ماده اول – مجلس شورای ملی علاوه بر اعتبار مبلغ یک صد و نود و پنجهزار تومان حقوق منتظرین خدمت مبلغ چهل و پنج هزار تومان برای پرداخت حقوق بهمن و اسفند ۱۳۰۶ منتظرین خدمت بوزارت مالیه اعتبار میدهد.
تبصره – اعتبار مزبور موقتاً از محل صرفه‌جوئی کسری ده دوازدهم اعتبارات ۱۳۰۶ مملکتی پرداخت و پس از تصویب بودجه ۱۳۰۶ باعتبار حقوق منتظرین خدمت منتقل خواهد گردید.
ماده دوم [لغو ۱۳۰۷/۱۲/۲۹]
[مادام که عدة منتظرین خدمت وزارتخانه‌ها بیش از صدی پنج مستخدمین هر وزارتخانه است حقوق آنها از اول اسفند ۱۳۰۶ به بعد بنحو ذیل خواهد بود:
ا – منتظرین خدمت که پانزده سال متوالی یا متناوب خدمت کرده‌اند تمام حقوق انتظار خدمت خود را دریافت خواهند کرد.
ب – منتظرین خدمت که کمتر از پانزده سال متوالی یا متناوب خدمت نموده‌اند برای کسر هر یک سنه خدمت صدی پنج از حقوق انتظار خدمت آنها کسر میشود.
ج – کسور هر سنه در صورتی که از شش ماه تجاوز کند به نفع مستخدم و از شش ماه کمتر به نفع دولت محسوب خواهد شد.]
این قانون که مشتمل بر دو ماده است در جلسه بیست و چهارم بهمن ماه یکهزار و سیصد و شش شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورایملی – حسین پیرنیا