در اجرای ماده ۱۴ قانون تشکیل خانه انصاف مصوب اردی بهشت ماه ۱۳۴۴ آئین نامه امور خلافی در ۳ ماده برای ساکنان روستاها بشرح زیر تصویب میگردد:
ماده اول ـ مرتکبین اعمال زیر بده تا یک صد ریال غرامت محکوم میشوند.
۱ـ کسانی که بدون مجوز پیاده یا سواره از باغها یا اراضی زراعتی دیگران که کشت شده یا برای کشت آماده گردیده عبور کنند یا از عبور دامها و مواشی خود از این محلها جلوگیری بعمل نیاورند و همچنین کسانی که با بالا رفتن از درختهای روستا بآنها آسیب رسانند و همچنین کسانی که بدون اجازه میوه درختها را بچینند.
۲ـ مالکین یا مستحفظین دامها که بمحض مشاهده یکی از بیماریها در دامهای خود موضوع را بمأمور دامپزشکی و یا دهبان محل اطلاع ندهند و همچنین دهبانی که پس از اطلاع مراتب را بمأمور دامپزشکی یا بنزدیکترین سازمان دولتی (بخشداری ژاندارمری) اعلام ننماید.
۳ـ کسانی که در موقع بروز بیماری در پرندگان یا دامها از جدا کردن پرنده یا دام بیمار از سایرین غفلت نمایند یا دامها و پرندگان بیمار و محصولات دامی را از منطقه آلوده خارج و یا دام یا پرنده سالم را از منطقه آلوده عبور دهند.
۴ـ کسانی که در صورت وجود واحد دامپزشکی قبل از معاینه دامپزشک و رعایت مقررات بهداشتی بکشتن گوسفند و گاو و سایر دامها مبادرت نمایند یا دام آبستن را ذبح کنند و همچنین کسانی که با علم و اطلاع دامهای بیمار را بفروش برسانند.
۵ـ کسانی که در موقع تلقیح اجباری یا تجدید آن از تلقیح حیوان متعلق بخود ممانعت نمایند.
۶ـ کسانی که چارپای بیمار یا از کار افتاده را بکار واداشته یا در محوطه داخل ده رها نمایند.
ماده دوم ـ مرتکبین اعمال زیر به بیست تا یکصد و پنجاه ریال غرامت محکوم میشوند:
۱ـ کسانی که در نگهداری یخچالهای عمومی یا آسیابها در حدود امکانات روستا رعایت نظافت و بهداشت را ننمایند.
۲ـ کسانی که در معابر عمومی و محلهائی از قبیل جلوخانه و دکانها یا در امکنه عمومی خاکروبه یا کود یا کثافات بریزند یا منابع و مجاری آبها را که مورد استفاده عمومی است بنحوی از انحاء از قبیل ریختن کثافات یا ادرار کردن یا وارد کردن فاضل آب حمام یا مستراح یا سایر تأسیسات مخالف بهداشت در آن و یا بعلت شستشوی البسه و سایر اشیاء یا حیوانات یا درگذشتگان یا وسائط نقلیه آلوده سازند.
۳ـ کسانی که در موقع تلقیح اجباری یا تجدید آن از تلقیح خود یا افراد تحت سرپرستی خود ممانعت نمایند.
۴ـ کسانی که با وجود اطلاع بابتلاء حیوانات خود بمرض‌هاری از آگاه ساختن مراجع دولتی یا کدخدای محل خودداری نمایند و همچنین کسانی که با وجود گزیده شدن خود یا حیواناتی که دارند بوسیله حیوان مشکوک به آن بیماری از اطلاع مراتب بمراجع مذکور محل خودداری نمایند.
۵ ـ پیشه ورانی که در مورد کسب و پیشه خود اصول نظافت و بهداشت را در حدود امکانات روستا رعایت ننمایند.
۶ ـ کسانی که با وجود غسالخانه و گورستان عمومی مردگان خود را در نقطه دیگری از ده غسل داده یا بخاک سپارند و همچنین مسئولین و مباشرین غسالخانه و گورستان که از رعایت نظافت و بهداشت در حدود امکانات روستا خودداری نمایند.
۷ـ کسانی که لاشه حیوان تلف شده را در معابر روستا یا شوارع عمومی بیاندازند و یا لاشه حیوان دفن شده را از زمین درآورند
ماده سوم ـ مرتکبین اعمال زیر به سی تا دویست ریال غرامت محکوم میشوند:
۱ـ کسانی که در معابر عمومی چاه و امثال آن حفر و برای جلوگیری از ورود آسیب بعابرین علائمی در محل کار نصب ننمایند و یا در صورت ضرورت قطع راه برای بردن آب پس از استفاده راه را بحالت اول برنگردانند و همچنین کسانی که آب متعلق بدیگران یا روستا را قطع نمایند یا هرز دهند.
۲ـ کسانی که با اعمالی از قبیل آب انداختن بمزرعه یا خانه دیگران یا راهها یا ریختن سنگ و شن و خاک در اراضی دیگران یا انداختن سنگ یا اشیاء دیگر بخانه اشخاص یا ریختن برف برخلاف معمول ده به خانه همسایه موجبات زحمت دیکران را فراهم سازند.
۳ـ کسانی که با اخطار دهبان یا مقامات صلاحیتدار رسمی راجع بتخریب یا تعمیر بناهائی که در شرف انهدام و موجب خطر است از اقدام لازم کوتاهی نمایند.
۴ـ کسانی که سگ یا هر حیوان را بر دیگری تحریص نمایند بدون اینکه آسیبی بشخص یا اشخاص برساند.
۵ـ کسانی که در معابر روستا تظاهرات مستانه نموده و یا بدون جهت و سبب همهمه و غوغا راه اندازند.
۶ـ کسانی که فحاشی را آغاز و یا برای انجام مقاصد خود هتاکی نمایند و یا کلمات زشت و رکیک و اهانت آمیز نسبت بدیگران بر زبان آورند.
۷ـ کسانی که بعلت بی احتیاطی موجب ایجاد حریق در حاصل و خرمن و اشجار غیرجنگلی شوند و یا بی احتیاطی آنها بسوختن ابنیه و اموال منقول دیگری منجر گردد.
۸ ـ دستفروشان و پیله ورانی که اشیائی از اشخاص مجهول الهویه بدون اخذ ضامن معتبر یا از اطفال نابالغ خریداری نمایند.
۹ـ کسانی که مرتکب عملی شوند که وسائل موتوری کشاورزی و آبیاری و نقلیه و راهسازی از کار یا حرکت بازماند.
۱۰ـ کسانی که علائم مهندسی و نقشه برداری یا سایر علائم ادارات دولتی و سازمانهای محلی و همچنین علائم منصوبه راهنمائی را برداشته یا محو نموده یا تغییر محل دهند.
۱۱ـ کسانی که وسائل مربوط بتأسیسات عمومی روستا از قبیل تیر و سیمهای تلفن و تلگراف و برق و لوله‌های آب و امثال آنرا بی جهت و بدون اجازه دستکاری نمایند.
۱۲ـ کسانی که از اجرای تعالیم و راهنمائیهای عمومی سپاهی دانش یا بهداشت یا ترویج و آبادانی در مورد امور مربوط بآنها در حدود مصوبات وزارتخانه‌های مربوط بدون عذر موجه خودداری یا ممانعت بعمل آورند.
۱۳ـ کسانی که در انجام وظائف قانونی اعضاء یا منشی خانه انصاف اخلال یا مشکلاتی ایجاد نمایند.
وزیر دادگستری – وزیر کشور