شیوه نامه تدوین و تصویب مقررات اجرایی مندرج در قانون برنامه هفتم پیشرفت

شورای عالی راهبری برنامه هفتم پیشرفت در جلسه ۱۴۰۳/۶/۲۶ و به استناد ماده (۱۱۸) قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی مصوب ۱۴۰۳، ضمن تعیین دستگاه های موضوع ماده یاد شده برای استقرار ناظرین مالی و اجرایی برنامه به شرح پیوست این مصوبه و تکلیف دستگاه ها به همکاری لازم با ناظرین، شیوه نامه تدوین و تصویب مقررات اجرایی مندرج در قانون مذکور را به شرح زیر تصویب کرد:

ماده ۱ – در این شیوه نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

۱ – قانون برنامه: قانون برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۴۰۳.

۲ – دبیرخانه: دبیرخانه شورای عالی راهبری برنامه هفتم پیشرفت.

۳ – پیش نویس: پیش نویس مقررات اجرایی پیش بینی شده در قانون برنامه، از جمله آیین نامه، دستورالعمل، اساسنامه و سند.

۴ – مرجع تصویب: مرجعی که در قانون برنامه، صلاحیت بررسی و تصویب پیش نویس را دارا می باشد از جمله هیئت وزیران.

۵ – دستگاه اجرایی: دستگاه های موضوع بند (پ) ماده (۱) قانون برنامه که موظف به تهیه و ارائه پیش نویس به مراجع ذی ربط برای تصویب می باشند.

ماده ۲ – دستگاه های اجرایی موظفند مطابق قانون و اطلاعات مندرج در سامانه نظارت برنامه هفتم (مستقر در دبیرخانه) و با رعایت اصول مقررات نویسی از جمله موارد زیر، پیش نویس را مطابق تشریفات مقرر (از جمله ماده ۲۲ آئین نامه داخلی دولت)‌ و با در نظر گرفتن مهلت زمانی مناسب جهت بررسی، ‌تصویب و ابلاغ در مرجع تصویب، همزمان به مرجع تصویب و دبیرخانه ارسال کنند:

۱ – ارائه پیش نویس با امضای بالاترین مقام دستگاه /دستگاه های تدوین کننده آن.

۲ – اخذ نظر امور بخشی سازمان برنامه و بودجه کشور و جلب مشارکت دستگاه / دستگاه های همکار در فرایند تدوین پیش نویس (در صورت تصریح در قانون برنامه) و ارائه مستندات و تصریح به این موضوع در صدر پیش نویس و نیز نظرخواهی از اتاق ها، تشکل های اقتصادی، صنفی و حرفه ای و سازمان های مردم نهاد در حوزه های مرتبط با آنها. در صورت اختلاف بین دستگاه اصلی و همکار، موارد اختلاف همراه با توضیحات و علل آن ذکر شود.

۳ – ذکر مبانی توجیهی و سوابق و مطالعات پشتیبان، الگو و نحوه تأمین مالی و شاخص ها و نتایج ارزیابی اثربخشی مورد انتظار پس از تصویب پیش نویس.

۴ – ذکر مستندات قانونی،‌ اصطلاحات اختصاری، عناوین دقیق قوانین و مقررات مورد استناد و مورد ارجاع در پیش نویس و تعیین تکلیف وضعیت تنقیحی مقررات اثرپذیر (اعم از نسخ یا تخصیص).

۵ – تدوین مفاد پیش نویس در چارچوب و منطبق با حکم قانون برنامه و عدم خروج موضوعی از آن و رعایت قوانین و رفع ابهام احتمالی حکم مورد استناد از طریق پیش بینی مقررات اجرایی شفاف.

۶ – اجتناب از پیش بینی احکام متضمن تأمین، ابلاغ و تخصیص اعتبار، بکارگیری و استخدام نیروی انسانی و توسعه ساختار و تشکیلات و سامانه جدید به جز موارد مجاز پیش بینی شده در قوانین و تأیید این موارد از سوی سازمان برنامه و بودجه کشور و سازمان اداری و استخدامی کشور در خصوص سامانه جدید، رعایت بند (ت) ماده (۱۰۷) قانون برنامه الزامی است.

تبصره– در تدوین پیش نویس، رعایت سیاست های کلی نظام قانون گذاری نیز الزامی است.

ماده ۳ – دبیرخانه موظف است ظرف یک هفته، ضمن هماهنگی با دستگاه های اجرایی ذی ربط، پیش نویس دریافتی را از حیث انطباق با قوانین، اسناد بالادستی و چارچوب های بودجه ای رسیدگی نموده و متن نهایی را به مرجع تصویب ارسال کند. در صورت عدم ارسال در موعد مقرر، مرجع تصویب با توجه به مهلت زمانی مقرر در قانون اقدام خواهد نمود.

ماده ۴ – در صورتی که مرجع تصویب، هیئت وزیران باشد،‌ دبیر شورا، پیش نویس را به دفتر هیئت دولت ارسال می نماید. دفتر هیئت دولت موظف است پیش نویس مربوط را به صورت فوری در سیر مراحل بررسی قرار دهد. گزارش کمیسیون ذی ربط هیئت دولت در خصوص متون مزبور خارج از نوبت در دستور جلسات هیئت دولت قرار خواهد گرفت.

تبصره ۱ – معاونت حقوقی رئیس جمهور و سایر دستگاه های ذی ربط موظفند ضمن مشارکت مؤثر در فرایند بررسی پیش نویس در کمیسیون های هیئت دولت، نظرات قطعی و نهایی خود را در جلسات کمیسیون ها مطرح نموده و نسخه ای از آنها را به دفتر هیئت دولت ارائه نمایند.

تبصره ۲ – دبیر هیئت دولت، گزارش ماهانه وضعیت دریافت، رسیدگی و تصویب مقررات اجرایی قانون برنامه را در هیئت وزیران ارائه می کند.

تبصره ۳ – مفاد این ماده نسبت به دبیرخانه سایر مراجع تصویب نیز لازم الاجراست.

این مصوبه در تاریخ ۱۴۰۳/۷/۲۳ به تأیید رئیس جمهور محترم رسیده است.

محمد رضا عارف
معاون اول رئیس جمهور