هیئت وزیران در جلسه سوم اردی بهشت ماه ۱۳۲۸ بنا بپیشنهاد شماره ۱۳۰ /ب مورخ /۸ /۱ /۲۸ وزارت دادگستری و موافقت وزارتین بهداری و اقتصاد ملی بمنظور جلوگیری از تقلبات در اجناس داروئی و غذائی و آرایشی و تامین بهداشت همگانی و حمایت مصرف کنندگان آئین نامه نصب و ثبت اجباری علائم صنعتی بر روی بعضی از اجناس داروئی و خوراکی و آرایشی را در ۸ ماده بشرح پیوست تصویب نمودند.
بموجب تبصره ماده ۱ قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب اول تیرماه ۱۳۱۰ و بند ب ماده ۲۴۹ قانون مجازات عمومی اصلاح‌شده ۲۲ تیرماه ۱۳۱۰ از نظر تسهیل نظارت مبداء و ساخت اجناسی که برای مصرف و استعمال مستقیم بر روی بدن انسان بکار میرود و برای جلوگیری از تقلب و تقلید هیئت وزیران بر حسب پیشنهاد وزارت دادگستری با موافقت وزارت اقتصاد ملی و وزارت بهداری مواد زیر را مقرر میدارد:
ماده ۱ـ تمام اجناس داروئی و طبی و موادغذائی مشروحه در زیر اعم از آنکه در داخله ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده میشود بمعرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف ـ اسم تجارتی و نشانی سازنده جنس با قید کشور مبداء .
ب ـ شماره ثبت علامت در ایران.
تبصره ـ از هر مرقع که وزارت بهداری اعلام کند شماره و تاریخ اجازه وزارت بهداری برای ساختن و یا بمعرض فروش گذاشتن جنس در ایران.
ماده ۲ـ علامت و مشخصات بالا باید قبل از بمعرض فروش قراردادن جنس روی اجناسی که از خارجه وارد شده قید گردد.
ماده ۳ـ علامتی که شامل کلمه یا عبارت تفننی (فانتزی) بوده و برای اجناس ساخت ایران انتخاب شده باشد باید بحروف فارسی نوشته شود. استعمال علامت بحروف خارجی بشرطی مجاز است که کوچکتر نوشته شود و به آن کلماتیکه حاکی از ساخته‌شدن در ایران باشد اضافه شود.
ماده ۴ـ برای اجرای مواد۱ و ۲ و ۳ آزمایشگاهها و کارخانه‌های داخلی یا خارجی مقیم ایران شعبات یا نمایندگان تجارتخانه‌ها و تولیدکنندگان و واردکنندگان بطورعموم موظفند قبل از آنکه جنس از انبار آنها خارج شود بر روی ظروف و یا لفاف اجناس مندرجه در ماده ۵۰ بطور واضحی برچسبی که شامل تمام مشخصات مذکور در ماده اول باشد نصب نمایند از ششماه بعد از تاریخ انتشار این آئیننامه از فروش و اعلان اجناسی که نسبت به آن رعایت مقررات این آئیننامه نشده باشد جلوگیری بعمل خواهد آمد.
ماده ۵ ـ اجناسی که مشمول این آئیننامه میشوند عبارتند از:
الف ـ داروهای اختصاصی (اسپسیالیته) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف میشود.
ب ـ مواد غذائی که در لفاف و یا ظروف و باسم مشخصی باشد مانند کنسرو و موادغذائی آردهای مخصوص ـ چایهای مختلف ـ کاکائو ـ شکلا -آب‌نبات پنیر ـ شیر ـ ترشی ـ کره و روغنهای مختلف ـ و غیره…
ج ـ مشروبات الکلی یا غیرالکلی ـ آبهای معدنی یا گازدار ـ شربت ـ آبجو ـ آبهای میوه و یا الکلی که برای ساختن مشروبات دیگری بکار میرود و در تحت اسم و ظروف مشخصی بمعرض فروش گذارده میشود.
د ـ لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم برروی بدن انسان بکار میرود مانند صابون ـ خمیر ـ پودر ـ محلول عطریات و ادوکلن و پماد.
تبصره ـ داروهای اختصاصی (اسپسیالیته) عبارت است از تمام اجناس داروئی یا طبی که برای استعمال داخلی یا خارجی انسان یا حیوانات اهلی بکار میرود. نام و ترکیب تعریف آنها غیر از چیزی است که اسم معمولی این اجناس در کودکس‌ها یا در اصطلاحات داروئی بتصدیق وزارت بهداری باشد یا فرمول حقیقی آن در روی برچسب نوشته نشده باشد و در بسته با پاکت یا جعبه یا بطری بفروش برسد.
ماده ۶ ـ در موارد زیر اجناس نامبرده در ماده۵ در صورتی که مستقیماً از خارجه بوسیله آزآزمایشگاه یا کارخانه یا فروشنده اختصاصی آنان وارد شود از اجرای ثبت علامت در ایران و الصاق برچسب نامبرده معاف میباشد.
الف ـ نمونـه‌هائی که عبارت (نمونه) روی آن قیدشده و فروش آن ممنوع باشد.
ب ـ اجناسی که مستقیما برای مصارف خصوصی که زیادتر از مصرف شخصی نباشد بایران وارد میشود.
ماده ۷ـ برچسب مقرره در ماده ۱باید طوری الصاق شود که نتوان آن را از روی لفاف یا ظرفیـ که در آن جنس بمعرض فروش گذاشته میشود بسهولت پرداخت و تنظیم آن باید بطریقی باشد که نام کشور مبداء و نام و نشانی سازنده علامت و شماره ثبت و از زمانیکه وزارت بهداری اعلام کند شماره و تاریخ اجازه فروش در ایران خوانا باشد. تمام این نوشتجات برروی برچسب الصاق‌شده باجناس خارجه ممکن است بزبان بیگانه باشد استعمال زبان فارسی نیز اختیاری خواهد بود.
ماده ۸ ـ وزارت دادگستری و وزارت اقتصاد ملی و وزارت بهداری هر کدام در حدود وظایف خود مکلف باجرای مفاد این آئیننامه میباشند.