ماده اول – وزارت مالیه مجاز است مطابق ترتیب ذیل برای کسانی که مشمول قانون استخدام نبوده و در یکی از کلاس های امور مالی که بر طبق پروگرام مخصوص تاسیس خواهد کرد تحصیل کرده و از عهده امتحان نهائی برآیند رتبه اداری معین نماید.
برای کسانی که نمره امتحانی آن ها از حد وسط تجاوز نکند رتبه یک اداری و برای کسانی که نمره آن ها از حد وسط تجاوز کند رتبه دو اداری.
ماده دوم [نسخ ۱۳۱۷/۱۲/۲۱]
[مدت اختیاری که بموجب ماده قبل بوزارت مالیه داده میشود در هر موقع از تاریخ اعلان رسمی نتیجه امتحانات تا بیست روز خواهد بود در این صورت اشخاصی که برای آن ها رتبه معین شده مستخدم رسمی خواهند بود مشروط بر این که تا شش ماه پس از تاریخ حکمی که تعیین رتبه کرده شغل معینی بان ها رجوع شود.]
ماده سوم – به هر یک از مستخدمین وزارت مالیه که بعنوان کفالت شغل بالاتری را اشغال نماید میتوان نصف حقوق رتبه و نصف حقوق بودجه مقامی را که متکفل شده داد مشروط بر این که شغل بالاتر مربوط به امور عایداتی و یا محاسباتی باشد اینگونه مشاغل را وزارت مالیه بموجب نظامنامه معین خواهد کرد.
این قانون که مشتمل بر سه ماده است در جلسه سی‌ام مهر ماه یکهزار و سیصد و دوازده شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر