیت های کشاورزی که به نحوی از انحاء از خشکسالی های احتمالی آسیب پذیر می باشند، را تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند.
ب ـ سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور موظف است:
۱ـ تا پایان برنامه پنجم توسعه، طرح شناسائی و احیای مراتع در حال تخریب واقع در قطب های دامپروری کشور را تهیه و اجرا نماید.
۲ـ جهت کاهش فشار بر مراتع مجاز است حداکثر معادل نیم درصد از مراتع کشور را جهت علوفه کاری به متقاضیان حقیقی و حقوقی اجاره دهد.
۳ـ به منظور ظرفیت سازی در منابع ترسیب بیولوژیکی دی اکسیدکربن و در راستای حمایت از برنامه اقدام ملی بیابان زدائی، سطح جنگل های کشور را در طول برنامه پنجم توسعه به میزان پنج درصد از طریق ایجاد جنگل های مصنوعی افزایش دهد.
پ ـ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است با تأیید کارگروه ملی بحران و بلایای طبیعی، تسهیلات لازم را جهت تمدید بازپرداخت وام های فعالیت های کشاورزان آسیب دیده برای یک سال زراعی فراهم نماید.
ت ـ وزارت نیرو مکلف است:
۱ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
حداقل معادل پنجاه درصد درآمد ناشی از صدور مجوز حفرچاه یا فروش آب در آبخوان دشت های ممنوع را پس از واریز به خزانه و با رعایت قوانین مربوط صرف ایجاد طرح تغذیه مصنوعی جهت صیانت از منابع آب زیرزمینی در قبال پدیده خشکسالی نماید و گزارش عملکرد سالیانه خود را در دو نسخه جداگانه به کارگروه ملی و سازمان بازرسی کل کشور ارسال نماید.
۲ـ به منظور پیش بینی منابع آب زیرزمینی پایدار و قابل دسترسی در دوره های خشکسالی جهت تأمین آب شرب مراکز سکونتی کشور، ظرف یک سال، طرح جامع شناسائی آزادسازی، حفاظت و تجهیز سفره های دارای منابع آب قابل شرب را تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران به تأیید شورای عالی امنیت ملی برساند.
۳ـ طرح جامع مدیریت منابع آب کشور را ظرف دو سال با توجه به موضوع تغییر آب و هوا بازنگری و پس از تأیید کارگروه ملی به تصویب هیئت وزیران برساند.
ث ـ وزارت مسکن و شهرسازی مکلف است ضوابط و مقررات مربوط به جانمائی تأسیسات و تجهیزات شهری و منطقه ای نوار ساحلی کشور را براساس قابلیت آسیب پذیری آنها نسبت به تغییرات تراز آب که توسط دستگاه اجرایی ذیربط اعلام می شود، بازنگری و در طرح‌های مربوط ملحوظ نموده و نتیجه اقدامات به عمل آمده را به کارگروه ملی گزارش نماید.
ج ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است آثار سوء و تبعات منفی ناشی از تغییر آب و هوا بر بهداشت عمومی کشور از جمله شناسایی مناطق مستعد برای شیوع بیماریها و برنامه های اجرایی لازم جهت جلوگیری از شیوع و درمان این بیماریها را تدوین و ظرف یک سال از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه به کارگروه ملی گزارش نماید. چ ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور مکلف است اعتبارات لازم برای احداث و افزایش ظرفیت سیلوهای نگهداری کالاهای کشاورزی استراتژیک را تأمین و در اختیار وزارت بازرگانی قرار دهد.
۴ـ آسیب پذیری اقتصادی ناشی از اقدامات مقابله ای ـ تنوع اقتصادی الف ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور مکلف است ظرف دو سال استراتژی برنامه تنوع اقتصادی کشور با رویکرد کاهش آسیب پذیری از اثرات اقدامات مقابله ای با پدیده تغییر آب و هوا را تدوین و به تصویب هیئت وزیران برساند.
ب ـ معاونت مذکور مکلف است با همکاری وزارت نفت زمینه های ایجاد ارزش افزوده در بخش پایین دستی صنعت نفت و گاز را بررسی و به انجام برساند.
پ ـ وزارت نفت مکلف است تراز جامع هیدروکربوری جاری، میان مدت و بلند مدت کشور را جهت بهره گیری در برنامه‌ریزی های کلان تنوع اقتصادی تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران پیگیری و با همکاری وزارتخانه ها و دستگاههای اجرایی ذیربط اجرا نماید.
۵ ـ شبکه پایش تغییرات آب و هوایی
الف ـ سازمان هواشناسی کشور مکلف است: با همکاری وزارت نیرو، وزارت جهادکشاورزی، سازمان فضایی ایران، مرکز ملی اقیانوس شناسی و سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور ظرف یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه، طرح جامع سیستم پایش تغییر آب و هوا را مشتمل بر توانمندی های موجود و نیازمندی های مقتضی به همراه برنامه عمل جهت پوشش مکانی و زمانی شبکه پایش مورد اشاره تهیه و به تصویب هیئت وزیران برساند و با همکاری سازمانهای مرتبطسالانه گزارشی از اقدامات انجام شده در زمینه تقویت شبکه پایش تغییر آب و هوا در زمینه های هواشناسی، منابع آب، نواحی ساحلی و داخلی را تهیه و به کارگروه ملی ارائه نماید.
ب ـ سازمان بنادر و دریانوردی مکلف است با همکاری مرکز ملی اقیانوس شناسی، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت نیرو و سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به بررسی و ثبت تغییرات سالیانه داغ آب آبهای آزاد و دریای مازندران و تغییرات و پیامدهای همراه آن (تغییرات کاربری اراضی، تغییرات اکولوژیک و بیولوژیک و غیره) اقدام و مراتب را به کارگروه ملی گزارش نماید.
۶ ـ آموزش، تحقیقات و اطلاع رسانی عمومی
الف ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
مراکز آموزشی و پژوهشی زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پس از تصویب هیئت امناء و با رعایت بند (ب) ماده (۲۰) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مکلفند پنج درصد از اعتبارات پژوهشی خود را صرف تحقیق و توسعه در زمینه موضوعات مرتبط با تغییر آب و هوا نمایند.
ب ـ کارگروه ملی مکلف است سالانه شصت ساعت برنامه های اطلاع رسانی عمومی در مبحث تغییر آب و هوا و پیامدهای اقتصادی و زیست محیطی آن تهیه و در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دهد تا وزارت مزبور ضمن تأمین هزینه پخش، هماهنگی لازم را در این خصوص با سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عمل آورد.
پ ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است فعالیت های پژوهشی واحدهای صنعتی را که در راستای کاهش تولید گازهای گلخانه ای در بخش صنعت انجام می گیرد، جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی موضوع بند (۸) ماده (۱۴۸) قانون مالیات های مستقیم تلقی نماید.
ت ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی، برنامه های آموزشی مرتبط با تغییر آب و هوا در حیطه وظایف خود را همراه با تعیین ضرورت و نیازهای موجود تهیه و به کارگروه ملی جهت تدوین فعالیتهای آموزشی موضوع ماده (۵) ارائه خواهند نمود.
۷ـ شناسایی نیازهای تکنولوژیکی در راستای کاهش انتشار، انطباق و ظرفیت سازی جهت تحصیل آنها
الف ـ دستگاههای عضو کارگروه ملی موظفند گزارشی از نیازهای تکنولوژیکی در زمینه کاهش انتشار یا انطباق در حوزه های عملیاتی خود را تدوین و تا یک سال پس از ابلاغ این آیین‌نامه به کارگروه ملی ارایه نمایند. کارگروه ملی مو ظف است ضمن تلفیق گزارشات بخشی، گزارش کشوری در زمینه نیازهای تکنولوژیکی را با تکیه بر اولویت بخشهای مختلف تدوین و به مرجع ملی تسهیلات محیط زیست جهانی ارسال نماید.
ب ـ [اصلاحی ۱۳۹۰/۱۰/۲۸]
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است در راستای حمایت از احداث نیروگاه های تولید برق از منابع تجدیدپذیر، از محل اعتبارات مصوب مربوط ناشی از بهینه سازی مصرف انرژی (عوارض حاصل از عدم رعایت استانداردهای مصرف انرژی) تسهیلات بانکی کم بهره در اختیار متقاضیان مربوط قرار دهد.
پ ـ واردات ماشین آلات آن دسته از صنایعی که با استفاده از توان فنی یا مالی مجامع منطقه ای و بین المللی در کشور احداث می شوند، مشروط به اینکه توسط کارگروه ملی در راستای فناوری های پاک تشخیص داده شوند، از عوارض گمرکی معاف می باشند.
۸ ـ توانمندسازی ملی در جذب پروژه های مکانیسم توسعه پاک
الف ـ مرجع صلاحیتدار ملی موظف است:
۱ـ ضمن تدوین برنامه های لازم جهت بهره مندی بهتر و بیشتر از توان مکانیسم توسعه پاک، سالانه گزارشی از اقدامات انجام شده در این زمینه را به کارگروه ملی ارائه نماید.
۲ـ با همکاری سازمانهای مجری پروژه های مکانیسم توسعه پاک موانع موجود در جذب این پروژه ها در کشور را شناسایی نموده و راهکارهای لازم در رفع این موانع را ارائه نماید.
ب ـ آن دسته از پروژه های مکانیسم توسعه پاک که به هزینه و اجرای کشورهای توسعه یافته در کشور مطرح می شوند، از شمول طرح در کمیسیون اقتصاد مستثنی بوده و با مجوز بالاترین مقام دستگاه اجرایی ذیربط اجرا و واردات تجهیزات و ماشین آلات لازم در این خصوص بلامانع می باشند.
تبصره ـ نظر به اینکه در اجرای اینگونه پروژه ها از منابع مالی دولت هزینه نمی شود و مشمول طرح در شورای اقتصاد و قانون مجازات تبانی در معاملات دولتی ـ مصوب ۱۳۴۸ـ نمی باشد لذا در جهت تسریع در جذب سرمایه های خارجی، اینگونه طرح‌ها از شمول دستورالعمل اجرایی شماره ۱۸۰۸۹/۱۰۵ مورخ ۹/۲/۱۳۸۱ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور (سابق) درخصوص استفاده از حداکثر توان مهندسی شرکت های داخلی خارج می گردند.
۹ـ همکاریهای دوجانبه، منطقه ای و بین المللی در جهت تحقق هدف کنوانسیون الف ـ دستـگاههای اجرایـی از جمله موارد زیر که در جهت تحقـق هدف کنوانسـیـون به صورت دوجانبه، منطقه ای یا بین المللی با دیگر کشورها یا سازمانها همکاری می نمایند موظفند گزارش عملکرد ادواری خود را مشتمل بر موضوعات عملکرد، فرصتهای همکاری، موانع و مشکلات و پیشنهادات به کارگروه ملی ارائه نمایند:
۱ـ وزارت امور خارجه: تسهیلات محیط زیست جهانی
۲ـ سازمان هواشناسی کشور: هیئت بین الدول تغییر آب و هوا
۳ـ وزارت جهاد کشاورزی: سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد
۴ ـ وزارت صنایع و معادن: سازمان توسعه صنعتی ملل متحد۵ ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی: بانک جهانی
۶ ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: سازمان بهداشت جهانی
۷ـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور: برنامه عمران ملل متحد
ب ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است پیشنهاد لازم را به منظور طرح در بانک توسعه اسلامی برای بهره مندی کشورهای عضو از تسهیلات بانک مذکور درخصوص تغییر آب و هوا ارائه و پیگیری نماید.
رئیس جمهور ـ محمود احمدی نژاد