این غلام از روز اول خود را ادنی نوکر قبله عالم روحنا فداه می‌دانم و هیچ عزتی در دنيا برخود نمى‌دانم مگر بعد از فضل خدا به حکم و مرحمت پادشاه عالم پناه روحنا فداه، و ملتزم هستم که از قرار فرمايش سرکار همايون اطاعت حکم همايون را در کمال رضا انشاء اللّه تعالى.
۱- اين غلام به منصب و لقب اميرنظامى کمال شکرگزارى دارد.
۲- معلوم است که اين غلام خوب و بد همه را مقدر آسمانى و بسته به حکم همايون مى‌دانم و از احدى در دل خيالى نکرده و ندارم. به نوکرهاى پادشاهى به غير ادب رفتارى نخواهم کرد.
٣- اعتمادالدوله و مستوفى الممالک معلوم است با حکم همايون در همه محاسبات بايد مداخله داشته و هر وقت احضار به حضور براى حساب مى‌شوند اين بنده هم همراه شرفياب خاکپاى همايون مى‌شود.
٢- اين غلام در اين دولت ابدمدت، هرگز اختيارى در عزل و نصب نداشته و بعد از اين هم استدعاى همچنين اختيارى نخواهم کرد. آشکار است که اين قدرت مختص ذات همايون است.
۵- اين غلام ابداً در کار دوَل خارجه تقريراً و تحريراً مداخله نخواهم کرد، و بايد جميع نوشتجات و سر و کار آنها با وزير دول خارجه باشد، و اين غلام را ابداً رجوعى نيست، و همه بايد به عرض خاکپاى همايون به توسط او برسد.
۶ – هر که را شاهنشاه روحنا فداه به حکومتى مأمور فرمايند يا منصب به نوکرهاى قديم يا جديد يا ازدياد مواجب مرحمتى فرمايند اين غلام را عرض و جسارتى نخواهد بود.
٧ – در امورات شهر طهران اين بنده را مداخله نيست، و بديهى است بايد همه خاکپاى همايون عرض شود و حکم همايون صادر شود.
٨- و بايد انشاء الله مردم عرايض خود را هر روز بى واسطه خاکپاى همايون عرض نمايند.
۹- اين غلام را ابداً تکليف کرنش سابقاً به مردم نبوده و حالا هم چنين تکليفى و خواهشى نخواهد بود.
۱۰- اين غلام انشاء الله فحش و نالايق به کسى نخواهد گفت و مردم را ابداً از خود معلوم است حکم و قابليتى ندارم بترسانم. ترس و واهمه مردم بايد با سياست پادشاه روحنا فداه باشد.
١١ – خدا و پيغمبر خدا شاهد است که دستخط همايون را مثل وحى منزل دانسته و از آداب نوکرى که تعجيل جواب و زيارت را باشد کوتاهى نخواهد کرد.
معلوم است بايد مطالب جميع حکام و نظم ولايات را به اجازه از خاکپاى همايون عرض نمايد و به شرط حيات به انجام برساند، و معلوم است حد آن را ندارم که تخلف از حکم نمايم.
تحريراً فى شهر محرم ۱۲۶۸