ماده ۱ – به دولت اجازه داده میشود تا میزان سیصد میلیون ریال مسکوکات نیکل را که در داخله کشور رواج قانونی خواهند داشت طبق مشخصات ذیل ضرب و بجریان بگذارد.
الف – مسکوک نیکل یکریالی بقطر ۵ /۱۸ میلیمتر و به وزن دو گرم.
ب – مسکوک نیکل دو ریالی بقطر ۵ /۲۲ میلیمتر و به وزن چهار گرم.
ج – مسکوک نیکل پنج ریالی بقطر ۲۶ میلیمتر و بوزن هفت گرم.
ماده ۲ – ترکیب مسکوکات فوق عبارت خواهد بود از ۲۵ درصد نیکل و ۷۵ درصد مس.
ماده ۳ – مسکوکات مزبور مدور و دور آن زنجیره دار و یک طرف آن شیر و خورشید با برگ بلوط و زیتون و قیمت قانونی بحروف و در طرف دیگر نام شاهنشاه ایران و سال ضرب با برگ بلوط و زیتون و عدد مشخص قیمت قانونی خواهد بود.
ماده ۴ – حد ترخیص قانونی مسکوکات فوق الذکر از حیث عیار سی در هزار و از حیث وزن ۲۰ در هزار خواهد بود.
ماده ۵ – بانک ملی ایران مقدار هر یک از اقساط مسکوک سه گانه فوق را که از لحاظ گردش پول لازم خواهد بود معین خواهد کرد.
ماده ۶ – ضرب مسکوکات موضوع این قانون منحصر بدولت است و باید منحصراً در ضرابخانه دولتی ضرب شود.
ماده ۷ – معادل صد درصد ارزش اسمی مسکوکاتی که بموجب این قانون به جریان گذاشته میشود پس از وضع هزینه ضرب در بانک ملی ایران در حساب مخصوصی به امانت سپرده خواهد شد.
ماده ۸ – اقداماتی که باستناد لایحه ضرب ریال نیکلی بعمل آمده و با این قانون تطبیق مینماید مورد تأیید است.
ماده ۹ – وزارت دارائی مأمور اجرای این قانون است.
قانون فوق که مشتمل بر ۹ ماده است در جلسه سه شنبه بیست و پنجم دیماه یکهزار و سیصد و سی و پنج بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت