ماده ۱۴ قانون استخدام قضات و صاحب‌منصبان پاركه و مباشرین ثبت اسناد مصوب ۲۸ اسفند ۱۳۰۶ شمسی مصرح است قضات و صاحب‌منصبانی كه به تقاضای خود منتظر خدمت می‌شوند جزو صدی پنج منتظرین خدمت محسوب نشده و حق هیچگونه مقرری را نخواهند داشت؛ و همچنین مدت انتظار خدمت این قبیل منتظرین خدمت جزو سنوات خدمت آنها محسوب نخواهد شد، و تبصره ۱ ماده ۱۱۷ قانون استخدام كشوری مصوب سال ۱۳۴۵ كه مقرر داشته دوران آمادگی به خدمت با پرداخت كسور بازنشستگی جزو سابقه خدمت مستخدمین رسمی محسوب خواهد شد، ناظر به موردی است كه آمادگی به خدمت به علت حذف پست سازمانی یا انحلال وزارتخانه یا مؤسسه محل كار مستخدم باشد، و از شمول مورد كه به درخواست مستخدم حكم منتظر خدمت صادر شده و با اخذ پروانه وكالت از خدمت در وزارت دادگستری اعراض كرده است خارج باشد؛ و نظر به این‌كه ماده ۲۵ لایحه قانونی استقلال كانون وكلای دادگستری برای تشویق و ترغیب وكلا به امر قضا به تصویب رسیده، و با مسئله انتظار خدمت متفاوت است، بنا به مراتب احتساب ایام انتظار خدمت مورد بحث محل قانونی نداشته، و رأی شعبه چهارم دیوان عدالت اداری كه بر مبنای این نظر صادر شده صحیح و منطبق با موازین قانونی است.
