پزشکی و درمانی

‌ماده واحده – به منظور گسترش و پیشرفت خدمات درمانی و بهداشتی دهان و دندان در مناطق محروم و روستاها وزارت بهداری تربیت‌ بهداشتکاران مربوط را عهده‌دار و پس از...

تصویب: ۱۳۶۰/۰۱/۲۳
انتشار: ۱۳۶۰/۰۱/۲۳

[به موجب ماده ۴ قانون تشکیلات و وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، لغو شده است.] ‌ماده واحده: ‌به وزارت بهداری و بهزیستی اجازه داده می‌شود که طرح توسعه...

تصویب: ۱۳۵۸/۱۰/۲۲
انتشار: ۱۳۵۸/۱۰/۲۲

‌ماده واحده – وزارت بهداری مکلف است به کسانی که تا تاریخ تصویب این قانون حداقل سی سال سن و ده سال سابقه دندانسازی مستقل داشته‌ باشند در صورت دارا...

تصویب: ۱۳۵۴/۰۲/۰۸
انتشار: ۱۳۵۴/۰۳/۰۱

‌ماده ۱ – نظام پزشکی سازمانی است مستقل و دارای شخصیت حقوقی و مرجع صلاحیتدار برای حفظ شئون و پیشرفت امور پزشکی و تنظیم‌ روابط حرفه‌ای بین پزشکان و حفظ...

تصویب: ۱۳۳۹/۱۰/۰۳
انتشار: ۱۳۳۹/۱۰/۰۳

طبق پیشنهاد شماره ۶۱۶۵ وزارت بهداری و ماده ۶ قانون سازمان آن وزارتخانه هیئت ‌وزیران در جلسه چهارشنبه مورخ ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۲۵ تصویب نمودند آئین ‌نامه شورایعالی بهداشت که...

تصویب: ۱۳۲۵/۰۲/۱۱
شماره: ۳۹۶۰ - ۱۳۲۵/۲/۸
انتشار: ۱۳۲۵/۰۲/۱۸

ماده واحده – مجلس شورای ملی به کمیسیون فعلی معارف اجازه میدهد که در ماده ۱۵ نظامنامه قانون تمدید قانون اجازه‌نامه طبابت مصوب ۲۸‌ شهریور ۱۳۰۶ تجدیدنظر نماید. تصمیم فوق...

تصویب: ۱۳۱۰/۰۴/۲۰
انتشار: ۱۳۱۰/۰۵/۰۶

ماده واحده – مجلس شورای ملی قانون [راجع به اجازه‌نامه] طبابت مصوب ۲۸ شهریور ۱۳۰۶ را با ماده الحاقیه آن مصوب دوم آذرماه ۱۳۰۶ از تاریخ انقضاء برای مدت سه...

تصویب: ۱۳۰۸/۱۲/۲۵
انتشار: ۱۳۰۸/۱۲/۲۸

ماده الحاقیه – مدت امتحانات مذکوره در ماده اول قانون اجازه ‌نامه طبابت مصوب ۲۸ شهریور ۱۳۰۶ از تاریخ تصویب این ماده تا دو سال خواهد‌ بود. ماده الحاقیه فوق...

تصویب: ۱۳۰۶/۰۹/۰۲
انتشار: ۱۳۰۶/۰۹/۰۲

ماده اول – اطبائی که تاکنون موفق به اخذ اجازه‌نامه رسمی نشده‌اند چنانچه مدلل دارند مدت ده سال متوالی مشغول طبابت بوده‌اند میتوانند در‌ مجلس امتحانی که در وزارت معارف...

تصویب: ۱۳۰۶/۰۶/۲۸
انتشار: ۱۳۰۶/۰۶/۲۸

مصوب ۳ جمادی الاخری ۱۳۲۹ قمری ماده ۱- هیچکس در هیچ نقطه ایران حق اشتغال به هیچ یک از فنون طبابت و دندانسازی ندارد مگر آنکه از وزارت معارف اجازه‌نامه...

تصویب: ۱۲۹۰/۰۳/۱۰
انتشار: ۱۲۹۰/۰۳/۱۰