ماده اول – دولت مجاز است اشخاص نامبرده در پائین را که اتباع کشورهای متحده آمریکای شمالی هستند بعنوان همکاران رئیس کل دارائی [میلسپو] بمدت پنج سال استخدام نماید:
آقای چمس رابن سن [جمز رابنسون] به سمت رئیس درآمد داخلی با سالی دوازده هزار و پانصد دلار حقوق.
آقای ح. شم بارجر به سمت ریاست حسابداری و ممیزی حسابها با سالی ده هزار دلار حقوق.
ماده دوم – آغاز خدمت این دو نفر از روز حرکتشان از امریکا محسوب میشود و پس از انقضای سه سال دولت ایران یا اشخاص مزبور مجاز خواهند بود دو سال باقی مدت استخدام را ادامه دهند فسخ نمایند ولی هر یک از طرفین باید قصد خود را دائر بفسخ قرارداد استخدام چهار ماه قبل از انقضای سه سال اول بطرف مقابل اعلام نموده باشند.
ماده سوم – خانه و سوخت و روشنائی این دو نفر بهزینه دولت خواهد بود لیکن اشخاص نامبرده مختارند در عوض آن معادل صدی بیست حقوقشان دریافت دارند.
ماده چهارم – هزینه مسافرت بایران و مراجعت اشخاص مزبور و خانواده بلافصل ایشان از طرف دولت ایران تأدیه میشود و همچنین هزینه مسافرت آنها در ایران برای انجام خدمت بعهده دولت خواهد بود
ماده پنجم – در صورتی که اشخاص مذکور قبل از پایان مدت استخدام فوت نمایند و یا در نتیجه خدمت به دولت ایران ناتوان شوند و از کار فرو مانند دولت ایران معادل حقوق دو سال بورثه متوفی یا بخود او تأدیه خواهد نمود و همچنین هزینه برگشتن خانواده متوفی یا خود او بعهده دولت ایران خواهد بود- هر گاه علل فوق در دو سال آخر خدمت پیش آید ورثه متوفی یا خود او فقط بدریافت حقوق بقیه مدت خدمت ذیحق خواهند بود.
ماده ششم – در صورتی که قرارداد استخدام دو نفر مذکور بجهاتی غیر از آنچه در ماده پنجم ذکر شده پایان یابد دولت ایران بطور منصفانه با او رفتار خواهد نمود.
ماده هفتم – این دو نفر حق خواهند داشت در صورتی که در پایان یک سال خدمت، اوضاع مانع از این امر باشد که خانواده خودشان را به ایران بیاورند، آن موقع به خدمت خود خاتمه بدهند و حق دریافت هزینه سفر و مراجعت به آمریکا را نیز داشته باشند.
ماده هشتم – سایر شرایط استخدامی دو نفر نامبرده بر طبق مقررات قانون مصوب ۲۳ عقرب ۱۳۰۱ معین خواهد شد.
این قانون که مشتمل بر هشت ماده است در جلسه هشتم دی ماه یک هزار و سیصد و بیست و یک به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای محلی – حسن اسفندیاری