دستورالعمل نحوه تعیین خسارت موضوع تبصره های ۳ و ۴ ماده ۸ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه

شماره: 96/100/71997 – ۱۳۹۶/۷/۱۹

شورای عالی بیمه در جلسه مورخ ۱۳۹۶/۵/۲۹ در اجرای ماده ۱۷ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری، “دستورالعمل نحوه تعیین خسارت موضوع تبصره های ۳ و ۴ ماده ۸ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه” به شرح زیر تصویب نمود:

ماده 1- تعاریف:

1- قانون: قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب سال 1395.

2- [اصلاحی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
گران‌ترین خودروی متعارف: خودروی سواری است که ارزش روز آن در زمان وقوع حادثه به تشخیص ارزیابان خسارت، کارشناسان ارزیابی خسارت شرکت های بیمه و یا کارشناسان رسمی دادگستری، کمتر از پنجاه درصد (50%) سقف تعهدات بدنی که در ابتدای هر سال اعلام می شود باشد.

3- [اصلاحی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
خودروی نامتعارف: خودروی سواری است که ارزش روز آن در زمان وقوع حادثه به تشخیص ارزیابان خسارت، کارشناسان ارزیابی خسارت شرکت های بیمه و یا کارشناسان رسمی دادگستری، معادل یا بیشتر از پنجاه درصد (50 %) سقف تعهدات بدنی که در ابتدای هر سال اعلام می شود باشد.

ماده 2- [اصلاحی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
بیمه گر وسیله نقلیه مسبب حادثه، خسارت مالی وارده به خودروی نامتعارف را صرفا تا میزان خسارت متناظر وارده به گرانترین خودروی متعارف، از طریق بیمه نامه شخص ثالث پرداخت خواهد نمود.

تبصره 1- [الحاقی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
کارشناسان ارزیاب خسارت شرکت های بیمه و ارزیابان خسارت موضوع ماده (39) قانون مکلفند در مواردی که قطعات انواع گرانترین خودروهای متعارف اختلاف قیمت دارنده گرانترین آن را ملاک قرار دهند.

تبصره 2- [الحاقی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
در مواردی که خودروی نامتعارف دارای قطعاتی است که نمونه آن در خودروی متعارف موجود نیست، ملاک ارزیابی، قیمت قطعه مشابه آن در گرانترین خودرو متعارف خواهد بود.

ماده 3- [اصلاحی ۱۳۹۸/۶/۱۳]
کارشناسان ارزیاب خسارت شرکت های بیمه و ارزیابان خسارت موضوع ماده 39 قانون موظفند مفاد این دستورالعمل در خصوص نحوه محاسبه میزان تعهد مسبب حادثه را رعایت نمایند.

ماده 4 – رعایت این دستورالعمل برای آن دسته از بیمه‌نامه‌های که بعد از لازم الاجرا شدن قانون صادر شده و خسارت آن پرداخت نگردیده است، الزامی است.