هیئت وزیران در جلسه مورخ ۲ /۲ /۵۱ بنا به پیشنهاد شماره ۴۳۹۸۶ مورخ ۳۰ /۱۱ /۱۳۵۰ سازمان امور اداری و استخدامی کشور تصویب نمودند تبصره زیر بعنوان تبصره ۲ ماده ۴ آئیننامه اجرائی قسمتی از تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری اضافه و تبصره ماده مزبور به تبصره یک تبدیل شود:
تبصره ۲– وزارت کار و امور اجتماعی میتواند با مربیان و مدرسان خود در مراکز تعلیمات حرفه ای که روزانه در دو نوبت فعالیت آموزشی دارند به ترتیب زیر رفتار کند:
الف– به مربیان کارگاهها در صورت تدریس در کارگاهها حداکثر شصت (۶۰) ساعت حق تدریس در ماه از قرار ساعتی حداکثر دویست (۲۰۰) ریال بپردازد.
ب– بمدرسان دروس نظری در صورت تدریس نظری حداکثر سی (۳۰) ساعت در ماه از قرار ساعتی حداکثر چهارصد (۴۰۰) ریال بپردازد.
میزان حق تدریس در حدود مفاد این تبصره با توجه به شرایط علمی مربیان و مدرسان توسط هیئت مذکور در ماده ۲ تعیین میشود و چنانچه هر یک از مربیان و مدرسان تدریس کارگاهی و نظری را تواماً انجام دهند در مورد مربیان بازاء هر یک ساعت تدریس نظری معادل دو ساعت از حداکثر ساعات مجاز تدریس کارگاهی و در مورد مدرسین برای هر دو ساعت تدریس کارگاهی یک ساعت از حداکثر ساعات مجاز تدریس نظری آنها کاسته میشود.