ماده واحده – به وزارت دارایی اجازه داده می‌شود حقوق کلیه بازنشستگان کشوری را که قبل از تصویب قانون مصوب ۱۳۲۸/۱/۱۸ [قانون اصلاح مقررات بازنشستگی] بازنشسته شده‌اند بر طبق قانون اخیرالذکر ترمیم و از اول سال ۱۳۳۷ پرداخت نماید.
موظفین و وراث بازنشستگانی هم که مورث آنان قبل از اجرای قانون مصوب ۱۳۲۸.۱.۱۸ درگذشته مشمول مقررات مذکور خواهند بود.
تبصره ۱ – کارمندان و خدمتگذاران کشوری که قبل از رسیدن به حد بازنشستگی فوت و وراث آنها از صندوق بازنشستگی استفاده نمی‌نمایند و همچنین ورثه بازنشستگانی که کمتر از نصف آخرین حقوق مورث خود دریافت می‌دارند نصف آخرین حقوق و کمک دریافتی کارمندان متوفی درباره ورثه قانونی آنها برقرار و از اعتبارات منظور در بودجه وزارتخانه مربوطه پرداخت خواهد شد.
ماده ۴۸ قانون استخدام کشوری و ماده ۳ قانون مصوبه ۲۸ آذر ۱۳۳۴ [قانون مربوط به بالا بردن میزان حداکثر حقوق ثابت کارمندان دون‌پایه و خدمتگزاران جزء و مدد معاش اولاد] از تاریخ تصویب این قانون ملغی می‌شود.
تبصره ۲ – از تاریخ تصویب این قانون کسور بازنشستگی که از حق گماشته افسران و کارمندان و فوق‌العاده ویژه درجه‌داران و افراد شهربانی کسر می‌گردد به حساب صندوق بازنشستگی کشوری تحویل و اداره کل شهربانی مکلف است دفاتر و صورتحساب درآمد و هزینه قانونی صندوق بازنشستگی اختصاصی شهربانی را از تاریخ دی ماه ۱۳۲۵ تا تاریخ تصویب این قانون به اداره کل بازنشستگی ارسال و موجودی صندوق را بلافاصله پس از تصویب این قانون به حساب بازنشستگی کشوری تحویل نماید و حقوق بازنشستگی که به حق گماشته و فوق‌العاده تعلق می‌گردد از صندوق بازنشستگی کشوری پرداخت خواهد شد.
تبصره ۳ – افسران و کارمندان و درجه‌داران و افراد شهربانی کل کشور که بازنشسته شده و می‌شوند و در زمان اشتغال از حق گماشته و فوق‌العاده ویژه استفاده نموده‌اند و همچنین بعد از فوت ورثه قانونی آنان می‌توانند به مأخذ حق گماشته و فوق‌العاده‌ای که به شاغلین پرداخت می‌شود از حق بازنشستگی استفاده نمایند مشروط بر این که کسور مقرره را به مأخذ حق گماشته و فوق‌العاده‌ای که به شاغلین پرداخت می‌شوند نسبت به تمام مدت خدمت (از تاریخی که حق گماشته و فوق‌العاده ویژه دریافت نموده‌اند طبق قانون ۳۵.۱۲.۲۵) پس از وضع مبلغ پرداختی نقداً یا به اقساط که کمتر از ربع دریافتی نباشد به صندوق بازنشستگی کشوری پرداخت نمایند. تفاوت حاصله در نتیجه اجرای این تبصره درباره کسانی که قبل از تصویب قانون ۳۵.۱۲.۲۵ بازنشسته شده‌اند از تاریخ اجرای قانون مذکور تأدیه‌خواهد شد.
تبصره ۴ – از تاریخ تصویب این قانون یک درصد (۱%) به نرخ کسور بازنشستگی کلیه کارمندان و خدمتگذاران کشوری افزوده می‌شود.
تبصره ۵ – دولت مکلف است هر موقع به هر عنوان تغییری در حقوق کارمندان شاغل داده شد حقوق کارمندان بازنشسته و وراث آنها را به همان نسبت ترمیم نماید.
تبصره ۶ – [اصلاحی ۱۳۴۳/۹/۲۳]
وزارتخانه‌ها و شرکتها و مؤسسات و سازمانهای دولتی و سازمان برنامه و شهرداریها و دستگاههای تابعه آنها مکلفند کارمندان و خدمتگذاران خود را که مشمول قوانین و مقررات استخدام دولتی هستند و سن آنها به شصت و پنج سال تمام رسیده یا برسد (به استثنای قضات دیوان عالی کشور و دادگاه عالی انتظامی و استادان و پزشکان دانشگاه که مشمول قوانین خاصی هستند) با هر قدر مدت خدمت بازنشسته نمایند و همچنین وزارتخانه‌ها و دستگاههای نامبرده می‌توانند کسانی را که دارای شصت سال عمر و یا سی سال سابقه خدمت هستند و یا دارا شوند به استثنای قضات دادگستری و استادان و پزشکان دانشگاه و کارمندان کشوری که مشمول قوانین خاصی هستند بازنشسته نمایند. ملاک تشخیص سن شناسنامه‌ای است که در تاریخ تصویب این قانون در دست دارند.
تبصره ۷ – در مواردی که کارمندان طبق قوانین مربوطه می‌توانند تقاضای بازنشستگی نمایند دولت مکلف است تقاضای کارمندان را قبول نماید.
تبصره ۸ – بند ب ماده اول قانون صندوق بازنشستگی شهربانی کل کشور مصوب ۲۵ اسفندماه ۱۳۳۵ به شرح ذیل اصلاح می‌شود:
درجه‌داران و همردیفان و افراد شهربانی با داشتن بیش از بیست سال سابقه خدمت به شرط داشتن ۵۰ سال سن.
تبصره ۹ – درجه‌داران و همردیفان و افراد شهربانی در صورتی که دارای سی سال متوالی سابقه خدمت و پنجاه و پنج سال تمام سن باشند الزاماً بازنشسته می‌شوند و همچنین وزیر کشور طبق پیشنهاد رئیس کل شهربانی می‌تواند درجه‌داران و همردیفان و افرادی که دارای ۳۰ سال خدمت متناوب و یا پنجاه سال تمام سن باشند بازنشسته نماید.
تبصره ۱۰ – کلیه وزارتخانه‌ها مأمور اجرای این قانون می‌باشند.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و ده تبصره است در جلسه سه‌شنبه سوم تیرماه یک هزار و سیصد و سی و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رئیس مجلس شورای ملی – رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۷/۳/۱۲ به تصویب مجلس سنا رسیده است.