هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۱ /۶ /۱۳۴۰ بنا به پیشنهاد وزارت فرهنگ و موافقت وزارت دارائی لایحه تمام وقت استخدامی هیات آموزشی دانشگاه را بشرح ذیل تصویب نمودند:
ماده ۱) [اعلام نسخ ۱۳۹۹/۸/۵]
[مراد از خدمت تمام وقت در این قانون عبارتست از خدمت اشخاصی که منحصرا در دانشگاه به امر تدریس و تحقیق و تتبع و یا درمان بیماران میپردازند و حق اشتغال در خارج از دانشگاه اعم از مؤسسات دولتی و ملی و پرداخت بمشاغل آزاد را ندارند.]
تبصره ۱)– مؤسسات دولتی یا ملی برای امور فنی یا تخصصی میتوانند از دانشگاه استمداد نمایند رئیس دانشگاه به استادان یا دانشیارانی که در موضوع مربوط تخصص دارند ماموریت میدهد که امر مربوط را انجام دهند از کارمزدی که در مقابل امر مربوط بدانشگاه پرداخته میشود حق الزحمه مناسب باستادان یا دانشیارانی که متصدی انجام آن امر بوده اند پرداخته میشود.
تبصره ۲) [اعلام نسخ ۱۳۹۹/۸/۵]
[استادان تمام وقت بالینی یا درمانی دانشکده پزشکی و دندانپزشکی میتوانند فقط در بیمارستانها و درمانگاههای دانشکده های پزشکی و دندانپزشکی در جلسه مشاوره برای بیماران خصوصی شرکت کرده و حق مشاوره دریافت دارند و یا برای درمان عده ای را که از عشر تعداد تختخواب بخش مربوط بخود تجاوز نکند بستری کنند. حق الزحمه دریافتی از بیماران خصوصی پس از کسر مخارج باستادان معالج پرداخته خواهد شد.]
تبصره ۳) چنانچه استادیار و دانشیار و استاد تمام وقت در خارج از دانشگاه اعم از مؤسسات دولتی و ملی قبول خدمت ناید یا بمشاغل آزاد بپردازد بدستور رئیس دانشگاه دادگاه اداری مطابق ماده ۱۷- اصلاح شده قانون تاسیس دانشگاه برای رسیدگی تشکیل میشود و چنانچه تخلف او در دادگاه ثابت شود بانفصال از خدمت دانشگاه محکوم خواهد شد.
تبصره ۴) استادیاران و دانشیاران و استادان و تمام وقت در صورتی که مشاغل سیاسی از قبیل وزارت یا سفارت و یا استانداری و با معاونت نخست وزیر و وزارتخانه ها و نمایندگی مجلسین را بپذیرند بدون احتیاج بانجام تشریفات مقرر در تبصره ۳ بخودی خود مستعفی شناخته خواهند شد. رئیسس دانشگاه مکلف است برای انتخاب جانشین آنان اقدام نماید بازگشت این عده بخدمت دانشگاه پس از رفع مانع برای اشتغال بامر تدریس در رشته مربوطه احتیاج طبق مقررات مقدور خواهد بود.
تبصره ۵) دانشیاران و استادان غیرتمام وقت در مورد مشاغل سیاسی مشمول مقررات تبصره ۴ این ماده بوده و در مورد مشاغل دیگر اعم از دولتی و ملی اشتغال آنها فقط با تصویب شورای دانشگاه مقدور خواهد بود.
ماده ۲) از تاریخ تصویب این قانون دانشیاران و استادان جدید بصورت تمام وقت و بترتیب زیر استخدام میشوند:
الف– دانشیاران از میان استادیارانی که خدمت چهار ساله استادیاری را در دانشگاه گذرانیده و یا از میان کسانی که چهار سال کار تعلیماتی یا تحقیقی بعد از گذراندن دکترای خود در دانشگاههای خارجی انجام داده باشند از طریق مسابقه انتخاب میشوند و پس از تصویب صلاحیت علمی و اخلاقی آنان در شورای دانشکده مربوط و شورای دانشگاه بطور رسمی برای خدمت تمام وقت استخدام خواهند شد.
ب – دانشیارانی بمقام استادی ارتقاء مییابند که لااقل پنج سال تمام در مقام دانشیاری در ایران با خارج عملا تدریس کرده باشند و شورای دانشکده مربوط و شورای دانشگاه صلاحیت اخلاقی و همچنین صلاحیت آنان را در امر تدریس و تحقیقات یا آثار یا تالیفاتشان را در رشته مربوط تصدیق و تصویب نماید. ابلاغ انتصاب استاد دانشگاه با رئیس دانشگاه خواهد بود.
تبصره – عنوان کرسی از تاریخ تصویب این لایحه در دانشگاه منتفی است.
ماده ۳)– حداقل و حداکثر حقوق ماهیانه استادیاران و هیات آموزشی تمام وقت بر طبق جدول زیر است:
استادیار حداقل ۲۵۰۰۰ ریال حداکثر ۲۷۵۰۰ ریال
دانشیار حداقل ۳۰۰۰۰ ریال حداکثر ۳۹۰۰۰ ریال
استاد حداقل ۴۰۰۰۰ ریال حداکثر ۴۹۰۰۰ ریال
تبصره – دانشگاه مکلف است هر سه سال یکبار بتناسب تغییر هزینه زندگی در حداقل و حداکثر حقوق ماهانه فوق تجدید نظر و در بودجه منظور نماید.
ماده ۴) رئیس دانشگاه مکلف است هر دو سال به هر یک از استادیاران و دانشیاران و استادان تمام وقت با پیشنهاد دانشکده مربوط اضافه حقوقی اعطاء نماید. حداکثر این اضافه حقوق نباید از یکدهم حداقل حقوق هر مقام تجاوز کند.
ماده ۵) دانشیاران و استادان دانشگاه که از تعطیلات تابستانی استفاده نمیکنند سالی یکماه حق مرخصی با استفاده از حقوق دارند.
ماده ۶) [اعلام نسخ ۱۳۹۹/۸/۵]
[استادیار زیر نظر دانشیار یا استاد تدریس میکند و با عهده دار تصدی ازمایشگاه یا ریاست درمانگاه میباشد. استادیار برای خدمت تمام وقت برای مدت یکسال بطور پیمانی استخدام میشود رئیس دانشگاه میتواند پیمان استخدامی او را تا چهار سال در صورتی که فعالیتهای علمی وی در هر سال مورد رضایت دانشگاه باشد پس از تصویب شورای دانشکده مربوط سال به سال تمدید کند برای شرکت در مسابقه انتخاب استادیاری داوطلب علاوه بر داشتن شرایط عمومی استخدام در رشته ای که میخواهد تدریس کند باید دارای درجه دکتری یا دانشنامه مهندسی معادل دکتری باشد.]
تبصره – استادیارانی که در خدمت دانشگاه باقی نمی مانند در صورتی که بر طبق قوانین دیگر بخدمت رسمی دولت پذیرفته شوند مدت خدمت استادیاری پیمانی آنان بشرط پرداخت کسور بازنشستگی جزء خدمت رسمی آنان محسوب و یا احتساب آن مدت پایه مربوط بآنان داده میشود.
ماده ۷) [اعلام نسخ ۱۳۹۹/۸/۵]
[شرکت کنندگان در مسابقه استادیاری قسمتهای درمانی دانشکده های پزشکی و دامپزشکی باید دوره چهار ساله خدمت دستیار اولی دانشکده های مزبور را در دانشگاه یا مؤسسات مشابه که مورد تصدیق دانشگاه باشد طی کرده باشند دوره خدمت دستیار اولی علوم اساسی و قسمتهای آزمایشگاهی دانشکده های مزبور و تمام قسمتهای دانشکده داروسازی دو سال و داندانپزشکی سه سال خواهد بود.]
تبصره ۱) دستیار اول از میان فارغ التحصیلان دانشکده های پزشکی- داروسازی و دندانپزشکی و دامپزشکی برای گذراندن دوره تکمیلی از طریق مسابقه انتخاب و برای خدمت تمام وقت بطور پیمانی بمدت یک سال استخدام میشود. رئیس دانشگاه میتواند پیمان نامه استخدامی او را با پیشنهاد رئیس دانشکده مربوط تا مدت چهار سال در صورتی که خدمات او همه ساله مورد رضایت باشد تمدید نماید.
حقوق پیمانی دستیار اول در دو سال اول خدمت دستیاری معادل حقوق پایه یک پزشک یکمی و در دو سال آخر معادل حقوق پایه دو پزشک یکمی خواهد بود.
تبصره ۲) دستیارانی که در مسابقه انتخاب استادیاری توفیق نیابند میتوانند از مفاد تبصره ماده ۶ این قانون استفاده نمایند.
ماده ۸) [اعلام نسخ ۱۳۹۹/۸/۵]
[استادان و دانشیاران فعلی که مایل بخدمت تمام وقت باشند پس از تصویب شورای دانشکده از تاریخ تصویب شورای دانشگاه بعنوان استاد و دانشیار تمام وقت پذیرفته خواهند شد.
پزشکان بیمارستانی نیز در صورت تقاضا و موافقت شورای دانشکده و تصویب شورای دانشگاه ممکن است بعنوان استادیار و یا دانشیار و با استد تمام وقت پذیرفته شوند.]
تبصره ۱) اجرای این ماده در حدود اعتبار مالی دانشگاه خواهد بود که در بودجه دانشگاه بهمین منظور تصویب شده باشد.
تبصره ۲) استادان و دانشیاران و پزشکان بیمارستانی فعلی که مایل بقبول خدمت وقت در دانشگاه نباشند و یا از طرف شورای دانشکده و شورای دانشگاه برای خدمت تمام وقت پذیرفته نشوند تابع قوانین و مقررات قبل از تصویب این قانون بوده و بخدمت خود در دانشگاه ادامه خواهند داد این قبیل دانشیاران و پزشکان بیمارستانی میتوانند تا رتبه ده دانشیاری یا پزشک بیمارستانی ارتقاء یابند.
ماده ۹)– دانشگاه مجاز است که از بین لیسانسیه ها که لااقل دوره تکمیلی یکساله بعد از لیسانس را طی کرده باشند عده ای را بعنوان دستیار دوم با استفاده از قانون استخدام مهندسین استخدام نماید.
تبصره ۱) انتخاب و استخدام دبیر برطبق مقررات فعلی و از طریق مسابقه انجام خواهد گرفت.
تبصره ۲) لیسانسیه های دانشگاه پس از اخذ شهادت نامه از مؤسسه روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه با رتبه دو دبیری شروع بخدمت علمی مینمایند و از مزایای استخدامی دبیران استفاده خواهند کرد.
برنامه علوم تربیتی این مؤسسه با رعایت احتیاجات وزارت فرهنگ تنظیم و بتصویب شورای دانشگاه خواهد رسید
تبصره ۳) دستیار اول و دستیار دوم و دبیران نیز از مرخصی با شرایط مقرر در ماده ۵ این قانون استفاده خواهند کرد.
ماده ۱۰) پیش نویس احکام و پیمان نامه های استخدامی کارکنان دانشگاه در کمیسیونی مرکب از سه نفر از اعضای شورای دانشگاه مورد رسیدگی قرار گرفته در صورتی که صحت و تطبیق آن با مصوبات شورای دانشگاه و مقررات قانون مورد گواهی باشد صادر خواهد شد. یک نسخه از احکام یا پیمان نامه های صادر و برای تائید ۶ /۶ /۴۰ باداره بازنشستگی کل کشور فرستاده خواهد شد.
ماده ۱۱) استادان و دانشیاران فعلی موظفند در صورت وجود اعتبار در ظرف مدت دو سال از تاریخی که دولت قبلی خواهد کرد تصمیم خود را برای استفاده از مزایای تمام وقت این لایحه قانونی بدانشگاه اعلام دارند در غیر اینصورت نخواهند توانست از این مزایا استفاده کنند.
ماده ۱۲) دانشگاه ملکف است آئین نامه های اجرای این قانون را تدوین و پس از تصویب شورای دانشگاه بموقع اجرا بگذارد.
تبصره – وزارت فرهنگ مکلف است پس از افتتاح مجلسین برای تحصیل مجوز قانونی اقدام نماید و آن را بتصویب برساند.