هیئت وزیران در جلسه ۱۳۲۶/۱۱/۱۷ تصویب نمودند که درباره استادان و دانشیاران دانشگاه که با تصویب شورای دانشگاه علاوه بر کار رسمی خود که تدریس است در خارج از دانشگاه یا در خود دانشگاه کار میکنند و حق‌الزحمه دریافت میدارند نکات زیر باید رعایت شود:
۱ـ اشتغالی که علاوه بر تدریس در دانشگاه یا خارج قبول میکنند نباید بیش از یک جا باشد. بعلاوه لازم است که آن اشتغال صرفاً در همان رشته تخصص آنها باشد.
۲ـ حقوقی که بابت کار اضافی دریافت میدارند حداکثر معادل مقرری خواهد بود که برای تدریس از دستگاه دریافت میدارند مشروط بر این که این حقوق اضافی از هفت هزار ریال در ماه تجاوز ننماید. دانشیاران و پزشکان مشمول قانون ۱۲ آبان ماه ۱۳۱۹ [قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه راجع به دانشکده پزشکی] بوده و ماده ۱۱ قانون مزبور در مورد آنان رعایت شود.
۳ـ استادان و دانشیاران نباید علاوه بر تدریس در دانشگاه و یک اشتغال دیگر که علاوه بر تدریس در دانشگاه یا خارج ممکن است داشته باشند بکار آزاد دیگر که آنان را از خدمت دولتی روزانه آنان بازدارد اشتغال ورزند.
از طرف نخست‌وزیر