نظر باختیار حاصله از ماده ۱۹ قانون دفاتر اسناد رسمی مصوب سال ۱۳۱۶ و بمنظور تضمین اجرای مواد ۲۵ و ۲۶ قانون مزبور، مواد ۴۱ تا ۴۸ آئیننامه دفتر اسناد رسمی مربوط بتضمین سردفتران و دفتریاران بشرح زیر اصلاح میشود:
ماده ۴۱ـ کلیه سردفتران و دفتریاران مکلفند قبل از اشتغال تضمین لازم را بثبت محل بدهند. مهلتی که برای سردفتران و دفتریاران شاغل مرکز مقرر است یکماه و برای سردفتران و دفتریاران شهرستانها و دهستانها شصت روز از تاریخ انتشار این آئیننامه خواهد بود.
ماده ۴۲ـ میزان تضمین سردفتران برحسب درجات اول و دوم و سوم در تهران یکصد و پنجاه هزار ریال و یکصد هزار ریال و پنجاه هزار ریال و در مراکز دادگاه استان یکصد هزار ریال و شصت هزار ریال و سی هزار ریال و در مراکز دادگاه شهرستان شصت هزار ریال و چهـل هزار ریال و در نقاطی که دادگاه بخـش داشته یا نداشته باشد چهل هزار ریال و بیست هزار ریال و ده هزار ریال خواهد بود. صدور پروانه معاملات نسبت بدرجات دو و سه صدی پنجاه بمبلغ تضمین میافزاید.
ماده ۴۳ـ کفالت هر یک از درجات در حکم همان درجه محسوب و بمدلول ماده ۴۲ رفتار خواهد شد.
ماده ۴۴ـ دفتریاران درجه اول و دوم نیز برحسب درجات در مرکز معادل سی هزار ریال و بیست هزار ریال و در شهرستانها بیست هزار ریال و ده هزار ریال باید تضمین بدهند.
مادة ۴۵ ـ میزان وجهالضمان باید در ضمانت نامههائی که در دفاتر رسمی تنظیم گردید تصریح شده باشد و قید اینکه ضمانت برای جبران خسارات وارده بدولت و اشخاص است ضرورت دارد.
ماده ۴۶ ـ تأمین وجه الضمان باید با وثیقه گذاشتن مال غیرمنقول ثبت شده و یا تودیع وجه بانک ملی یا در صندوق ثبت بعمل آید.
ماده ۴۷ـ در صورتی که مال غیرمنقول مورد وثیقه بجهتی از جهات از اعتبار ارزش خود بیفتد سردفتر یا دفتریار موظف است با اخطار اداره ثبت ظرف یک هفته تضمین خود را تجدید نماید و الا اجازه اشتغال از او سلب خواهد شد.
ماده ۴۸ـ هر یک از سر دفتران و دفتریاران شاغل که در مدت مقرر در ماده ۴۱ تضمین ندهد از ادامه بشغل خود محروم خواهد شد.
وزیر دادگستری