ماده واحده – افسران و همافران و درجه‌داران و محصلین مشروح زیر:
افسرانی که در داخل یا خارج کشور دوره مقدماتی رسته‌ای یا معادل آن را طی می‌نمایند و همافران و درجه‌دارانی که در مراکز آموزشی داخل یا خارج کشور تحصیل می‌کنند و نیز آن عده از محصلینی که بدون داشتن درجه نظامی به هزینه نیروهای مسلح شاهنشاهی در یکی از مراکز آموزشی داخل یا خارج از کشور برای خدمت در کادر ثابت نیروهای مسلح شاهنشاهی مشغول تحصیل می‌باشند در صورتی که به علت ارتکاب اعمال خلاف حیثیت و شئون نظامی و مصالح نیروهای مسلح شاهنشاهی و یا به موجب مقررات پیش‌بینی شده در اساسنامه مراکز آموزشی مربوط از خدمت اخراج و از ادامه دوره محروم شوند
ملزم به پرداخت دو برابر هزینه‌ای هستند که برای تحصیل آنان صرف شده و هر گاه اعمال ارتکابی آنان دارای جنبه جزایی باشد در مراجع قضایی تعقیب خواهند شد.
تبصره ۱ – در صورتی که اخراج افسران، همافران، درجه‌داران و محصلین مذکور به علت عدم استعداد و صلاحیت باشد از پرداخت هزینه تحصیلی مذکور در این قانون معاف خواهند بود مشروط بر این که عدم استعداد و صلاحیت صوری نبوده و ناشی از اعمال ارادی آنان نباشد.
تبصره ۲ – اعمال ارادی عبارت است از اعمالی که ناشی از عمد بوده و اراده فاعل در ارتکاب آن مؤثر باشد.
تبصره ۳ – این قانون از تاریخ ۱۳۵۴.۴.۲۶ قابل اجرا بوده و از همان تاریخ مقررات بند (پ) ماده یک آیین‌نامه اجرایی قانون الحاق ماده واحده به قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی مصوب تیرماه ۱۳۴۶ ملغی می‌گردد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و سه تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز چهارشنبه ۲۵۳۵.۲.۲۲، در جلسه سه‌شنبه یازدهم خرداد ماه دو هزار و پانصد و سی و پنج شاهنشاهی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی – عبدالله ریاضی