ماده واحده ـ به دولت اجازه داده می شود نسبت به امضای موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان به شرح پیوست اقدام و اسناد مربوط را مبادله نماید.
تبصره ۱ ـ رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی در مورد حل و فصل اختلافات، موضوع ماده (۱۰) و اصول هفتاد و هفتم (۷۷) و یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) قانون اساسی در مورد هرگونه اصلاح، موضوع ماده (۱۱) موافقتنامه الزامی است.
تبصره ۲ ـ رعایت ضرورت برای معدوم نمودن محموله های موضوع بند (۳) ماده (۴) این موافقتنامه الزامی است.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه همکاری در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری صربستان که پس از این با عنوان «طرفهای متعاهد»، نامیده می شوند، با علم به سودمند بودن همکاری های بین المللی در زمینه حفظ نباتات و مهار آفات مربوط به گیاهان و فرآوردههای گیاهی و نیز مهار (کنترل) و جلوگیری از ورود و انتشار آنها در کشورهای خود، و با عنایت به تمایل بر توسعه هرچه بیشتر روابط علمی، فنی، اقتصادی و تجاری به منظور ایجاد هماهنگی نزدیک در انجام اقداماتی که برای نیل به این اهداف لازم می باشند، در خصوص اجرای تمام شرایط و تعهدات مندرج در این موافقتنامه به شرح زیر توافق نمودند:
ماده ۱
تعاریف
از نظر این موافقتنامه معانی اصطلاحات به کار رفته به شرح زیر خواهد بود:
گیاه: گیاهان زنده و اندام های گیاهی از جمله بذور و بافت زایای گیاهی (ژرم پلاسم)
فرآورده های گیاهی: مواد فرآوری نشده با منشأ گیاهی از جمله دانه و آن دسته از تولیدات فرآوری شده ای که ماهیت یا نحوه فرآوری آنها ممکن است باعث خطر ورود و پراکندگی آفات شود.
آفت: هرگونه نژاد یا گونه زیستی گیاهی، حیوانی یا عامل بیماری زای (پاتوژنی) خسارت آور برای گیاهان یا فرآورده های گیاهی
آفت قرنطینه ای: آفتی با اهمیت اقتصادی بالقوه برای منطقه در معرض خطر که هنوز در آن منطقه وجود ندارد یا اینکه وجود دارد ولی پراکندگی گسترده نداشته و به طور رسمی تحت نظارت (کنترل) باشد.
شیوع: وجود آفتی در یک منطقه که بومی بودن آن به طور رسمی گزارش شده باشد یا به آن منطقه وارد شده و به طور رسمی گزارشی از ریشه کنی آن ارائه نشده باشد.
آلودگی: وجود آفت زنده گیاه یا فرآورده گیاهی مربوط در یک کالا.
بازرسی: بررسی بصری رسمی گیاهان، فرآورده های گیاهی یا دیگر اقلام تحت نظارت (کنترل) جهت تعیین وجود یا عدم وجود آفت به همراه آنها و یا تعیین مطابقت با مقررات بهداشت گیاهی.
آفت زدایی: روش رسمی برای کشتن، غیرفعال کردن، حذف یا عقیم ساختن آفات یا از بین بردن قوه نامیه گیاه.
اقلام تحت نظارت (کنترل): هرگونه گیاه، فرآورده های گیاهی، محل نگهداری، مواد بسته بندی، وسیله حمل و نقل، بارگنج (کانتینر)، خاک و هر موجود زنده (ارگانیزم)، شی یا ماده دیگر که به ویژه در حمل و نقل بین المللی قابلیت انتقال یا انتشار آفات را داشته باشد.
محموله: گیاه، فرآورده های گیاهی و یا اقلام تحت نظارت (کنترل) که از یک کشور به کشور دیگری همراه با گواهی بهداشت گیاهی حمل و نقل می شود.
محموله ممکن است شامل یک یا چند کالا و یا بسته کالا باشد.
وقوع آفات قرنطینه ای : جمعیتی از آفت که جدیداً کشف شده، از جمله کشف جمعیتی از یک آفت جدید در یک منطقه که هنوز مستقر نشده است، اما بقای آن در آینده نزدیک مورد انتظار است یا افزایش ناگهانی و معنی دار در جمعیت آفتی که در منطقه مستقر بوده است.
ماده ۲
مراجع صلاحیتدار
مراجع صلاحیت دار دولتهای طرفهای متعاهد برای اجرای این موافقتنامه عبارتند از:
ـ از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران: وزارت جهاد کشاورزی جمهوری اسلامی ایران .
ـ از طرف دولت جمهوری صربستان: وزارت کشاورزی، جنگل بانی و مدیریت آب جمهوری صربستان.
مراجع صلاحیت دار طرفهای متعاهد برای اجرای این موافقتنامه، از طریق مجاری دیپلماتیک ارتباط برقرار خواهند نمود.
ماده ۳
تبادل اطلاعات
۱ ـ طرفهای متعاهد اطلاعات مربوط به شیوع آفات قرنطینه ای دولت طرف متعاهد دیگر در قلمرو خود و نیز روشهای مبارزه و مهار (کنترل) آنها را به صورت سالانه و در بهار هر سال مبادله خواهند کرد.
در صورت وقوع آفات قرنطینه ای جدید در قلمرو هر دولت طرف متعاهد، اطلاعات مربوط به آفات و اقدامات انجام شده برای ریشه کنی و یا مهار (کنترل) آن در زودترین زمانی که عملاً امکانپذیر است به طرف متعاهد دیگر اعلام خواهد شد.
۲ ـ طرفهای متعاهد نسخه ای از قوانین و مقررات جاری حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی و فهرست آفات قرنطینه ای خود را مبادله خواهند کرد. طرفهای متعاهد موافقت می نمایند هرگونه تغییر در قوانین و مقررات و فهرست مذکور را به اطلاع طرف متعاهد دیگر برسانند. این تغییرات پس از گذشت مدت شصت روز از اعلام به طرف متعاهد دیگر، لازم الاجراء خواهد بود.
۳ ـ طرفهای متعاهد برای همکاری های بین مؤسسات تحقیقاتی دو کشور در زمینه حفظ نباتات و قرنطینه گیاهی از جمله تحقیقات مشترک، کمک خواهند کرد.
۴ ـ طرفهای متعاهد یکدیگر را از آخرین دستاوردهای نوین علمی و فنی در زمینه حفظ نباتات، قرنطینه گیاهی و مهار (کنترل) آفات آگاه خواهند کرد.
۵ ـ هر یک از طرفهای متعاهد بدون رضایت طرف دیگر حق نخواهد داشت اطلاعات و نتایج به دست آمده در چهارچوب این موافقتنامه را به طرفهای ثالث ارائه نماید.
ماده ۴
شرایط مربوط به واردات و اقدامات پیشگیرانه
۱ ـ طرفهای متعاهد تمامی مساعی خود را در زمینه انجام اقدامات لازم به منظور بازرسی و عنداللزوم بررسی آزمایشگاهی و آفت زدایی گیاهان، محموله فرآورده های گیاهی و وسایل حمل و نقل آنها به کار خواهند گرفت تا از انتقال آفات قرنطینه ای به قلمرو دولت طرف متعاهد دیگر جلوگیری به عمل آید.
۲ ـ صادرات هرگونه محموله گیاهان و فرآورده های گیاهی به قلمرو دولت طرف متعاهد دیگر با رعایت مقررات قانونی قرنطینه گیاهی طرف واردکننده صورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد به منظور نظارت (کنترل) و پیشگیری از ورود و پراکندگی آفات قرنطینه ای، حق خواهند داشت:
الف ـ اقدامات بهداشت گیاهی اضافی را در رابطه با ورود گیاهان، فرآورده های گیاهی و سایر اقلام تحت نظارت (کنترل) درخواست کنند و در صورت وجود خطر جدی ورود آفات قرنطینه ای، واردات کالاهای خاصی را ممنوع، محدود و یا منوط به انجام تشریفاتی مانند آفت زدایی نمایند.
ب ـ برای واردات محموله های گیاهی و اقلام تحت نظارت (کنترل)، نقاط ورودی را تعیین و اعلام نمایند.
پ ـ از انتقال عوامل مهار زیست شناختی (کنترل بیولوژیکی) آفات و گیاهان تراریخته به قلمرو خود جلوگیری و یا آن را محدود نمایند.
۳ ـ طرفهای متعاهد برای اطمینان از عدم وجود آفات قرنطینه ای، و صر‌ف نظر از وجود گواهی بهداشت گیاهی، حق خواهند داشت اقدام به بازرسی، نمونه برداری و آزمایش محموله های وارداتی گیاهان و فرآوردههای گیاهی کنند و در صورت آلودگی محموله ها به آفات قرنطینه ای، آنها را آفت زدایی، مرجوع و یا معدوم نمایند که در این صورت مراتب را به طور کتبی به اطلاع طرف متعاهد دیگر خواهند رساند.
۴ ـ طرفهای متعاهد ورود خاک و استفاده از کاه، علف خشک، سایر اجزای گیاهی و همچنین هرگونه مواد با منشأ گیاهی که احتمال ورود آفات قرنطینه ای به همراه آن وجود دارد، به منظور بسته بندی محموله های وارداتی را ممنوع اعلام می نمایند.
ماده ۵
گواهی بهداشت گیاهی
۱ ـ هر محموله ای که از قلمرو هر یک از دولتهای طرفهای متعاهد به قلمرو دولت طرف متعاهد دیگر وارد یا صادر می گردد دارای گواهی بهداشت گیاهی صادرشده توسط مراجع صلاحیت دار دولتهای طرفهای متعاهد خواهد بود.
۲ ـ هر یک از طرفهای متعاهد در هنگام صدور محموله به قلمرو طرف متعاهد دیگر، قوانین و مقررات حفظ نباتات / سلامت گیاهی طرف متعاهد واردکننده را رعایت خواهند نمود.
۳ ـ صدور گواهی بهداشتی توسط مراجع صلاحیت دار انجام خواهد شد و از تاریخ صدور برای مدت شصت روز اعتبار خواهد داشت تا زمانی که محموله به قلمرو دولت طرف متعاهد دیگر برسد.
۴ ـ گواهی بهداشت گیاهی اصل و به زبان انگلیسی و زبان رسمی هر یک از دولتهای طرفهای متعاهد خواهد بود. هرگونه اصلاح، قلم خوردگی و ناخوانایی متن موجب ساقط شدن اعتبار گواهی بهداشت گیاهی خواهد شد.
۵ ـ هر یک از طرفهای متعاهد اخطار عدم انطباق گواهی بهداشت یا وجود آفت در محموله ها را بلافاصله از طریق رایانامه رسمی و حداکثر در مدت سی روز از زمان مشاهده رسمی، برای اتخاذ تدابیر سریع مقتضی، اعلام خواهد کرد.
ماده ۶
شرایط صدور مجدد
برای صادرات مجدد محموله، اصل یا تصویر تأییدشده گواهی بهداشت گیاهی کشور مبدأ به گواهی بهداشت گیاهی صادرات مجدد صادرشده توسط مراجع صلاحیت دار دولتهای طرفهای متعاهد پیوست خواهد شد.
ماده ۷
شرایط گذر (ترانزیت)
گذر (ترانزیت) محموله ها طبق قوانین و مقررات ملی قرنطینه طرف متعاهدی که گذر از قلمرو دولت آن صورت می گیرد و در صورت ارائه گواهی بهداشت گیاهی کشور مبدأ مجاز خواهد بود.
ماده ۸
اقدامات مشترک
بازرسی های مشترک بهداشت گیاهی و بررسیهای آزمایشگاهی محموله هایی که در هنگام صادرات و واردات از قلمرو یک دولت طرف متعاهد به قلمرو دولت طرف متعاهد دیگر به‌عنوان خطر قرنطینه ای مهم تلقی می شوند، بر اساس ترتیبات قبلی صورت می گیرد. هر طرف باید مکان لازم برای بررسی و تجهیزاتی برای بررسی های آزمایشگاهی فوق درنظر بگیرد. طرف اعزام‌کننده تمام هزینه ها را در حدود هزینه های مندرج در قوانین ملی دولت خود پرداخت خواهد کرد.
ماده ۹
ارتباط با سایر موافقتنامه ها
این موافقتنامه بر حقوق و تعهدات طرفهای متعاهد ناشی از سایر موافقتنامه های بین المللی که طرفهای متعاهد عضو آنها هستند، تأثیری نخواهد داشت.
ماده ۱۰
حل و فصل اختلافات
۱ ـ تمام اختلاف های ناشی از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه ابتدا از طریق مذاکرات دو جانبه حل و فصل خواهد شد.
۲ ـ در صورت عدم حل اختلاف موضوع بند (۱) این ماده، طرف یا طرفهای متعاهد مربوط می توانند از مدیرکل سازمان خواربار و کشاورزی (فائو) درخواست کنند کارگروهی از کارشناسان را تعیین نماید تا بر اساس مقررات و رویه های سازمان خواربار و کشاورزی (فائو) مسائل مورد اختلاف را بررسی نماید.
۳ ـ کارگروه کارشناسی مذکور شامل نماینده های مراجع صلاحیت دار دولتهای طرفهای متعاهد خواهد بود.
۴ ـ طرفهای متعاهد توافق می کنند نظرات کارگروه مزبور که در بند (۲) این ماده اشاره شده است، اگر چه ماهیتاً لازم الاجراء نمی باشد، به عنوان مبنایی برای بررسی مجدد موضوعی که عدم توافق از آن ناشی شده است، توسط طرفهای متعاهد مربوط قرار گیرد.
۵ ـ هر یک از طرفهای متعاهد هزینه های کارشناسی را در حدود هزینه های مندرج در قوانین ملی دولت خود پرداخت خواهد کرد.
ماده ۱۱
اصلاح موافقتنامه
این موافقتنامه تنها با توافق کتبی طرفهای متعاهد و به شکل سند الحاقی (پروتکل) که جزء لاینفک این موافقتنامه تلقی خواهد شد، می تواند اصلاح شود. هرگونه اصلاح با رعایت مفاد ماده (۱۲) این موافقتنامه لازم الاجراء خواهد شد.
ماده ۱۲ـ
لازم الاجراء شدن
این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ دریافت آخرین اطلاعیه کتبی طرفهای متعاهد از طریق مجاری دیپلماتیک، مبنی بر انجام تشریفات داخلی لازم درباره لازم الاجراء شدن این موافقتنامه، به اجراء گذارده می شود. این موافقتنامه برای یک دوره پنج ساله، منعقد شده است و پس از آن خود به خود، برای دوره های پنج ساله متوالی همچنان معتبر باقی خواهد ماند مگر آنکه یکی از طرفهای متعاهد حداقل شش ماه قبل تمایل خود برای فسخ این موافقتنامه را به طور کتبی و از طریق مجاری دیپلماتیک، به اطلاع طرف متعاهد دیگر برساند.
این موافقتنامه شامل دوازده (۱۲) ماده، در بلگراد در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۹۷ هجری شمسی برابر با ۲۱ ژوئن ۲۰۱۸ میلادی در دو نسخه اصلی، هرکدام به زبانهای فارسی، صربی و انگلیسی، تنظیم شد که تمامی متون، دارای اعتبار یکسان می باشند. در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری صربستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و دو تبصره منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز یکشبه مورخ بیست و دوم فروردین ماه یکهزار و چهارصد مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۷ /۲ /۱۴۰۰ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف