تاریخ ۱۳۰۴/۹/۱۵
بسمه تعالی
البته آقایان محترم از علل و پیش‌آمدهایی که باعث انعقاد مجلس مؤسسان گردیده است اطلاع کامل دارند و می‌دانند که مجلس شورای ملی که به موجب قانون اساسی نماینده قاطبه اهالی مملکت ایران است، بر حسب ضرورت و برای متابعت میل و افکار ملت که در تمام ایران ابراز و اظهار شده بود، برای نیل به استقرار حکومتی که مرام ملی را بهتر تامین نماید، سلطنت را از سلسله قاجاریه منتزع نموده و ریاست حکومت مملکت را مرتباً به عهده این جانب محول ساخته و انعقاد مجلس موسسان را برای تعیین تکلیف قطعی امر، لازم و مقتضی دانست. این بود که جانب حسب‌التکلیف و بنابر تصمیم و تصویب مجلس شورای ملی، ملت را به تعیین و انتخاب امنای خود به جهت این مقصود مهم، دعوت کردم و ملت نیز شما را انتخاب نمود. اینک بعون الله و توفیقه، ادای آن وظیفه را که معظم‌ترین وظایف ملی و مملکتی است بر حسب رای ملت به شما واگذار نموده و شمارا دعوت می‌کنم که صلاح و خیر مملکت را در نظر گرفته و در هر حال خداوند شاهد و ناظر اعمال خود دانسته و آنچه وجدان شما بر آن حکم می‌کند به موقع عمل بگذارید؛ و چون در امر حساس، طول مدت بی‌تکلیفی برای مملکت ممکن است جلب فترت و مفاسد نماید، مقتضی است حتی‌الامکان در انجام وظایف تسریع نمایید.
در خاتمه امیدوارم خداوند تبارک و تعالی شما را موفق و موید بدارد.