نظر به احساسات عالیه‌ای که ملت محبوب من نسبت به من ابراز نموده، و به پاس صمیمیت من در خدمت به مملکت، برای تقدیر مراتب مزبور، بلندترین مقامی را که در حیز امکان داشته، به من تفویض کرده است، میل دارم در اولین موقع که برای من میسر می‌شود، با کمال مسرت اظهار امتنان خود را از این صفت قدردانی ملت عزیز بنمایم، و خاطر نشان کنم که هم چنانکه در گذشته، از هیچ گونه مجاهدت و فداکاری برای مملکت فروگذار نکرده‌ام، در آینده نیز از نیت خود در سعی و کوشش برای خیر و سعادت ملت، اطمینان کامل دارم؛ و از خداوند تبارک و تعالی، برای نیل به مقاصد بی‌آلایش خود، طلب توفیق کرده، اینک به ایفای مراسم تحلیف و ادای اولین تکلیفی که قانون اساسی برای من مقرر داشته است، اقدام می‌نمایم.
«من خداوند قادر متعال را گواه گرفته، به کلام الله مجید و به آنچه نزد خدا محترم است، قسم یاد می‌کنم که تمام هم خود را مصروف حفظ استقلال ایران نموده، حدود مملکت و حقوق ملت را محفوظ و محروس بدارم. قانون اساسی و مشروطیت ایران را نگهبان، و بر طبق آن و قوانین مقرره، سلطنت نمایم؛ و در ترویج مذهب جعفری اثنی عشری، سعی و کوشش نمایم؛ و در تمام اعمال و افعال، خداوند عز شانه را حاضر و ناظر دانسته، منظوری جز سعادت و عظمت دولت و ملت ایران نداشته باشم؛ و از خداوند مستعان، در خدمت به ترقی ایران، توفیق می‌طلبم و از ارواح طیبه اولیای اسلام، استمداد می‌کنم.»