قانون موافقتنامه همکاری های امنیتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان

تاریخ تصویب: ۱۳۹۳/۰۱/۱۷
تاریخ انتشار: ۱۳۹۳/۰۲/۱۸

ماده واحده ـ موافقتنامه همکاری های امنیتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.

تبصره ـ در اجرای ماده (۹) این موافقتنامه رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی الزامی است.


بسم الله الرحمن الرحیم

موافقتنامه همکاری های امنیتی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان

دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی پاکستان که از این پس به صورت مفرد «طرف متعاهد» و به صورت جمع «طرف های متعاهد» نامیده می شوند:

ـ با عنایت به حسن همجواری و روابط دوستانه موجود میان دو کشور و اهمیت توسعه همکاری های دو جانبه و بین المللی در زمینه مسائل امنیتی و مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملیـ با ابراز نگرانی از افزایش جرائم سازمان یافته و تهدیدهای ایجاد شده در اثر آنها و به منظور مبارزه با تهدیدهای مزبور

ـ با آگاهی از این امر که تأمین امنیت ملی در کشور موجبات رفاه و آسایش دو ملت را فراهم می نماید.

ـ با اذعان بر لزوم توسعه همکاری ها در جهت مبارزه با جرائم تروریستی، مبارزه با قاچاق مواد مخدر، مواد روانگردان و قاچاق انسان، به ویژه با توجه به مفاد «معاهده واحد مربوط به مواد مخدر مورخ ۱۳۴۰ هجری شمسی برابر با ۱۹۶۱ میلادی، کنوانسیون مواد روانگردان مورخ ۱۳۴۹ هجری شمسی برابر با ۱۹۷۱ میلادی و کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با مواد مخدر و داروهای روانگردان مورخ ۱۳۶۷ هجری شمسی برابر با ۱۹۸۸ میلادی»

ـ و بر مبنای احترام متقابل به حق حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، قوانین و مقررات ملی، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر و نیز حمایت از حقوق اتباع دو کشور و همچنین اسناد حقوقی که در زمینه همکاری های امنیتی بین «طرف های متعاهد» منعقد گردیده است از جمله «عهدنامه استرداد مجرمین مورخ ۳۰/۱/۱۳۳۸ هجری شمسی برابر با ۲۰/۴/۱۹۵۹ میلادی و نیز قرارداد انتظامات مرزی مورخ ۳۰/۵/۱۳۳۹ هجری شمسی برابر با ۲۱ آگوست ۱۹۶۰ میلادی و پروتکل در خصوص کمیسیون مشترک مرزی مورخ ۳۱/۹/۱۳۶۶ هجری شمسی برابر با ۱۲/۱۲/۱۹۸۷ میلادی و یادداشت تفاهم مورخ ۳۰/۸/۱۳۶۸ هجری شمسی برابر با ۲۱ نوامبر ۱۹۸۹» در زمینه های زیر توافق نمودند:

ماده ۱ـ زمینه های همکاری

طرف های متعاهد خود را برای همکاری در زمینه مبارزه با جرائم سازمان یافته به ویژه موارد زیر از طریق جلوگیری و شناسایی متهمان، متعهد می دانند:

۱ـ پیشگیری و مبارزه با قاچاق کالا، اموال و اشیاء فرهنگی و تاریخی و استرداد اقلام مزبور

۲ـ پیشگیری و مقابله با جعل اوراق بهادار دولتی، اسناد مسافرتی، پول، کارت های اعتباری و دیگر اسناد با ارزش

۳ـ مبارزه با فعالیت های اقتصادی غیرقانونی از قبیل پولشویی و بهره برداری از عواید و درآمدهای حاصله از فعالیت های یاد شده

۴ـ مبارزه با قاچاق سلاح، مهمات و مواد منفجره

۵ ـ مقابله با هرگونه فعالیتی که امنیت ملی طرف دیگر را تهدید می نماید.

۶ ـ پیشگیری و مبارزه با جرائم سازمان یافته فراملی، تروریسم و سایر جرائم مندرج در این موافقتنامه

۷ـ پیشگیری از قاچاق انسان و مهاجرت غیرقانونی به ویژه موارد مربوط به سوء استفاده از زنان و کودکان

۸ ـ پیشگیری و مقابله با جرائم رایانه ای و سایر جرائمی که با سوء استفاده از وسایل مخابراتی و ارتباطی صورت می گیرد.

ماده ۲ـ روش های همکاری

هر طرف متعاهد برای اجرای موارد فوق اقدامات زیر را اتخاذ خواهد نمود:

۱ـ شناسایی گروه ها و افرادی که در ارتکاب جرائم سازمان یافته فراملی مشارکت دارند و به خاطر آن جرائم تحت تعقیب هستند و ارائه اطلاعات مربوط مانند عکس و اثر انگشت به طرف دیگر

۲ـ تبادل اطلاعات در مورد اشکال مختلف جرائم سازمان یافته فراملی و روش های بازدارنده برای مبارزه با آنها

۳ـ تبادل اطلاعات در مورد قوانین راجع به پیشگیری و مبارزه با جرائم مندرج در این موافقتنامه

۴ـ تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه تقویت مدیریت و کنترل مرزها از جمله از طریق تجهیز کامل پاسگاه های مرزی و دیدارهای منظم و مستمر مرزبانان

۵ ـ تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه انواع جدید مواد مخدر، داروهای روانگردان، مواد اولیه و پایه شیمیایی و همچنین مسیرهای مورد استفاده برای قاچاق آنها

۶ ـ تبادل اطلاعات و تجربیات در زمینه کنترل اتباع خارجی و افراد فاقد تابعیت که به صورت غیرقانونی از مرزهای دو کشور تردد نموده و در قلمرو یکی از طرف ها اقامت غیرمجاز دارند.

۷ـ تبادل تجربیات در زمینه سازماندهی، کارآموزی، مدیریت و آموزش نیروهای خود در سایر زمینه های مرتبط با این موافقتنامه

۸ ـ تبادل کارشناسان متخصص جهت توسعه همکاری های دو جانبه برای پیشگیری از جرائم سازمان یافته، اعمال تروریستی و قاچاق مواد مخدر و کلیه زمینه های امنیتی در این موافقتنامه

۹ـ برگزاری دوره های آمـوزشی لازم برای کارشناسان، نیروهای پلیس و سایر دستگاه های ذی‌ربط هر یک از طرف های متعاهد، بنا به تقاضا و در چارچوب توافق های جداگانه

۱۰ـ انجام تحقیقات علمی مشترک در زمینه رسیدگی به جرائم

۱۱ـ اتخاذ تمامی اقدامات برای اجرای موافقتنامه از طریق دستگاه های ذی‌ربط طرف های متعاهد

ماده ۳ـ مبارزه با تروریسم

طرف های متعاهد برای پیشگیری از تروریسم و مقابله با فعالیت های گروه های تروریستی، که براساس قوانین و مقررات داخلی هر دو طرف با کنوانسیون های بین المللی مربوط که هر دو طرف به آنها ملحق شده اند، جرم شناخته می شوند، در صورتی که این جرائم نسبت به اتباع یا امنیت هر یک از طرف های متعاهد واقع شود در موارد زیر با یکدیگر همکاری می نمایند:

الف ـ مبادله اطلاعات درخصوص استفاده از وسایل و شیوه های عملکرد گروه های تروریستی و جرائم ارتکابی از سوی آنها

ب ـ توسعه همکاری ها در چارچوب پلیس بین الملل (اینترپل) و سازمان های ذی‌ربط دو کشور و شناسایی، تعقیب و سرکوب مرتکبان جرائم و اعمال تروریستی که از سوی قوانین ملی دو کشور جرم شناخته شده است.

ماده ۴ـ موارد امتناع از همکاری

هر طرف متعاهد حق امتناع از اجرای تمامی یا بخشی از درخواست طرف دیگر را در موارد زیر برای خود محفوظ می دارد:الف ـ به مخاطره افتادن حاکمیت و امنیت ملی خود یا تعارض با قوانین و مقررات ملی و مسؤولیت ها و تعهدات بین المللی برای همکاری مزبور

ب ـ اخلال در جریان رسیدگی قضایی یا نادیده گرفتن اعتبار احکام قضایی در قلمرو طرف درخواست شونده در این موارد طرف درخواست شونده، طرف درخواست کننده را بدون درنگ به صورت کتبی از دلایل امتناع از اجرای درخواست از طریق مجاری دیپلماتیک آگاه خواهد کرد.

پ ـ مداخله در رسیدگی و محاکمه در حال انجام توسط طرف دیگر یا تعارض با تصمیمات قضایی طرف مقابل

طرف درخواست شونده باید دلایل امتناع خود را از اجرای درخواست های مزبور، از طریق مجاری دیپلماتیک یا مرجع تماس موضوع ماده (۸) این موافقتنامه به اطلاع طرف درخواست کننده برساند.

ماده ۵ ـ بهره برداری از اطلاعات و اسناد

تمامی اطلاعات و اسناد مبادله شده بین طرف های متعاهد در چارچوب این موافقتنامه، محرمانه می باشد و برای تصمیم گیری در مورد یک موضوع خاص مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این گونه اسناد و اطلاعات فقط در صورت کسب موافقت قبلی و کتبی طرف دیگر در اختیار طرف ثالث قرار خواهد گرفت. اطلاعات و اسناد ارائه شده به وسیله طرف گیرنده، طبق قوانین و مقررات جاری آن مورد حفاظت و مراقبت قرار می گیرد.

ماده ۶ ـ هزینه هادر صورت درخواست هر یک از طرف های متعاهد جهت برگزاری دوره های آموزشی و خرید هرگونه تجهیزات امنیتی یا سایر درخواست هایی که دربرگیرنده هزینه مالی باشد، هزینه های مربوط و نحوه پرداخت آن با توافق متقابل، ارزیابی و تعیین خواهد شد.

ماده ۷ـ کارگروه مشترک

طرف های متعاهد موافقت نمودند کارگروه مشترکی به ریاست معاون امنیتی و انتظامی وزیر کشور از طرف جمهوری اسلامی ایران و قائم مقام وزیر کشور از طرف جمهوری اسلامی پاکستان تشکیل شود و هر دو سال یک بار یا عنداللزوم براساس توافق متقابل دو طرف به طور متناوب در جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی پاکستان تشکیل جلسه دهد.وظایف کارگروه به قرار زیر خواهد بود:

الف ـ نظارت بر اجرای این موافقتنامه

ب ـ ارائه راه حل برای مسائلی که ممکن است در جریان این موافقتنامه حادث شود.

پ ـ بررسی و به روز کردن این موافقتنامه

کارگروه مشترک می تواند جلسات گروه های فرعی کارشناسی درخصوص موضوعات مورد توافق را برگزار نماید.

ماده ۸ ـ وزارتخانه های مسؤولوزارتخانه های مسؤول اجرای این موافقتنامه عبارتند از:

الف ـ از سوی جمهوری اسلامی ایران، وزارت کشور

ب ـ از سوی جمهوری اسلامی پاکستان، وزارت کشور

ماده ۹ـ حل و فصل اختلاف و اصلاح موافقتنامه

طرف های متعاهد هرگونه اختلاف در تفسیر یا اجرای این موافقتنامه را با مذاکره و یا از طریق مجاری دیپلماتیک و یا کارگروه مشترک موضوع ماده (۷) این موافقتنامه حل و فصل خواهند نمود.

طرف های متعاهد می توانند مفاد این موافقتنامه را با توافق متقابل و رعایت تشریفات قانونی خود اصلاح نمایند و اصلاحات مزبور با رعایت ماده (۱۱) لازم الاجراء خواهد شد.

ماده ۱۰ـ ارتباط با سایر موافقتنامه ها

این موافقتنامه خدشه ای به تعهدات ناشی از سایر موافقتنامه های بین المللی، دوجانبه یا چندجانبه که به امضاء و تصویب دو طرف متعاهد رسیده است وارد نمی نمایند.

ماده ۱۱ـ اعتبار موافقتنامه

این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر یک از طرف های متعاهد به طرف دیگر مبنی بر اینکه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خود درباره لازم الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده است برای مدت پنج سال به موقع اجراء گذارده خواهد شد. پس از مدت مزبور این موافقتنامه خودبه خود برای دوره های یکساله تمدید خواهد شد مگر آنکه یکی از طرف های متعاهد شش ماه قبل از خاتمه دوره مربوط، عدم تمدید آن را کتباً به اطلاع طرف دیگر برساند.

انقضای مدت اعتبار این موافقتنامه تأثیری بر اجرای درخواست های ارائه شده از سوی هر یک از دو طرف متعاهد در چارچوب این موافقتنامه تا پایان مدت اعتبار موافقتنامه ندارد.

این موافقتنامه مشتمل بر یازده ماده در شهر تهران در تاریخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۱ هجری شمسی برابر با ۱۸/۲/۲۰۱۳ میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی و انگلیسی که همه آنها از اعتبار یکسان برخوردار می باشند، تنظیم گردید.

  از طرف                                                    از طرف

دولت جمهوری اسلامی ایران                        دولت جمهوری اسلامی پاکستان

مصطفی محمدنجار                                            رحمن ملک

  وزیر کشور                                                  وزیر کشور


قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ هفدهم فروردین ماه یکهزار و سیصد و نود و سه مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۲۷/۱/۱۳۹۳ به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی لاریجانی