هیئت وزیران در جلسه مورخ ۳۰ / ۲ / ۴۶ بنا به پیشنهاد شماره ۲۲۰۱ – ۵ /۲ /۴۶ وزارت دارایی و باستناد تبصره ۲ ماده ۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۲۸ اسفندماه ۱۳۴۵ تصویب نمودند که وجوهی که علاوه بر حقوق بابت حق بیمه یا حقوق بازنشستگی یا پس انداز و امثال آن از طرف بانک مرکزی ایران بعنوان کارفرما منظور میگردد تا میزان هیجده و نیم درصد مقرری یا حقوق اصلی و مزایای مستمر جزو درآمد مشمول مالیات کارکنان و کارگران آنها محسوب نشود.مفاد این تصویبنامه از تاریخ اجرای قانون فوق الذکر نافذ میباشد.