شماره ۱۰۱۵۱۴/ت۵۶۰۶۷هـ مورخ ۱۳۹۸/۸/۱۴
هیأت وزیران در جلسه ۱۳۹۸/۸/۸ به پیشنهاد مشترک وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی کشور با همکاری سازمان برنامه و بودجه کشور و به استناد تبصره ماده (۱۳) قانون حمایت از حقوق معلولان ـ مصوب ۱۳۹۶ـ آییننامه اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر تصویب کرد:
ماده ۱ـ در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
۱ـ قانون: قانون حمایت از حقوق معلولان ـ مصوب ۱۳۹۶
۲ـ وزارت: وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.
۳ـ سازمان: سازمان بهزیستی کشور.
۴ـ فرد دارای معلولیت: افراد موضوع بند (الف) ماده (۱) قانون.
۵ ـ فرد دارای معلولیت جویای کار: افراد موضوع تبصره (۱) ماده (۱۲) قانون با تأیید سازمان.
۶ ـ کارفرما: اشخاص حقیقی یا حقوقی که در ماده (۳) قانون کار ـ مصوب ۱۳۶۹ـ و بند (۴) ماده (۲) قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب ۱۳۵۴ـ تعریف شده و اداره کارگاهها و مؤسسات بخش خصوصی یا تعاونی را به عهده دارند.
۷ـ خود اشتغال (خویشفرما): فرد دارای معلولیتی که به سبب اشتغال در قالب قرارداد بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد یا عناوین دیگر، پرداخت حق بیمه مربوط را بر عهده دارد.
۸ ـ حق بیمه: وجوهی که به موجب مواد (۲۸) و (۳۹) قانون تأمین اجتماعی به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت میشود.
ماده ۲ـ معافیتهای موضوع این آییننامه به شرح زیر است:
۱ـ معافیت کارفرمایان از پرداخت حق بیمه سهم کارفرمایی برای افراد دارای معلولیت با ارسال فهرست حق بیمه و رعایت ماده (۴) این آییننامه در ازای بهکارگیری فرد دارای معلولیت جویای کار.
۲ـ معافیت خویشفرمایان از پرداخت حق بیمه سهم خویشفرمایی برای افراد دارای معلولیتی که به صورت خوداشتغالی یا در کارگاههای اشتغال خانگی یا از طریق مراکز پشتیبانی شغلی مشغول به کار هستند.
تبصره ۱ـ مبنای معافیت بیمه سهم کارفرمایی و خویشفرمایی بر اساس میزان حداقل دستمزد ماهیانه مصوب شورای عالی کار است.
تبصره ۲ـ کارگاههایی که از سایر معافیتهای بیمهای استفاده میکنند، در صورت احراز شرایط لازم و بهکارگیری فرد دارای معلولیت جویای کار، میتوانند از مزایای این آییننامه نیز بهرهمند شوند.
تبصره ۳ـ بهرهمندی از مزایای این آییننامه، الزامی برای پرداخت کمکهزینه موضوع ماده (۱۲) قانون ایجاد نخواهد کرد.
ماده ۳ـ کارفرما و خوداشتغال (خویشفرما) حسب مورد موظفند به منظور استفاده از معافیتهای موضوع این آییننامه، موارد زیر را رعایت کنند:
۱ـ ثبتنام به عنوان متقاضی بهکارگیری فرد دارای معلولیت در سامانه اشتغال سازمان و بانک اطلاعاتی کارفرمایان وزارت.
۲ـ پرداخت حقوق و دستمزد فرد دارای معلولیت شاغل بر اساس مصوبات شورای عالی کار و سایر قوانین و مقررات مربوط.
۳ـ پرداخت سایر مزایای قانونی تصریحشده در قانون کار (مزایای رفاهی کارگران) به فرد دارای معلولیت شاغل.
ماده ۴ـ کارفرمایان پس از اعلام نیاز و جذب فرد دارای معلولیت جویای کار با حفظ سطح اشتغال (نیروی کار موجود) در کارگاه، به استثنای بازنشستگی، فوت و ازکارافتادگی در چهارچوب این آییننامه از معافیت برخوردار خواهند شد.
ماده ۵ ـ مبنای تعیین تعداد نیروی کار موجود در کارگاههای دایر، فهرست بیمه و بازرسی سازمان تأمین اجتماعی طی یک سال قبل از بهکارگیری فرد دارای معلولیت است و در خصوص کارگاههای تازه تأسیس، فهرست بیمه و بازرسی ظرف ششماه پس از فعالیت کارگاه ملاک عمل خواهد بود.
تبصره ـ سازمان تأمین اجتماعی موظف است ترتیبی اتخاذ کند تا امکان دسترسی برخط اطلاعات فهرست و پرداخت حق بیمه کارگاههای مزبور و همچنین فرد دارای معلولیت خوداشتغال برای سازمان و سازمان برنامه و بودجه کشور فراهم شود.
ماده ۶ ـ کارفرما مکلف است جذب و بهکارگیری افراد دارای معلولیت را به صورت کتبی به ادارات تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سازمان تأمین اجتماعی و سازمان اعلام کند.
ماده ۷ـ سازمان موظف است متناسب با اعتبارات ابلاغی از سوی سازمان برنامه و بودجه کشور، نسبت به ارسال فهرست کارفرمایان و خویشفرمایان مشمول به سازمان تأمین اجتماعی و واریز حق بیمه سهم کارفرمایی و خویشفرمایی مربوط، به حساب سازمان یادشده اقدام کند.
ماده ۸ ـ سازمان موظف است به استناد بند (ج) ماده (۷) قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۹۵، اعتبارات سالانه مورد نیاز برای اجرای این آییننامه را بر اساس اطلاعات و آمار، محاسبه و به سازمان برنامه و بودجه کشور ارسال کند. سازمان برنامه و بودجه کشور در چهارچوب ضوابط مندرج در بخشنامه بودجه سنواتی نسبت به پیشبینی اعتبار در لوایح بودجه سنواتی اقدام میکند.