ماده اول – به حقوق ثابتی که طبقات زیرین در تاریخ آخر مهر ماه ۱۳۲۰ دریافت میداشته‌اند:
1 – خدمتگزاران اداری مشمول قانون استخدام کشوری و مستخدمین مجلس شورای ملی و شهرداریها.
2 – افسران ارتش و امنیه از ستوان سوم ببالا.
3 – خدمتگزاران قضائی.
4 – استادان و دانشیاران مشمول قانون تأسیس دانشگاه.
5 – استادان و دانشیاران و رؤسای بخش و درمانگاههای بیمارستانهای مشمول قانون اصلاح قانون دانشگاه.
6 – دبیران و آموزگاران مشمول قانون تربیت معلم و آموزگاران قراردادی.
7 – پزشکان و پزشکیاران و دامپزشکان.
8 – کارمندان بنگاه راه‌آهن دولتی ایران.
9 – رئیس مجلس شورایملی و نمایندگان مجلس و معاون اداری مجلس.
10 – نخست‌وزیر و وزیران و سپهبدان و معاون و رئیس دفتر نخست‌وزیری و معاونین و رؤسای دفتر وزارتخانه‌ها و مدیران کل متصدی مقام و استانداران و فرمانداران.
از تاریخ اول آبان ماه ۱۳۲۰ به نسبتهای زیر افزوده خواهد شد:
تا یکهزار ریال حقوق ماهیانه صد درصد
از یکهزار و یک ریال تا دو هزار ریال نسبت بمازاد بر یکهزار ریال پنجاه درصد .
از دو هزار و یک ریال ببالا نسبت بمازاد بر دو هزار ریال بیست و پنج درصد.
تبصره ۱– [لغو ۱۳۲۲/۰۵/۰۶]
[حداکثر حقوق کارمندان و طبقات مذکور در فقرات از ۱ تا ۸ این ماده با منظور کردن اضافه فعلی از ماهی ۶۰۰۰ ریال تجاوز نخواهد کرد.]
تبصره ۲ – حداقل حقوقی که در ماه به آموزگاران قراردادی پرداخته خواهد شد در تهران از چهارصد ریال و در شهرها و قصبات از سیصد ریال – در دهات از دویست و پنجاه ریال کمتر نخواهد بود.
ماده دوم – حقوق ماهیانه کارمندان و افراد ارتش و امنیه از استوار یکم به پائین بشرح زیر تعیین میشود:
استوار یکم ماهیانه ۶۵۰ ریال
استوار دوم // ۶۰۰ //
گروهبان یکم // ۵۵۰ //
گروهبان دوم ماهیانه ۵۰۰ ریال
گروهبان سوم // ۴۵۰ //
سرجوخه/امنیه // ۴۰۰ //
سرباز پیمانی و تابین یکم امنیه
بدون جیره // ۳۲۰ //
سرباز پیمانی و تابین دوم امنیه
بدون جیره // ۳۰۰ //
سرباز یکم وظیفه // ۱۵ //
سرباز وظیفه // ۱۰ //
ماده سوم – حقوق کارمندان زیر پایه و ردیف افراد شهربانی و خدمتگزاران جزء دو برابر میشود ولی حداکثر حقوقی که باین طبقات پرداخته میشود از ماهی ۷۵۰ ریال تجاوز نخواهد کرد.
تبصره – به حقوق فعلی خدمتگزاران جزء مجلس که تابع آئین‌نامه مخصوص هستند مطابق جدولی که بتصویب هیئت رئیسه مجلس رسیده است از صدی چهل تا صدی شصت افزوده میشود.
ماده چهارم – حقوق پاسبانان و سرپاسبانان در تهران بشرح زیر تعیین میشود:
پاسبان درجه ۳ بی‌سواد ماهیانه ۳۵۰ ریال
پاسبان درجه ۳ باسواد ماهیانه ۴۰۰ ریال
پاسبان درجه ۲ // ۴۲۰ //
پاسبان درجه ۱ // ۴۴۰ //
سرپاسبان درجه ۳ // ۴۸۰ //
سرپاسبان درجه ۲ // ۵۰۰ //
سرپاسبان درجه ۱ // ۵۲۰ //
در سایر شهرستانها میزان حقوقی که به پاسبانان و سرپاسبانان پرداخته خواهد شد طبق آئین‌نامه خواهد بود که هیئت وزیران با عطف بوضعیت محل و هزینه زندگی تدوین خواهد نمود.
ماده پنجم – نسبت بکارمندان قراردادی و حکمی با عطف بمیزان حقوق و تاریخ ورود آنها بخدمت اضافاتی طبق جدول زیرین منظور خواهد شد.
تبصره ۱ – حداکثر حقوقی که بکارمندان قراردادی و حکمی داده خواهد شد با منظور داشتن اضافه فعلی از ماهی پنج هزار ریال تجاوز نخواهد کرد.
تبصره ۲ – حداکثر حقوق خدمتگزاران قراردادی و حکمی جزء از قبیل شوفر و تلفونچی و میکانیک و امثال آنها طبق آئین‌نامه خواهد بود که از طرف هیئت وزیران تدوین میشود.
تاریخ شروع بخدمت
| قبل از ۱۳۱۳ با در ۱۳۱۳ |
۱۳۱۴ | ۱۳۱۵ | ۱۳۱۶ | ۱۳۱۷ | ۱۳۱۸ | ۱۳۱۹ | ۱۳۲۰ | |
| حقوق ماهیانه تا یک هزار ریال | %۱۰۰ | %۹۰ | %۸۰ | %۷۰ | %۶۰ | %۵۰ | %۴۰ | %۳۰ |
| حقوق ماهیانه تا برای هزار ریال اول | %۱۰۰ | % ۹۰ | %۸۰ | %۷۰ | %۶۰ | %۵۰ | %۴۰ | %۳۰ |
| دو هزار ریال برای مازاد آن | %۵۰ | %۴۰ | %۴۰ | %۳۵ | %۳۰ | %۲۵ | %۲۰ | %۱۵ |
| حقوق ماهیانه بیش از برای هزار ریال اول | %۱۰۰ | %۹۰ | %۸۰ | %۷۰ | %۶۰ | %۵۰ | %۴۰ | %۳۰ |
| دو هزار ریال // // دوم | %۵۰ | %۴۵ | %۴۰ | %۳۵ | %۳۰ | %۲۵ | %۲۰ | %۱۵ |
| برای مازاد آن | %۲۵۰ | %۲/۱/۲۲ | %۲۰ | %۲/۱/۱۷ | %۱۵ | %۲/۱/۱۲ | %۱۰ | %۲/۱/۷ |
ماده ششم – نسبت بکارمندان روزمزدی هیئت وزیران با عطف بنوع کار و محل اقامت و داشتن عیال و اولاد آئین‌نامه جهت افزایش حقوق آنها تدوین خواهد نمود.
ماده هفتم – بکارمندانی که حقوق آنها از دو هزار ریال کمتر است و بیش از سه اولاد دارند برای هر فرزندی که سن او به هیجده سال تمام نرسیده مدد معاش معادل پنج درصد حقوق پرداخته خواهد شد.
ماده هشتم – حقوق منتظرین خدمت به همان تناسبی که حقوق رتبه آنها به موجب این قانون افزایش یافته ترقی داده خواهد شد.
ماده نهم – به حقوق بازنشستگی بازنشستگان مشمول قوانین استخدام کشوری و لشگری و وظیفه موظفین صدی ۲۵ علاوه میشود مبلغی که از بابت این اضافه پرداخته خواهد شد از محل بودجه هزینه سال ۱۳۲۰ تأمین و بصندوق بازنشستگی تحمیل نخواهد گردید.
ماده دهم – ماده ۴۵ قانون استخدام کشوری بطریق زیر اصلاح میشود:
میزان حقوق بازنشستگی مساوی است با یک پنجاهم حد وسط حقوق ۳۶ماهه اخیر خدمت ضرب در عدد سنوات خدمت.
ماده یازدهم – کارمندان مشمول قوانین استخدامی کشوری و لشگری که مشمول شرایط بازنشستگی گردیده در صورتیکه از تاریخ تصویب این قانون تا آخر سال جاری درخواست بازنشستگی نمایند استثنائاً با یک سوم علاوه بر آنچه طبق مقررات خاص بازنشستگی خودشان مستحق هستند بازنشسته میشوند. وزارتخانه‌ها نیز میتوانند در آخر اسفند ماه ۱۳۲۰ کارمندان خود را که بسن بازنشستگی رسیده‌اند طبق شرایط این ماده بازنشسته نمایند.
تبصره – بمستخدمینی که در اثر کسالت به تشخیص وزارتخانه مربوطه قادر بادامه خدمت نیستند و سن آنها از پنجاه سال متجاوز است حق داده میشود که طبق شرایط ماده یازده این قانون تقاضای بازنشستگی نمایند.
ماده دوازدهم – بکسور تقاعد عمومی مستخدمین کشوری و لشگری صدی یک و نیم افزوده میشود.
ماده سیزدهم – فوق‌العاده‌های زیر طبق آئین‌نامه که هیئت وزیران فعلی تدوین خواهند کرد پرداخت خواهد شد و سوای آنها بهیچوجه فوق‌العاده پرداخت نمیشود.
1 – فوق‌العاده ویژه
2 – فوق‌العاده کسر صندوق و تضمین .
3 – کشیک شب و اوقات تعطیل.
4 – کرایه خانه و اشتغال در خارج از مرکز.
5 – هزینه سفر.
6 – حق‌الکفاله.
7 – حق مقام.
8 – فوق‌العاده بدی آب و هوا.
9 – فوق‌العاده اقامت پزشکان در نقاط مرزی و محرومیت از مطب.
تبصره – فوق‌العاده ویژه تنها به اشخاصی تعلق خواهد گرفت که مجموع حقوق و مزایای دریافتی آنها در آخر مهر ماه ۱۳۲۰ بیشتر از میزانی بوده که در نتیجه اجرای این قانون بآنها پرداخته خواهد شد.
ماده چهاردهم – اشخاصی که بعد از تصویب این قانون بخدمت پذیرفته میشوند و یا ترفیع می‌یابند حقوق یا اضافه را که این قانون برای رتبه یا‌مقام آنها معین نموده دریافت خواهد داشت.
ماده پانزدهم – اضافاتی که بموجب این قانون پرداخته میشود مشمول فقره ۳ ماده ۵۷ قانون استخدام کشوری نبوده و بنفع صندوق بازنشستگی کسر نمیشود.
ماده شانزدهم – این قانون از اول آبان ماه ۱۳۲۰ اجرا میشود.
این قانون که مشتمل بر شانزده ماده است در جلسه ششم آبان ماه یکهزار و سیصد و بیست بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – حسن اسفندیاری