هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۳/۱/۱۷ آئین نامه نحوه و میزان کمک های غیرنقدی به کارکنان دولت موضوع تبصره ۱۶ قانون اصلاحی بودجه سال ۱۳۵۲ و بودجه سال ۱۳۵۳ کل کشور را به شرح زیر تصویب نمودند:
فصل اول – تهیه و توزیع کالاهای مصرفی
ماده ۱– وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مکلفند از اول سال ۱۳۵۳ هر سه ماه یک بار برای هر یک از مستخدمین رسمی و پیمانی و مستخدمین رسمی بازنشسته و موظف خود و عائله تحت تکفل آنان بر اساس مفاد این آئین نامه کالای مصرفی تهیه و در اختیار مستخدم قرار دهند.
عائله تحت تکفل مستخدم از لحاظ این آئین نامه عبارت خواهد بود از :
الف – همسر و سه فرزند برای کسانی که تا پایان سال ۱۳۵۳ دارای سه فرزند یا بیشتر باشند.
ب – همسر و دو فرزند برای کسانی که از اول سال ۱۳۵۴ دارای دو فرزند یا کمتر باشند.
تبصره – از ابتدای سال ۱۳۵۴ هر یک از مشمولان بند الف که دارای فرزند اضافه بر فرزندان موجود خود گردند و هر یک از مشمولان بند ب که دارای فرزند اضافه بر دو فرزند گردند در مقابل هر فرزند اضافه شده از تعداد عائله مشمول کمک غیر نقدی خانواده یک نفر کسر خواهد شد. ولادت توام یک فرزند محسوب خواهد شد.
ماده ۲ – احکام زیر نیز در مورد همسر و فرزندان مشمول این ماده لازم الرعایه است:
فقط به یک نفر عیال دائمی کمک تعلق میگیرد.
شوهر در صورتی میتواند از این کمک استفاده کند که علیل و از کار افتاده و تحت تکفل عیال خود باشد.
فرزندان ذکور تا بیست سالگی مشمول این کمک خواهند بود مگر اینکه به موجب مدارک مثبته در یکی از دانشگاهها یا موسسات آموزش عالی مشغول تحصیل باشند که این مدت تا پایان بیست و پنج سالگی ادامه خواهد یافت.
فرزندان اناث تا بیست سالگی به شرط نداشتن شوهر مشمول این کمک خواهند بود مگر اینکه به موجب مدارک مثبته در یکی از دانشگاه ها یا موسسات آموزش عالی مشغول تحصیل باشند و شوهر نداشته باشند که این مدت تا پایان بیست و پنج سالگی ادامه خواهد یافت.
تبصره ۱– شرط استفاده مستخدم از سهمیه کالای مصرفی برای فرزندان خود عدم اشتغال آنان در وزارتخانه ها و مؤسسات و شرکت های دولتی و مؤسسات بند ت ماده ۲ قانون استخدام کشوری میباشد.
تبصره ۲– در صورتی که زن و شوهر طبق مفاد ماده یک مشمول دریافت کمک های مندرج در این آئیننامه باشند فقط یکی از زن یا شوهر به توافق خود میتواند از این کمک استفاده نماید و چنانچه یکی از آنان مستخدم شرکت های دولتی یا موسسات انتفاعی وابسته به دولت و یا سایر موسسات بند ت ماده ۲ قانون استخدام کشوری بوده و طبق مقررات خاص آن موسسات از کمک های مزبور استفاده نماید . فقط استفاده از یکی از آنها (کمک های منظور در قسمت اول این آئین نامه و یا کمک های مؤسسات فوق ) امکان پذیر است و انتخاب هر یک از دو با توافق زن و شوهر خواهد بود.
ماده ۳ – میزان کمک های غیر نقدی مندرج در ماده یک بازاء هر نفر عائله مشمول دریافت کمک جهت سه ماه برای مستخدمینی که جمع حقوق و مزایای مستمر و یا اجرت و فوق العاده مخصوص و یا حقوق بازنشستگی و یا حقوق وظیفه آنان در هر ماه تا چهل و پنج هزار ریال باشد ششصد ریال خواهد بود و به آنان که بیش از چهل و پنج هزار ریال دریافت میکنند کمک غیر نقدی این فصل اعطاء نخواهد شد.
ماده ۴ – کالای مصرفی که از طریق شرکت های تعاونی مصرف کارکنان دولت و سازمان های تابعه و وابسته به آن تهیه و در اختیار مستخدم قرار خواهد گرفت عبارت خواهد بود از برنج – قند – شکر – چای – روغن -انواع حبوبات – صابون. مقدار سهمیه هر فرد از کالاهای فوق با توجه به امکانات و احتیاجات توسط مراجع ذکر شده در تبصره یک ماده ۷ تعیین خواهد شد که به هر حال مقدار و انواع کالاهائی که بین مستخدمین مشمول این آئین نامه در یک استان توزیع میشود باید یکسان باشد.
تبصره – در صورتی که بهای کالاهای تعیین شده – با توجه به مقادیر آنها بیش از مبالغ متعلقه به هر کارمند و عائله تحت تکفلش باشد پرداخت مابه التفاوت به عهده کارمند است و در صورتی که کمتر از مبلغ متعلقه باشد کارمند حق استفاده از مقادیر بیشتری از یک یا چند کالا تا مبلغ متعلق را خواهد داشت.
ماده ۵ – وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری موظفند برای هر یک از مستخدمین خود کارت کالای مصرفی طبق نمونه ای که از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور تنظیم میگردد تهیه نمایند .
تبصره – تعداد عائله تحت تکفل هر مستخدم مشمول دریافت کمک مزبور باید توسط وزارتخانه یا موسسه متبوع مشخص و در کارت قید شود و مستخدمین مکلفند هر نوع تغییر در وضع عائله تحت تکفل خود را بلافاصله به وزارتخانه یا مؤسسه متبوع اطلاع دهند و در اینصورت وزارتخانه یا مؤسسه متبوع موظف به اعمال تغییرات خواهد بود. کارمندانی که این وظیفه را انجام ندهند برابر مقررات مربوط تحت تعقیب قانونی قرار خواهد گرفت.
ماده ۶ – نحوه واگذاری اعتبار و اعمال حساب در مورد آئین نامه طبق دستورالعملی خواهد بود که به وسیله وزارت دارائی تهیه و تنظیم و ابلاغ میشود.
ماده ۷ – کالاهای مصرفی که طبق ماده ۴ تعیین میشود از طریق شرکت های تعاونی مصرف مستخدمین وزارتخانه ها و موسسات دولتی یا شرکت تعامنی مصرف بازنشستگان کشوری تهیه و در اختیار مستخدمین قرار خواهد گرفت.
تبصره ۱ – در تهران وزارتخانه ها و موسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری و در سایر نقاط کشور کمیته هائی مرکب از روسای ادارات دولتی به انتخاب و تحت نظارت استانداران یا فرمانداران کل مامور اجرای این آئین نامه خواهد بود.
تبصره ۲ – در صورتی که تشخیص کمیته مندرج در تبصره یک تهیه و توزیع کالاهای مصرفی به نحو مقرر در این ماده برای مستخدمین شاغل در بعضی از روستاها و بخشهای کشور و یا بازنشستگان و موظفان مقیم در این نقاط امکان پذیر نباشد مادام که سازمانهای مورد نیاز برای توزیع کمک های غیر نقدی به شرح پیش بینی شده در این آئین نامه تشکیل نشده اند میزان کمک مندرج در ماده ۳ به صورت نقدی به آنان پرداخت خواهد شد.
ماده ۸ – موسسات دولتی که مشمول قانون استخدام کشوری نمی باشند در صورتیکه طبق تصویب مراجع صلاحیتدار خود بخواهند کمک های غیر نقدی به مستخدمین خود اعطاء کنند باید ضوابط مقرر در این آئین نامه را ملحوظ دارند.
فصل دوم – تخفیف در بهای بلیط پروازهای داخلی شرکت ملی هواپیمائی ایران
ماده ۹ – به مشمولین ماده یک این آئین نامه در صورت اشتغال در استان های ساحلی و جزایر و بنادر خلیج فارس و دریای عمان، سیستان و بلوچستان بوشهر و کردستان برای پروازهای داخلی با توجه به نکات زیر از طرف شرکت ملی هواپیمائی ایران در بهای بلیط هواپیما تخفیف داده خواهد شد.
الف – میزان تخفیف معادل چهل درصد بهای بلیط با درجه توریست خواهد بود.
ب – تخفیف مزبور شامل کارمندان و عائله آنان (افراد مذکور در ماده یک) خواهد بود.
پ – هر کارمند سالانه میتواند فقط یک بار برای استفاده از مرخصی استحقاقی از تخفیف مذکور برای رفت و برگشت استفاده نماید.
ت – تخفیف فوق به مستخدمینی داده خواهد شد که بیش از یک سال در محل خدمت توقف داشته باشند.
ث – هر مستخدم میتواند برای پرواز از محل خدمت تا تهران و بالعکس از تخفیف بهای بلیط هواپیما استفاده نماید و چنانچه به محل دیگری غیر از تهران مسافرت کند حداکثر از تخفیف متعلق به پرواز از محل خدمت خود تا تهران و بالعکس استفاده خواهد نمود.
تبصره – نحوه واگذاری و اعمال حساب در مورد این ماده نیز به ترتیب مذکور در ماده ۶ این آئین نامه خواهد بود.