هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۴۲/۱۱/۲۳ بنا به پیشنهاد ۲۱۶۹۷ / س ج مورخ ۳ /۱۱ /۴۲ وزارت کشاورزی در اجرای ماده ۸ تصویبنامه قانونی ۱۳۴۲/۷/۱۰ مقررات زیر را تصویب مینماید.
ماده اول . ظرفیت هر مرتع بر اساس میزان علوفه و با توجه به نوع دام از طرف سازمان جنگلبانی ایران تعیین میشود.
ماده دوم مدت و شرائط مذکور در ماده اول تصویبنامه قانونی ۱۳۴۲/۷/۱۰ در پروانه چرا ذکر خواهد شد.
ماده سوم . پروانه چرا بدون موافقت سازمان جنگلبانی ایران قابل انتقال بغیر نیست و صاحبان پروانه مکلفند مقررات مندرجه در آن را رعایت نمایند و در صورت تخلف سازمان جنگلبانی ایران میتواند پروانه را ابطال نماید و با متخلف طبق مقررات ماده ۲ تصویبنامه قانونی ۱۳۴۲/۷/۱۰ رفتار خواهد شد.
ماده چهارم . دامدارانی که درخواست صدور پروانه چرا دارند باید در تهران از سازمان جنگلبانی ایران و در شهرستانها و بخشها از سرجنگلداریها و یا ادارات جنگلبانی. جنگلداریها و سرجنگلبانی کتباً تقاضا نمایند.
درخواستهای مزبور باید متضمن نام و نشانی و محل اقامت درخواست کننده و نام مرتع با ذکر مساحت تقریبی و محل وقوع و حدود چهارگانه آن و تعداد و نوع دام و مدارک و با سوابقی که نشان بدهد دامهای متقاضی در مرتع مورد تقاضا چرا کرده اند باشد.
ماده پنجم . مراجع دریافت کننده درخواستها حداکثر ظرف پانزده روز نسبت بمورد تقاضا رسیدگی و گزارش لازم را برای طرح در کمیسیون مقرر تبصره یک ماده یک تصویبنامه قانونی ۱۳۴۲/۷/۱۰ تهیه مینماید در صورتیکه گزارشهای مزبور مورد تائید اداره جنگلبانی یا سرجنگلداری مربوطه باشد ضمن صدور پروانه موقت چرا و تسلیم آن بمتقاضی سوابق را بکمیسیون مزبور ارسال میدارد کمیسیون مکلف است ظرف یک هفته پس از وصول گزارش تشکیل جلسه داده و نسبت بدرخواست متقاضی با رعایت حق تقدم از نظر سابقه چرا اظهارنظر نماید.
در صورتی که نظر کمیسیون بر صدور پروانه باشد اداره جنگلبانی یا سرجنگلداری مکلف است بلافاصله طبق نظر کمیسیون پروانه چرا صادر و بمتقاضی تسلیم نماید.
اگر در مرکز سرجنگلداری یا اداره جنگلبانی استانداری یا فرمانداریکل نباشد پس از صدور پروانه موقت چرا سوابق نزد سرجنگلداری یا اداره ججنگلبانی که در مرکز استانداری یا فرمانداریکل است فرستاده میشود که مقررات تبصره یک ماده ۱۰ تصویبنامه قانونی مورخ ۱۰ /۷ /۴۲ را اجرا نماید.
ماده ششم- پس از انقضای مهلت مقرر در ماده یک تصویبنامه قانونی مورخ ۱۳۴۲/۷/۱۰ در موارد زیر میتوان پروانه چرای دام صادر کرد.
1- مرتعی که نسبت بآن پروانه صادر شده ولی ظرفیت مرتع بتشخیص سازمان جنگلبانی بیش از دامی است که برای چرای آنها پروانه صادر شده است (نسبت بظرفیت اضافی).
2- مرتعی که نسبت بآن پروانه صادر نشده باشد.
3- در مواردیکه دامدار دام خود را فروخته یا بر اساس عواملی تمام یا مقداری از دام دامدار از بین رفته باشد و دام جدیدی تهیه نکرده باشد (نسبت بظرفیت اضافی).
4- نسبت بمراتعی که پروانه چرای آن طبق مقررات ماده سه این آئین نامه ابطال شده باشد.
ماده هفتم- عوارض مقرر در ماده پنج تصویبنامه قانونی ۱۳۴۲/۷/۱۰ در همان موقع وصول میشود که عوارض کشتار از طرف مامورین شهرداری دریافت میشود.
ماده نهم- سازمان جنگلبانی ایران میتواند اجرای تمام یا قسمتی از وظائف فنی خود را از لحاظ حفظ و احیاء و توسعه مراتع بعهده سایر سازمانهای تابع وزارت کشاورزی واگذار نماید.
ماده دهم- سازمان جنگلبانی میتواند تا میزان چهاردرصد از عوارض وصول شده را جهت هرگونه هزینه ای که در امر وصول یا ازدیاد آن مؤثر باشد پرداخت نماید.