نمره ۱۳۷۲۲ – ۱۳۰۹/۶/۲۶
اداره کل صحیه
مراسله نمره ۱۴۵۰۸/۵۶۶۳ متضمن یک نسخه از مقررات مربوطه به جلوگیری و منع از انتشار امراض مسریه و لزوم اطلاع یافتن صحیه کل اولین مبتلای به امراض مزبور واصل گردید. وزارت داخله نسبت به اینکه مقررات مزبوره بصورت نظامنامه صحی تدوین و بموقع اجرا گذارده شود، موافقت داشته و تصویب می‌شود.
حسین سمیعی
وزارت داخله
نظامنامه اظهار امراض مسریه
یک سلسله امراضی هستند که مسری و قابل انتقال از شخصی به شخص دیگر میباشد، که اگر از سرایت آنها جلوگیری نشود، ممکن است دایره سرایت توسعه یافته، یک محله یا یک شهر یا ایالت و یا مملکتی را فرا گیرد.
حفظ و صیانت اهالی از سرایت امراض مذکوره، مخصوصا از نقطه نظر اجتماعی، دقیقاً مربوط به این است که مامورین صحی از اولین مبتلایان به امراض مسریه یا مظنونین به امراض مذکوره، سریعاً و به موقع اطلاع یافته و در صدد جلوگیری و اجرای شرایط صحی برآیند. اطلاعات منظوره هم موقوف به تشخیص طبیب و اظهار داشتن آن است، لذا مواد ذیل برای تصویب تقدیم می‌گردد:
١- از تاریخ تصویب این نظامنامه، کلیه اطباء و قابله‌ها مکلف‌اند در موقع مشاهده یکی از امراض مشروحه ذیل، فوراً بدون تاخیر و فوت وقت، به طبیب صحی محل یا طبیب صحی بلدی یا کمیساریای پلیس محل اقامت یا به اداره نظمیه و یا به صحیه کل اطلاع دهند.
امراض مسریه که اظهار داشتن آنها اجباری است:
١- محرقه (تیفوئید) ٢- مطبقه یا حصبه (تیفوس اگزانتماتیک) ٣ – آبله ۴ – مخملک ۵ – سرخجه ۶- خناق (درد گلو که با غشاء کاذب همراه باشد) [دیفتری] ٧- وبا و اسهال‌های وبائی شکل ٨ – طاعون ٩- تب زرد ۱۰- ذوسنطاریا ١١- ورم اغشیه دماغ و نخاع شوکی که بطور شیوع بروز نماید. [مننژیت سروبرو اسپنیال]
۲ – برای تسهیل دادن اطلاعات، از طرف صحیه کل، اوراق سوش‌داری تهیه و به هر یک از اطبا به قدر لزوم داده خواهد شد که در روی آن مرض را ذکر نموده و به یکی از محلهای مذکوره در فوق تسلیم نمایند. تاریخ و ساعات تسلیم را روی ورقه معین نمایند.
۳ – اطبای صحی یا بلدی و مامورین نظمیه مکلفند که بدون فوت وقت، بمحض دریافت اظهارنامه فوراً در مرکز به صحیه کل و در ولایات به نزدیکترین طبیب صحی یا رئیس صحیه ایالتی برسانند.
۴- در ضورتی که یکی از امراض مسریه بصورت شیوع (اپیدمی) بروز و یک قریه یا یک شهر یا یک ناحیه را تهدید نماید، علاوه بر اطباء و مامورین صحی، کلیه رؤسای خانواده‌ها یا ساکنین خانه‌ای که مرض در آنجا بروز نموده و از وجود مرض مستحضر شوند، مکلف‌اند بدون فوت وقت طبیب صحی یا طبیب بلدی یا کمیساریای محل یا اداره تظمیه یا صحیه کل را به هر یک که دسترس داشته باشند اطلاع دهند.
در محلی که نظمیه یا بلدیه نیست، به کدخدا یا نایب الحکومه یا رئیس تلگراف اطلاع دهند.
(کدخدا و نایب الحکومه‌ها مکلف‌اند به محض وصول اطلاع، به اولین پست صحی یا به صحیه کل، اطلاع مزبور را برسانند)
۵- اولیاء و پرستاران مریض مکلف‌اند دستور طبیب صحی یا طبیب بلدی را کاملا به موقع اجرا گذارده و موجبات توسعه مرض را فراهم نیاورند.
۶ – طبیب صحی یا طبیب بلدی مکلف است به محض وصول اطلاع به محلی که مریض در آنجا سکنی دارد رفته و بر طبق تعلیمات صحیه کل در متفرد داشتن مرض و دادن دستور به پرستاران، اقدام لازم برای جلوگیری از انتشار مرض نموده و فورا به اسرع وسایل، بروز مرض و اقداماتی را که بعمل آورده، به صحیه کل اطلاع دهد.
امراض مسریه که اظهار آنها اجباری نیست، ولی اگر اطلاع دهند بهتر است:
سل – سیاه سرفه – گریپ یا (آنفلوانزا) – ذات الریه – ذات الصدر _ حمره – ورم غده نکفه – جذام – کچلی – ورم ملتحمه ریمی و ورم ملتحمه بثوری – درد چشم اطفال جدید الولاده، در صورتی که تقاضای مستور داشتن وضع حمل نشده باشد.