تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۸۶ نشست ۲۶۶۶ با ۱۵ رای موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع شورای امنیت، با توجه به مساله تحت عنوان (وضعیت ایران و عراق) و با اشاره به
تاریخ ۱ جون ۱۹۸۴ نشست ۲۵۴۶ شورای امنیت، با ملاحظه‌ی نامه‌ی ارسالی از طرف نمایندگان بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی مورخ ۲۱ مه ۱۹۸۴ مبنی بر
مصوب جلسه ۲۴۹۳، ۳۱ اکتبر ۱۹۸۳ شورای امنیت، بعد از رسیدگی مجدد به مسأله‌ای تحت عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»، با یادآوری قطعنامه‌ها و بیانیه‌های مرتبط شورا که بیش از
تاریخ ۴ اکتبر ۱۹۸۲ نشست ۲۳۹۹ به اتفاق آرا شورای امنیت، بعد از رسیدگی مجدد به موضوع دارای عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»، با اظهار تأسف درباره طولانی و وخیم
تاریخ ۱۲ جولای ۱۹۸۲ نشست ۲۳۸۳ به اتفاق آراء شورای امنیت، بعد از رسیدگی مجدد به موضوع دارای عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»، با ابراز نگرانی عمیق درباره طولانی شدن
تاریخ ۲۸ سپتامبر ۱۹۸۰ نشست ۲۲۴۴ به اتفاق آرا شورای امنیت، با شروع رسیدگی به موضوعی با عنوان «وضعیت بین ایران و عراق»، با توجه به این که تمام کشورهای عضو تعهدات مرتبط
تاریخ ۳۱ دسامبر ۱۹۷۹ نشست ۲۱۸۴ با رای ۱۱ به صفر، ۴ غایب (بنگلادش، چکسلواکی، کویت و اتحاد جماهیر متحد شوروی) شورای امنیت، با یادآوری قطعنامه ۴۵۷ (۱۹۷۹) مصوب ۴ دسامبر ۱۹۷۹، همچنین
تاریخ ۴ دسامبر ۱۹۷۹ نشست ۲۱۷۸ به اتفاق آرا شورای امنیت، با ملاحظه‌ی نامه دبیرکل مورخ ۲۵ نوامبر ۱۹۷۹، با نگرانی عمیق نسبت به سطح خطرناک تنش میان ایران و ایالات
تاریخ ۲۸ می ۱۹۷۴ نشست ۱۷۷۰، با رای موافق ۱۴ عضو و بدون مخالف- – چین در رای‌گیری شرکت نکرد. شورای امنیت با یادآوری اجماعی که در تاریخ ۲۸ فوریه ۱۹۷۴
تاریخ ۱۱ می ۱۹۷۰ نشست ۱۵۳۶ به اتفاق آرا شورای امنیت، با در نظر گرفتن مکاتبات دبیرکل به شورای امنیت در تاریخ ۲۸ مارس ۱۹۷۰، همچنین با در نظر گرفتن اظهارات