عهدنامه پاریس یا پیمان بریان-کلگ (Kellogg–Briand Pact)
از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا – اعلامیه رسمی
از آنجا که عهدنامه‌ای میان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، رئیس رایش آلمان، اعلیحضرت پادشاه بلژیک، رئیس‌جمهور جمهوری فرانسه، اعلیحضرت پادشاه بریتانیای کبیر، ایرلند و قلمروهای ماوراءبحار بریتانیا، امپراتور هند، اعلیحضرت پادشاه ایتالیا، اعلیحضرت امپراتور ژاپن، رئیس‌جمهور جمهوری لهستان، و رئیس‌جمهور جمهوری چکسلواکی، که به موجب آن جنگ به‌عنوان ابزار سیاست ملی ترک می‌شود، در روز بیست و هفتم ماه آگست سال هزار و نهصد و بیست و هشت میلادی توسط نمایندگان تام‌الاختیار آن‌ها در پاریس منعقد و امضا شده است – نسخه اصلی این عهدنامه، که به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی است، با متن یکسان، به شرح زیر می‌باشد:
رئیس رایش آلمان، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، اعلیحضرت پادشاه بلژیک، رئیس‌جمهور جمهوری فرانسه، اعلیحضرت پادشاه بریتانیای کبیر، ایرلند و قلمروهای ماوراءبحار بریتانیا، امپراتور هند، اعلیحضرت پادشاه ایتالیا، اعلیحضرت امپراتور ژاپن، رئیس‌جمهور جمهوری لهستان، و رئیس‌جمهور جمهوری چکسلواکی،
با وقوف عمیق به وظیفه خطیر خود در ارتقای سعادت بشری؛
با این باور که زمان آن فرا رسیده است که اعلامی صریح مبنی بر ترک جنگ به‌عنوان ابزار سیاست ملی صورت گیرد، تا روابط دوستانه و صلح‌آمیز موجود میان ملت‌های آنان برای همیشه حفظ شود؛
با این اعتقاد که هرگونه تغییر در روابط میان آنان باید صرفاً از طریق وسایل مسالمت‌آمیز و در چارچوب روندی آرام و منظم جستجو شود، و هر قدرت امضاکننده‌ای که در آینده برای پیشبرد منافع ملی خود به جنگ متوسل شود، باید از مزایای فراهم‌شده توسط این عهدنامه محروم گردد؛
با این امید که سایر ملت‌های جهان نیز با الهام از این الگو، به این تلاش انسان‌دوستانه بپیوندند و با الحاق به این عهدنامه پس از لازم‌الاجرا شدن آن، ملت‌های خود را در چارچوب مفاد نیک‌خواهانه آن قرار دهند، و بدین‌وسیله، ملل متمدن جهان را در یک موضع مشترک در ترک جنگ به‌عنوان ابزار سیاست ملی، متحد سازند؛
تصمیم به انعقاد این عهدنامه گرفته‌اند و برای این منظور نمایندگان تام‌الاختیار خود را به شرح زیر منصوب کرده‌اند:
رئیس رایش آلمان:
دکتر گوستاو اشتریسمان، وزیر امور خارجه؛
رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا:
عالیجناب فرانک بی. کلگ، وزیر امور خارجه؛
اعلیحضرت پادشاه بلژیک:
آقای پل هایمانز، وزیر امور خارجه، وزیر دولت؛
رئیس‌جمهور جمهوری فرانسه:
آقای آریستید بریان، وزیر امور خارجه؛
اعلیحضرت پادشاه بریتانیای کبیر، ایرلند و قلمروهای ماوراءبحار بریتانیا، امپراتور هند:
برای بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی و کلیه بخش‌های امپراتوری بریتانیا که عضو مستقل جامعه ملل نیستند:
لرد محترم کوشندون، مشاور سلطنتی و وزیر امور خارجه موقت؛
برای قلمرو کانادا:
نخست‌وزیر محترم ویلیام لیون مکنزی کینگ، نخست‌وزیر و وزیر امور خارجه؛
برای اتحادیه استرالیا:
الکساندر جان مک‌لاکلن، عضو شورای اجرایی فدرال؛
برای قلمرو نیوزیلند:
سر کریستوفر جیمز پار، کمیسر عالی نیوزیلند در بریتانیا؛
برای اتحادیه آفریقای جنوبی:
ژاکوبوس استفانوس اسمیت، کمیسر عالی آفریقای جنوبی در بریتانیا؛
برای ایرلند آزاد:
ویلیام توماس کسگریو، رئیس شورای اجرایی؛
برای هند:
لرد محترم کوشندون، مشاور سلطنتی و وزیر امور خارجه موقت؛
اعلیحضرت پادشاه ایتالیا:
کنت گایتانو مانزونی، سفیر فوق‌العاده و تام‌الاختیار در پاریس؛
اعلیحضرت امپراتور ژاپن:
کنت اوچیدا، مشاور ویژه؛
رئیس‌جمهور جمهوری لهستان:
آقای آگوست زالسکی، وزیر امور خارجه؛
رئیس‌جمهور جمهوری چکسلواکی:
دکتر ادوارد بنش، وزیر امور خارجه؛
این نمایندگان، پس از ارائه اختیارنامه‌های خود که به شکل قانونی و کامل بوده، توافق کردند که مواد زیر را منعقد نمایند:
ماده اول
طرف‌های عالی متعاهد، به نام ملت‌های خود، با صراحت اعلام می‌دارند که توسل به جنگ را به عنوان راه‌حل اختلافات بین‌المللی محکوم می‌کنند و آن را به‌مثابه ابزار سیاست ملی در روابط متقابل خود، نفی و ترک می‌نمایند.
ماده دوم
طرف‌های عالی متعاهد، توافق می‌کنند که حل و فصل یا راه‌حل هرگونه اختلاف یا تعارض، صرف‌نظر از ماهیت یا منشأ آن، که ممکن است میان آن‌ها پدید آید، همواره و تنها از طریق وسایل مسالمت‌آمیز پیگیری شود.
ماده سوم
این عهدنامه باید طبق الزامات قانونی داخلی هر یک از دولت‌های متعاهد مذکور در مقدمه، به تصویب برسد و به محض آنکه کلیه اسناد تصویب‌نامه آن‌ها در واشنگتن سپرده شود، میان آن دولت‌ها لازم‌الاجرا خواهد شد.
این عهدنامه، پس از لازم‌الاجرا شدن به شرح فوق، به روی همه دولت‌های دیگر جهان برای پیوستن، تا هر زمان که لازم باشد، گشوده خواهد ماند. هر سندی که بیانگر الحاق یک دولت باشد، باید در واشنگتن سپرده شود و این عهدنامه بلافاصله پس از سپردن آن سند، میان آن دولت و سایر دولت‌های طرف معاهده، لازم‌الاجرا خواهد شد.
دولت ایالات متحده موظف است یک نسخه رسمی از این عهدنامه و کلیه اسناد تصویب یا الحاق را برای هر یک از دولت‌های مذکور در مقدمه و نیز دولت‌هایی که بعداً به این عهدنامه می‌پیوندند، ارسال نماید. همچنین موظف است بلافاصله پس از سپرده شدن هر سند تصویب یا الحاق، دولت‌های مذکور را از طریق تلگراف مطلع سازد.
در تأیید آن، نمایندگان تام‌الاختیار دولت‌ها این عهدنامه را به زبان‌های فرانسه و انگلیسی، که هر دو متن دارای اعتبار برابر هستند، امضا کرده و مهرهای خود را بر آن نهادند.
در پاریس، در روز بیست و هفتم ماه آگست سال هزار و نهصد و بیست و هشت میلادی.
گواهی می‌شود که این نسخه با اصل امضاشده‌ای که نزد دولت ایالات متحده آمریکا سپرده شده، مطابقت کامل دارد.
فرانک بی. کلگ
وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا
و از آنجا که در این عهدنامه تصریح شده است که این پیمان میان دولت‌های عالی‌رتبه طرف معاهده، پس از سپردن کلیه اسناد تصویب، در واشنگتن لازم‌الاجرا خواهد شد؛
و از آنجا که این عهدنامه به‌درستی از سوی تمامی دولت‌های عالی‌رتبه طرف معاهده تصویب شده و اسناد تصویب آن‌ها به دولت ایالات متحده آمریکا سپرده شده‌اند، و آخرین سند در تاریخ ۲۴ جولای ۱۹۲۹ سپرده گردیده است؛
بدین‌وسیله اعلام می‌دارم که من، هربرت هوور، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، دستور داده‌ام که این عهدنامه به‌صورت عمومی منتشر شود تا بدین ترتیب، این عهدنامه و همه مواد و مفاد آن با حسن نیت از سوی ایالات متحده و شهروندان آن رعایت و اجرا شود.
در گواه این امر، اینجانب امضای خود را در ذیل نهاده و مُهر ایالات متحده را بر آن الصاق نموده‌ام.
در شهر واشنگتن، در روز بیست و چهارم ماه جولای، در سال هزار و نهصد و بیست و نه میلادی، و در یک‌صد و پنجاه و چهارمین سال استقلال ایالات متحده آمریکا.
[امضا] هربرت هوور
رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
توسط وزیر امور خارجه: هنری ال. استیمسون