شماره: ٢١۴۶٨۶/ت ۵٨٨٩١هـ – ١۴۰١/۱۱/۱۹
هیئت وزیران در جلسه ١۴۰١/۱۱/۹ به پیشنهاد وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و به استناد ماده (٧) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی ـ مصوب ١٣٩۶ ـ چهارچوب صلاحیت حرفهای ملی را به شرح زیر تصویب کرد:
ماده ١ـ در این تصویبنامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند و سایر اصطلاحات به کار رفته در آن، تابع تعاریف مندرج در ماده )٢( قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی ـ مصوب ١٣٩۶ ـ میباشد:
١ـ قانون: قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی ـ مصوب ١٣٩۶ـ .
٢ـ آییننامه اجرایی: آییننامه اجرایی قانون موضوع تصویبنامه شماره ١۵٩۰۰٣/ت۵۵۴۵٧هـ مورخ ۱۳۹۷/۱۱/۲۹ و اصلاح بعدی آن.
٣ـ شورای عالی: شورای عالی آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی موضوع بند )۴( ماده )٢( قانون.
۴ـ دبیرخانه: دبیرخانه شورای عالی موضوع تبصره )٢( ماده )۶( قانون.
۵ ـ چهارچوب صلاحیت حرفهای: چهارچوبی که بر اساس شاخصهای توافقشده، صلاحیتها، مدارک و گواهینامهها را در سطوح و انواع مختلف به صورتی منسجم به هم ارتباط میدهد. همچنین مهارت و تجربه نیز در کنار دانش ارزشیابی میشوند. در این چهارچوب زمان و مکان یادگیری ارزش نسبتاً کمتری دارد.
۶ ـ توصیفگر: توصیفگرهای هر سطح از صلاحیت حرفهای که مبین ویژگیها، شرایط دانشی، مهارتی و شایستگی مورد نیاز مشاغل متناظر آن سطح هستند.
٧ـ استاندارد: استانداردهای آموزش، ارزشیابی و شایستگی حِرفهها براساس نسخه استانداردهای ملی و بینالمللی طبقهبندی حرفهها و مشاغل، موضوع بند )ث( ماده )٣( آییننامه اجرایی.
ماده ٢ـ در راستای اهداف مندرج در ماده )١( قانون، اهداف چهارچوب صلاحیت حرفهای ملی به شرح زیر است:
١ـ ایجاد انسجام بین نظامهای آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی )اولیه و مستمر(، آموزش عالی، آموزش عمومی، آموزشهای سازمانیافته و سازماننایافته بازارکار.
٢ـ تسهیل تحرکپذیری نیروی کار و یادگیرندگان در مقیاس ملی و بینالمللی.
٣ـ بهبود کیفیت و افزایش بهرهوری نظامهای آموزشی.
۴ـ تبیین مسیرهای پیشرفت یادگیری و توسعه حرفهای و چگونگی ارتباط بین آنها.
۵ ـ انطباقپذیری استانداردهای حرفه، ارزشیابی و آموزش با سطوح چهارچوب صلاحیت حرفهای.
۶ ـ به رسمیت شناختن پیامدهای یادگیری رسمی، غیررسمی و سازماننایافته و ترویج، حمایت و یادگیری همیشگی.
٧ـ تسهیل و ساماندهی عرضه و تقاضای سرمایه انسانی کشور.
٨ ـ افزایش شفافیت، کارایی و هماهنگی بین نظامهای حرفهایِ بخشی و نظام صلاحیت حرفهای ملی.
ماده ٣ـ چهارچوب صلاحیت حرفهای ملی، تمامی صلاحیتهای حرفهای برآمده از آموزش و تربیت فنی، حرفهای و مهارتی رسمی، غیررسمی و سازماننایافته را فارغ از زمان و مکان یادگیری شامل میشود.
ماده ۴ـ عناوین سطوح صلاحیت حرفهای ملی موضوع ماده )٨( قانون، به منزله مدرک دانشگاهی نیست و در گواهینامههای صلاحیت حرفهای از شماره سطوح استفاده میشود.
ماده ۵ ـ توصیفگرهای سطوح چهارچوب صلاحیت حرفهای، به شرح جداول (١) تا (٨) این ماده تعیین میشود:
جدول شماره (1)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (1) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
1
|
شرح سطح
|
سطح یک، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش بینی، تکراری و محدود) تحت هدایت و نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
|
دانش
|
1 – نسبت به وظایف شغلی خود، آگاه است.
2 – در رابطه با خود و محیط شغلی خود از اطلاعات عمومی برخوردار باشد.
|
|
مهارت
|
مهارت های روانی – حرکتی برای انجام کارهای ساده، تکراری و تعریف شده یک شغل بدون کمک دیگران را دارا است.
|
|
شایستگی
|
1 – می تواند کارهای ساده را تحت هدایت و نظارت مستقیم در محیط کاری با ثبات انجام دهد.
2 – می تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.
|
جدول شماره (2)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (2) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
2
|
شرح سطح
|
سطح دو، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف ساده (کارهای معمولی، قابل پیش بینی، تکراری و محدود) تحت نظارت و بدون کمک در یک حوزه شغلی است.
|
دانش
|
1 – نسبت به وظایف شغلی خود، آگاه است.
2 – می تواند به تشریح اطلاعات شغلی و محیط شغلی خود بپردازد.
|
|
مهارت
|
مهارت های روانی – حرکتی برای انجام وظایف تکراری و تعریف شده با استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری را دارا است.
|
|
شایستگی
|
1 – می تواند کارهای ساده را با مسئولیت پذیری محدود، تحت نظارت در محیط کاری با ثبات انجام دهد.
2 – می تواند با همتایان، سرپرستان و مشتریان کار کند و توانایی برقراری ارتباط را داشته باشد.
|
جدول شماره (3)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (3) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
3
|
شرح سطح
|
سطح سه، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایفی است که به طور مشخص تعریف شده اند و کمی پیچیده هستند. کارها قابل پیش بینی بوده و انجام آن نیازمند پذیرش مسئولیت و اعمال استقلال و انتخاب های محدود می شود.
|
دانش
|
1 – فهم لازم نسبت به دستورالعمل های مرتبط، ابزار و فعالیت های شغلی خود را دارا است.
2 – از نیازهای دانشی مرتبط با حوزه شغلی خود آگاه باشد.
|
|
مهارت
|
1 – مهارت لازم برای انجام کارها بر اساس دستورالعمل های مرتبط با شغل خود را دارا است.
2 – از مهارت های روانی – حرکتی برای انجام وظایف غیرتکراری مرتبط با شغل خود برخوردار است.
|
|
شایستگی
|
1 – می تواند کارهای مرتبط با وظایف شغلی را با نظارت محدود و در صورت لزوم به صورت مستقل انجام دهد.
2 – از استقلال محدود در موارد بدیهی و کلی در انجام وظایف شغلی برخوردار باشد.
3 – به تأثیر رفتارهای خود بر دیگران در قالب کار گروهی مرتبط با شغل خود آگاه باشد.
|
جدول شماره (4)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (4) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
4
|
شرح سطح
|
سطح چهار، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف مشخص، کمی پیچیده و در معرض تغییر و نسبتاً قابل پیش بینی است، کارها نیازمند استقلال و انتخاب های محدود است.
|
دانش
|
1 – دانش لازم برای پیش برآورد اتفاقات تکراری در شغل خود را دارد.
2 – از دانش نظری و عملی لازم برای به کارگیری مواد، تجهیزات، روش ها و فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.
3 – از دانش لازم برای تفسیر و طبقه بندی اطلاعات مرتبط با شغل برخوردار باشد.
|
|
مهارت
|
1 – مهارت لازم برای تفسیر و طبقه بندی اطلاعات شغلی خود را دارا است.
2 – از مهارت های روانی – حرکتی برای انتخاب و استفاده از مواد و ابزارهای معمول در محیط کاری برای انجام وظایف شغلی برخوردار است.
3 – مهارت لازم برای اجرای فرایندهای مرتبط با شغل خود را دارد.
|
|
شایستگی
|
مسئولیت انجام وظایف و انتخاب محدود در زمینه های قابل پیش بینی اما تغییرپذیر با نظارت محدود را داشته باشد و در صورت لزوم بتوانند نظارت بر کارهای معمول دیگران را بپذیرد.
|
جدول شماره (5)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (5) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
5
|
شرح سطح
|
سطح پنج، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف تخصصی و پیچیده شغلی است که نسبتاً قابل پیش بینی بوده و قابلیت هدایت فنی گروه (تیم) های کوچک و انتخاب را دارد.
|
دانش
|
1 – از دانش لازم برای نظم بخشی و ایجاد فرایندهای مرتبط با شغل خود برخوردار است.
2 – از دانش لازم برای ممیزی عملکرد گروه (تیم) های کاری برخوردار است.
|
|
مهارت
|
1 – از مهارت های شناختی و کاربردی لازم برای ارائه راه حل ها در حل مسائل نسبتاً قابل پیش بینی در حوزه شغلی خود برخوردار باشد.
2 – از مهارت های ارتباطی لازم برای تعامل با اعضای تیم برخوردار است.
|
|
شایستگی
|
1 – می توانند از عهده سرپرستی گروه (تیم) های کوچک در شرایط قابل پیش بینی برآید.
2 – می تواند عملکرد خود و اعضای گروه کاری را بررسی و بهبود بخشد.
3 – نسبت به نتایج کارهای خود مسئول و پاسخگو بوده و مسئولیت مشترک نتایج فعالیت ها و کار اعضای گروه کاری را بپذیرد.
4 – از توانایی انتقال دانش و مهارت به اعضای گروه کاری برخوردار باشد.
4 – با رویکردی کارآمد، اعضای گروه کاری را راهنمایی کند و برای توسعه هم افزایی در گروه (تیم) تلاش کند.
|
جدول شماره (6)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (6) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
6
|
شرح سطح
|
سطح شش، مشخص کننده توانایی فرد برای مجموعه وظایفی است که پیچیده و غیرقابل پیش بینی هستند و انجام آن ها شامل سرپرستی گروه (تیم)، پذیرش مسئولیت، استقلال و انتخاب های وسیع است.
|
دانش
|
1 – از دانش لازم برای پیش بینی وقایع در شرایط پیچیده برخوردار است.
2 – از دانش لازم برای تشخیص اقدامات و رویه های مناسب در حرفه خود برخوردار است.
3 – از دانش لازم برای باز طراحی فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.
|
|
مهارت
|
1 – از مهارت های شناختی و کاربردی برای ارائه راه حل های نوآورانه در حل مسائل غیر قابل پیش بینی برخوردار است.
2 – مهارت طراحی محصول /خدمت / فرایند مرتبط با حرفه را دارا است.
3 – از مهارت های روانی – حرکتی به صورت نوآورانه برای انتخاب و استفاده از روش، مواد و ابزارها در محیط کاری برای انجام وظایف برخوردار است.
4 – از مهارت های گروه (تیم) سازی، هدایت، اجرا و نظارت بر یک طرح (پروژه)/ برنامه برخوردار باشد.
|
|
شایستگی
|
1 – می تواند با استقلال و انتخاب، وظایف پیچیده حرفه ای را در یک محیط کاری غیرقابل پیش بینی انجام دهد.
2 – می تواند از عهده سرپرستی و نظارت بر وظایف در زمینه های تغییرپذیر و غیر قابل پیش بینی برآید.
|
جدول شماره (7)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (7) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
7
|
شرح سطح
|
سطح هفت، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفه ای پیچیده، جدید و غیر قابل پیش بینی همراه با قضاوت و مدیریت مستقل فرایندها و منابع و با استفاده از دانش تخصصی و روش های پژوهش در زمینه شغلی خود می باشد.
|
دانش
|
1 – از درک نقادانه و دانش لازم برای تشریح دلایل انتخاب ها و اقدامات در حرفه خود برخوردار است.
2 – از دانش لازم برای برای ارزشیابی و قضاوت نتایج فعالیت ها و فرایندهای مرتبط با حرفه خود برخوردار است.
3 – از دانش لازم برای کاربست فکر نو (ایده) های نوآورانه در تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.
|
|
مهارت
|
1 – از مهارت های حل مسأله و تصمیم گیری مرتبط با حرفه را برخوردار است.
2 – مهارت کسب دانش و مهارت مورد نیاز برای مواجهه با موضوعات جدید در حرفه خود را دارد.
3 – از مهارت های شناختی لازم برای ارزشیابی فکر نو (ایده) ها و مفاهیم پیچیده مرتبط با حرفه برخوردار است.
4 – از توانایی مدیریت در شرایط پیچیده و غیرقابل پیش بینی برخوردار است.
|
|
شایستگی
|
1 – می تواند کارهای پیچیده، غیرقابل پیش بینی که شامل عوامل متعدد و متعامل می شود را مدیریت کند.
2 – می تواند قضاوت وسیع را در یک حوزه شغلی یا حرفه ای اعمال کند.
3 – می تواند از عهده مدیریت فعالیت ها ، فرایندها و منابع در زمینه ای تغییرپذیر و غیر قابل پیش بینی برآید.
|
جدول شماره (8)
سطح
|
عنوان
|
توصیف گرهای سطح (8) چهارچوب صلاحیت حرفه ای ملی
|
8
|
شرح سطح
|
سطح هشت، مشخص کننده توانایی فرد برای انجام وظایف حرفهای در موقعیت های پیچیده و مبهم، همراه با نوآوری، قضاوت وسیع، مدیریت و رهبری در امور راهبردی و با استفاده از دانش تخصصی و روش های نوآورانه پژوهشی از طریق توسعه راه حل ها و فرایندهای مبتکرانه در حل موضوعات جدید می باشد.
|
دانش
|
1 – از دانش لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده) های نوآورانه در ارتباط با حرفه خود برخوردار است.
2 – از دانش راهبردی لازم برای پیش بینی و ایجاد تحولات مرتبط با حرفه خود برخوردار است.
3 – ازدانش لازم برای ارائه نظریه های جدید مرتبط با حرفه خود برخوردار باشد.
|
|
مهارت
|
1 – از مهارت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش مرتبط با حرفه برخوردار است.
2 – مهارت لازم برای خلق و توسعه فکر نو (ایده) های جدید مرتبط با حرفه را دارا است.
3 – از مهارت مدیریت و رهبری در شرایط پیچیده و مبهم برخوردار است.
|
|
شایستگی
|
1 – مسئولیت مدیریت و رهبری گروه (تیم) های حرفه ای در شرایط غیرقابل پیش بینی را بر عهده دارد.
2 – مسئولیت مدیریت دانش و استفاده تلفیقی از دانش و مهارت درحوزه حرفه ای را بر عهده دارد.
|
ماده 6- مسیرهای دستیابی به سطوح صلاحیت حرفه ای ملی به شرح جداول (9) تا (16) این ماده تعیین می شود:
جدول شماره (9)
مسیرهای دستیابی به سطح (1) صلاحیت
|
مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره ابتدایی یا پایان متوسطه اول یا طی کردن دوره آموزش حرفه ای کوتاه مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (1)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: اتمام دوره های سوادآموزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (1).
|
جدول شماره (10)
مسیرهای دستیابی به سطح (2) صلاحیت
|
مسیر نظام آموزش: فرد پس از اتمام دوره ابتدایی یا پایان دوره متوسطه اول و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه ای میان مدت شامل کارورزی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (2)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: فرد در سطح (1) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (2) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (2)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (11)
مسیرهای دستیابی به سطح (3) صلاحیت
|
مسیر اول نظام آموزش: فرد با اتمام آموزش های فنی و حرفه ای و مهارتی دوره متوسطه دوم و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (3)، در این سطح قرار می گیرد.
مسیر دوم از نظام آموزش: فرد با اتمام دوره نظری متوسطه دوم و با طی کردن یک دوره آموزش حرفه ای کوتاه مدت (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای اولیه)، و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (3)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: فرد در سطح (2) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (3) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (3)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (12)
مسیرهای دستیابی به سطح (4) صلاحیت
|
مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره آموزش های فنی و حرفه ای و مهارتی دوره دوم متوسطه و با موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (4)، در این سطح قرار می گیرد.
مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه ای میان مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (4)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک متوسطه اول در سطح (3) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (4) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی کردن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت فنی و حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (4)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (13)
مسیرهای دستیابی به سطح (5) صلاحیت
|
مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی مهارتی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (5)، در این سطح قرار می گیرد.
مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی نظری و طی کردن یک دوره آموزش حرفه ای کوتاه مدت (آموزش و تربیت حرفه ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (5)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک دوره دوم متوسطه (دیپلم) در سطح (4) صلاحیت قرار دارد و پس از طی مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (5) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (5)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (14)
مسیرهای دستیابی به سطح (6) صلاحیت
|
مسیر اول نظام آموزش: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کارشناسی مهارتی و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (6) در این سطح قرار می گیرد.
مسیر دوم نظام آموزش: فرد با دارا بودن مدرک کارشناسی نظری و طی نمودن یک دوره آموزش حرفه ای میان مدت شامل کارورزی (آموزش و تربیت حرفه ای اولیه) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (6)، در این سطح قرار می گیرد.
|
مسیر بازار کار: فرد با دارا بودن حداقل مدرک کاردانی در سطح (5) صلاحیت قرار دارد و با طی نمودن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (6) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (6)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (15)
مسیرهای دستیابی به سطح (7) صلاحیت
|
مسیر بازار کار: فرد در سطح (6) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (7) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (7)، در این سطح قرار می گیرد.
|
جدول شماره (16)
مسیرهای دستیابی به سطح (8) صلاحیت
|
مسیر بازار کار: فرد در سطح (7) صلاحیت قرار دارد و با طی کردن مدت زمان گذر تجربی لازم برای دستیابی به سطح (8) بر اساس مسیر توسعه حرفه ای و طی نمودن دوره های آموزشی لازم ضمن کار (آموزش و تربیت حرفه ای مستمر) و موفقیت در ارزشیابی صلاحیت سطح (8)، در این سطح قرار می گیرد.
|
ماده 7 – دستگاه های موضوع مواد (5) و (6) قانون و ماده (8) آیین نامه اجرایی مکلفند با همکاری نظام های حرفه ای، انجمن های علمی- حرفه ای، اتحادیه ها و صنوف حرفه ای و شغلی، مصادیق، الزامات و پیش نیازهای ورود به سطوح صلاحیت حرفه ای را در قالب تدوین استاندارهای ارزشیابی و شایستگی حرفه ها، از جمله مدت زمان گذر تجربی از یک سطح به سطح دیگر و تحرکات افقی در سطوح و مدت اعتبار گواهینامه های صلاحیت حرفه ای و میزان دوره های آموزشی حرفه ای، برای تصویب به شورای عالی پیشنهاد نمایند.
ماده 8 – صلاحیت های احراز شده بر اساس استانداردهای حرفه و ارزشیابی، مبنای گذر از یک سطح به سطح بالاتر است.
ماده 9 – احراز صلاحیت افراد در سطوح (7) و (8) جداول موضوع مواد (5) و (6) این تصویبنامه، توسط کارگروه تخصصی نظارت و سنجش موضوع ماده (9) آیین نامه اجرایی انجام می شود.
محمد مخبر
معاون اول رییس جمهور