ماده ۱– اجرای احکام و تصمیمات قطعی دادگاه خانواده جز در مواردی که دراین آئین نامه استثنا شده محتاج به درخواست ذینفع است.
تبصره – تسلیم گواهی عدم امکان سازش بدفتر طلاق و اجازه نامه ازدواج مجدد بدفتر ازدواج در حکم درخواست اجرای تصمیم دادگاه است.
ماده ۲– در مورد تصمیمات راجع به حضانت و نفقه اطفال و تعیین تکلیف در امور حسبی و مورد ماده ۱۴ قانون حمایت خانواده دادگاه رأساً دستور اجرای تصمیم خود را بهر ترتیب مقتضی بداند به مأمورین اجراء یا کارمندان دفتر دادگاه یا مأمورین شهربانی یا ژاندارمری و سایر مأمورین انتظامی میدهد.
ماده ۳– اجرای سایر احکام و تصمیمات دادگاه به ترتیب مقرر در اجرای احکام مدنی با رعایت تبصره ماده ۲۵ قانون حمایت خانواده بعمل خواهد آمد.
ماده ۴– در مورد کلیه احکام و تصمیمات راجع بامور مالی هرگاه کسی که ملزم به پرداخت مورد حکم یا تصمیم دادگاه گردیده از هر یک از سازمانها و مؤسسات عمومی یا بخش خصوصی حقوق و مستمری یا کارمزد دریافت نماید دادگاه میتواند دستور کسر حقوق یا مستمری یا کارمزد او را بمیزانی که در اجرای احکام مدنی مقرر گردیده بدهد. کسر وجوه مذکور و تأدیه آن بعهده رئیس یا مدیر یا مسئول سازمان یا مؤسسه یا کرفرما خواهد بود.
ماده ۵– در مورد ماده ۱۸ قانون حمایت خانواده رؤسا و مدیران و مسئولین سازمانها و مؤسسات عمومی و خصوصی و کارفرمایان مکلفند تصمیم دادگاه را در مورد منع اشتغال زوج یا زوجه اجرا نمایند.
ماده ۶– دفاتر طلاق مکلفند بمحض ارائه گواهی عدم امکان سازش آنرا در دفتر مخصوص ثبت کرده و رسید مشتمل بر نام زوج و زوجه و شماره و تاریخ ثبت از روز و ماه و سال بارائه کننده گواهی تسلیم و به ترتیب مقرر در ماده ۲۱ قانون حمایت خانواده اقدام نمایند.
ماده ۷– دفاتر طلاق مکلفند رونوشت طلاق نامه را بلافاصله پس از ثبت طلاق بدفتر دادگاه صادر کننده گواهی عدم امکان سازش ارسال نمایند.
وزیر دادگستری