هیئت وزیران در جلسه مورخ سوم اسفند ماه ۱۳۲۸ بنا بپیشنهاد شماره ۶۵۹۹۹- ۱۷ /۱۱ /۱۳۲۸ وزارت دارائی در اجرای تبصره ۳۹ قانون بودجه [۱۳۲۸] کل کشور مقررات زیر را بمنظور تثبیت وضع استخدامی رانندگان تصویب نمودند:
قسمت اول – درجه- حقوق- اضافات
الف – رانندگان مشمول این آئین نامه بچهار درجه تقسیم میشوند.
هر راننده جدید با درجه ۴ استخدام میگردد و ارتقاء او از درجه مادون به درجه مافوق مستلزم پنج سال سابقه خدمت متوالی و یا شش سال سابقه خدمت متناوب در درجه مادون میباشد.
ب – اشل حقوق راننده درجه چهار قانون بودجه هر سال … و میزان درجات ما فوق سی درصد اضافه بر حقوق درجه مادون خواهد بود.
ج – به رانندگان هر درجه دو سال یک مرتبه معادل عشر حداقل حقوق آن درجه بعنوان اضافه حقوق پرداخت میشود و این اضافه در هر درجه بیش از دو مرتبه تادیه نخواهد شد.
باستثنای راننده درجه یک که پس از یک سال از تاریخ دریافت آخرین اضافه میتواند تا چهار هزار ریال حقوق مقطوع دریافت دارد.
د – درجه رانندگان مشغول خدمت فعلی با توجه بسنین خدمت مذکور فوق تشخیص میشود و فوق العاده ثابت و یا کمکی که از تاریخ اول فروردینماه سال ۱۳۲۷ دریافت میداشته اند جزو حقوق آنها محسوب خواهد شد.
هـ – رانندگان شاغل در صورتی که مدت خدمت آنها بین سابقه مذکور در درجات بالا باشد مازاد خدمت جزء توقف در درجه مادون محسوب خواهد شد. چنانچه حقوق رانندگان شاغل فنی پس از تعیین درجه بیش از میزانی باشد که جهت آن درجه تعیین گردیده ما به التفاوت کماکان بآنها تا رسیده بدرجه بالاتر بپرداخته میشود.
قسمت دوم – شرایط استخدام
الف (اصلاحی ۳۰ˏ۰۲ˏ۱۳۳۸)– رانندگانی که از این به بعد استخدام میشوند باید حائز شرایط مذکور زیر باشند:
1- تبعیت دولت ایران.
2-نداشتن سن کمتر از ۲۵ و علاوه بر ۴۵ سال .
3- گواهی عدم مؤسسه پیشینه و سلامتی کامل و مبتلا نبودن بامراض مسریه و ضعف باصره و سامعه و عدم اعتیاد به الکل و افیون.
4- دارا بودن گواهینامه تحصیلی شش ساله ابتدائی.
5- دارا بودن گواهی نامه درجه ۲ رانندگی از اداره شهربانی کل کشور یا شهربانیهای شهرستانها .
6- دارا بودن برگ خاتمه خدمت زیر پرچم و یا معافیت.
تبصره (الحاقی ۳۰ˏ۰۲ˏ۱۳۳۸)–
چنانچه در بین داوطلبین کسانی باشند که دارای گواهی نامه درجه یک رانندگی بوده و واجد سایر شرایط مندرج در تصویبنامه فوق الذکر باشند حق تقدم خواهند داشت.
ب – رانندگان متاهل و صاحب اولاد با داشتن شرایط مذکوره فوق بترتیب بدیگران حق تقدم خواهند داشت.
قسمت سوم – مزایا و فوق العاده ها
الف – به رانندگان کامیون. اتوبوس. غلطک. تراکتور. ماشین برق روب. ماشنی تسطیح. ماشین آتش نشانی و امثال آن در صورتی که ظرفیت آنها کمتر از یک تن و نیم نباشد برای مدتیکه اشتغال باین کاردارند ماهانه سیصد ریال تا ششصد ریال فوق العاده بر طبق پیشنهاد ادارات مربوطه و حکم وزارتی پرداخت میشود.
ب – فوق العاده مسافرت رانندگان روزانه بطور مقطوع چهل ریال است.
ج – رانندگان منتقل و مامور بخارج از مرکز برای نقاط درجه یک و دو ماهیانه یکهزار ریال و درجه ۳ مبلغ ششصد ریال و درجه ۴ و ۵ چهارصد ریال بطور مقطوع بعنوان فوق العاده خارج از مرکز و بدی آب و هوا تادیه خواهد شد.
د – هر راننده میتواند با موافقت رئیس اداره مربوطه در سال از بیست روز مرخصی و در صورت بیماری با گواهی اداره بهداری ذیصلاحیت تا سه ماه معذوریت با دریافت حقوق استفاده نماید.
تبصره (الحاقی ۲۰ˏ۰۸ˏ۱۳۲۹):
برانندگان ماشین های مخصوص راهسازی و برف روبی در موقعی که خارج از شهر و در خطوط مشغول خدمت میباشند با تشخیص و تصویب وزارت راه تا روزی یکصد و پنجاه ریال فوق العاده مخصوص صحرائی از محل اعتبار غیر مستمر (راهسازی و برف روبی) قابل پرداخت بوده و لباس و مایحتاج صحرائی و زمستانی آنها نیز از محل اعتبار مذکور تهیه و برانندگان نامبرده داده خواهد شد. با برقراری مزایای مذکور فوق العاده های موضوع بند الف و ب از قسمت سوم مقررات استخدامی رانندگان قابل پرداخت نخواهد بود.
قسمت چهارم – شرایط و مقررات بازنشستگی
الف – سوابق رانندگان از تاریخ ورود بخدمت رانندگان در ادارات و بنگاههای دولتی محسوب میشود.
ب – هر راننده با داشتن ۲۵ سال سابق خدمت یا پنجاه و پنج سال سن میتواند با دریافت یک سی ام آخرین حقوق ضرب در سنوات خدمت تقاضای بازنشستگی نموده و یا از طرف ادارات مربوطه بازنشسته شود.
ج – نرخ کسور بازنشستگی صدی پنج است.
د – ایام خدمت رانندگان مشمول این آئین نامه که فعلاً در وزارتخانه ها و یا دستگاههای دولتی مشغول خدمت میباشند بشرط پرداخت حقوق بازشستگی مدت مذکور جزو خدمت رسمی آنها محسوب میشود.
هـ – رانندگان مشمول این آئین نامه در صورتیکه بنام عدم احتیاج از خدمت معاف شوند اگر مدت خدمت آنها کمتر از یک سال باشد کسور بازنشستگی پرداختی و حقوق مرخصی استحقاقی بآنها پرداخت و اخراج میشوند و چنانچه بیشتر از یکسال خدمت داشته باشند برای تعیین تکلیف عدم احتیاج قطعی جهت هر یک سال تمام خدمت تا یک ماه حقوق انتظار خدمت (معادل اشل مقرر رای مشمولین قانون استخدام کشوری) بآنها پرداخت و پس از آن در صورت عدم اشتغال بکار با پرداخت کسور بازنشستگی مدت خدمت و حقوق مرخصیها استحقاقی از خدمت اخراج میشوند در صورت اعاده مجدد بخدمت از سوابق گذشته در صورت پرداخت کسور بازنشستگی استفاده خواهند نمود.
قسمت پنجم – مقررات مختلفه
الف – رانندگان از لحاظ تعقیب و انفصال تابع قوانین و مقررات وابسته بسایر کارمندان دولت میباشند.
ب – رانندگان اتومبیلهای سواری. باری. کامیون. اتوبوس. غلطک. تراکتور. ماشین برف روب. ماشین تسطیح. ماشین آتش نشانی. قایق موتوری. و بطور کلی هر گونه وسیله نقلیه موتوری (باستثنای رانندگان لکوموتیو و وسایل نقلیه مربوط به بنگاه راه آهن دولتی ایران) که تابع مقررات خاص هستند که از بودجه کل کشور حقوق دریافت میدارند مشمول این آئین نامه میباشند مشروط بر اینکه مشمول مقررات و قوانین استخدامی و لایحه تبدیل عنوان و تصویب نامه متمم آن واقع نشده باشند.
ج – پرداخت وظیفه بوراث رانندگان طبق مقررات عمومی قانون استخدام کشوری خواهد بود.