آیین نامه فوق العاده اشتغال خارج از کشور

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۴۷/۵/۱۲ بنا به پیشنهاد شماره ۲۴۳۷/ط م ۱۳۴۷/۲/۱ سازمان امور اداری و استخدامی کشور و در اجرای بند ت ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری آئین‏ نامه فوق‌ العاده اشتغال خارج از کشور را بشرح زیر تصویب نمودند:

ماده ۱ ـ کشورهای جهان از نظر تعیین میزان فوق‌ العاده اشتغال خارج از کشور بر اساس تقسیم بندی سال ۱۹۶۵ سازمان ملل طبق جدول شماره ۱ این آئین ‏نامه به چهار درجه تقسیم می‌ شوند.

ماده ۲ ـ میزان ریالی فوق‌ العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمین دولت شاهنشاهی ایران در کشورهای خارج طبق جدول شماره ۲ و تبصره آن در این آئین‏ نامه تعیین و به نرخ رسمی بانک مرکزی ایران تسعیر و پرداخت خواهد شد.

ماده ۳ ـ از تاریخ تصویب این آئین ‏نامه سازمان امور اداری و استخدامی کشور هر سه سال یکبار براساس تقسیم بندی سازمان ملل در این آئین ‏نامه تجدیدنظر نموده و تغییرات لازم را به ‌هیئت دولت پیشنهاد خواهد کرد.

ماده ۴ ـ افراد نیروهای مسلح شاهنشاهی در نمایندگیهای سیاسی دولت شاهنشاهی ایران در کشورهای خارج مشمول این آئین ‏نامه نخواهد بود.

ماده ۵ ـ تطبیق وضع مستخدمین وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی که جهت اشتغال بخارج از کشور اعزام شده یا می‌ شوند با عناوین مندرج در جدول شماره ۲ این آئین ‏نامه توسط کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارت امور خارجه – سازمان امور اداری و استخدامی کشور دفتر مرکزی بودجه تعیین و فوق‌ العاده آنان بر طبق جدول شماره ۲ و مقررات این آئین‏ نامه قابل پرداخت خواهد بود.

ماده ۶ ـ درجه کشورهائی که دولت شاهنشاهی ایران در آن به تأسیس نمایندگی مبادرت خواهد کرد بر اساس جدول شماره ۱ این آئین‏ نامه تعیین خواهد شد و چنانچه کشور جدیدی بوجود آید که در جدول مذکور نام آن برده نشده بر اساس تقسیم بندی سازمان ملل و به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور در درجه مربوط قرار خواهد گرفت.

ماده ۷ ـ از تاریخ تصویب این آئین ‏نامه نسبت به آن عده از مستخدمین شاغل در خارج از کشور که در میزان فوق‌ العاده آنان طبق جدول این آئین ‏نامه تغییر حاصل می‌ شود پرداخت ما به‌ التفاوت موکول است بتأمین اعتبار در بودجه تفصیلی وزارتخانه یا مؤسسه مربوط و تا زمانی که اعتبار کافی برای این منظور تأمین نشده مستخدمین مزبور فوق‌ العاده خود را بمأخذ دریافتی فعلی دریافت خواهند داشت.

ماده ۸-
[اصلاحی ۱۳۴۷/۶/۲۳]
[اصلاحی ۱۳۵۰/۱۲/۲]
[اصلاحی ۱۳۵۰/۱۲/۱۴]
از اول مهرماه سال ۱۳۵۰ کلیه مقرراتی که با مفاد مندرج در این آئین نامه مغایرت داشته باشد همچنین تصویبنامه شماره ۳۳۵۸۸ مورخ ۱۳۴۴/۱۲/۱۰ هیئت وزیران لغو میگردد و جدول شماره ۳ مبنای پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از کشور معلمین و کارکنان مدارس ایرانی در خارج میباشد.

تبصره ۱- [الحاقی ۱۳۵۰/۱۲/۲]
میزان فوق العاده مندرج در جدول شماره ۳ در مورد مشاغل آموزشی مربوط به طبقات ۱ آموزگار و دبیر موضوع آئین نامه طبقه بندی معلمان کشور است و بازاء هر طبقه بالاتر از ۵ % به فوق العاده مبنا اضافه میشود.

تبصره ۲- [الحاقی ۱۳۵۰/۱۲/۲]
زن و شوهری که هر دو مستخدم دولت باشند در مدت اشتغال در خارج از کشور شوهر از فوق العاده جدول مربوط و همسرش در صورتی که مستخدم آموزش و پرورش باشد از ۵۰% فوق العاده استحقاقی در محل استفاده میکنند.

تبصره ۳- [الحاقی ۱۳۵۰/۱۲/۲]
پرداخت فوق العاده اشتغال خارج از کشور بماخذهای مندرج در جدول منوط بداشتن اعتبار است و در صورت عدم وجود اعتبار وزارت اموزش و پرورش میتواند بمیزان کمتری تعهد و پرداخت نماید.

وزیر مشاور ـ محمود کشفیان

جدول شماره ۱
درجه بندی کشورها

جدول شماره ۲
میزان ریالی فوق العاده ماهانه اشتغال خارج از کشور

[اصلاحی ۱۳۵۰/۱۲/۲۹]

تبصره-
[اصلاحی ۱۳۵۰/۱۲/۲۹]
[اصلاحی ۱۳۵۲/۴/۳۰]
بعلت شرائط خاص سختی معیشت به مستخدمینی که محل اشتغال آنان اتحاد امارات عربی خلیج فارس – اندونزی – بحرین – پاکستان – تایلند – عربستان سعودی – عمان (مسقط) – قطر – کویت – هندوستان – نیجریه است معادل بیست درصد و بمستخدمینی که محل اشتغال آنان اتیوپی – افغانستان – سنگال – عراق است معادل پانزده درصد میزان فوق‌ العاده مندرج در این جدول علاوه پرداخت خواهد شد.

جدول ۱ توجیهی
نحوه محاسبه فوق‌ العاده اشتغال خارج از کشور مستخدمین دولت شاهنشاهی ایران در کشورهای خارج

جدول ۲ توجیهی
برآورد تقریبی هزینه اضافی بر اثر اجرای طرح پیشنهادی (ریال)