آیین‌نامه فوق‌العاده بدی آب و هوا، فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی و فوق‌العاده محل خدمت موضوع بندهای (ب) و (پ) و (ت) ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری

تاریخ تصویب: ۱۳۵۳/۱۰/۰۷
تاریخ انتشار: ۱۳۵۳/۱۰/۰۸
شماره ثبت: 37724 - ۱۳۵۳/۱۰/۸

هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۵۳/۱۰/۷ بنا به پیشنهاد شماره ۴۲۴ / ۰۴ مورخ ۲۳ / ۷ / ۵۳ سازمان امور اداری و استخدامی کشور آئین نامه فوق العاده بدی آب و هوا ، فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی و فوق العاده محل خدمت موضوع بندهای ب و پ و ت ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری را به شرح زیر تصویب نمودند.

ماده ۱
فوق العاده های بدی آب و هوا ، محرومیت از تسهیلات زندگی و محل خدمت بر اساس مقررات این آئین نامه پرداخت خواهد شد.

تبصره ۱
مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری که در موسسات مستثنی شده از قانون مذکور خدمت میکنند در صورتی از فوق العاده های مندرج در این ائین نامه استفاده خواهند کرد که در مقررات مربوط شمول مقررات این آئین نامه درباره آنان تصریح شده باشد.

تبصره ۲
مقررات این ائین نامه شامل مستخدمین اعم از رسمی یا پیمانی رسته خدمات که به موجب مقررات مورد عمل در تاریخ تصویب این آئین نامه ذیحق به دریافت فوق العاده خارج از مرکز و بدی آب و هوا نمیباشند نخواهد بود. شمول مقررات این آئین نامه به هر یک از رشته های رسته خدمات موضوع این تبصره با توجه به نیازهای استخدامی در هر یک از مناطق مختلف کشور منوط به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب موضوع تبصره ماده ۷ خواهد بود.

تبصره ۳
در مورد موسسات مستثنی شده از قانون استخدام کشوری که طبق مقررات خاص خود مشمول این آئین نامه میشوند ضوابط مذکور در این ائین نامه به تشخیص سازمان امور اداری و استخدامی کشور به نحوی تعدیل میشود که فوق العاده های موضوع این آئین نامه که به مستخدمین آنها پرداخت میشود بیش از میزان مقرر برای مستخدم نظیر در موسسات مشمول قانون استخدام کشوری نشود.

تبصره ۴
مقررات این آئین نامه شامل دارندگان رتبه های قضائی نمیباشد.

ماده ۲
مبنای محاسبه فوق العاده های مذکور در این آئین نامه در مورد مستخدمین رسمی حقوق مقام یا پایه رسمی مستخدم و در مورد مستخدمین پیمانی ۲ / ۳ اجرت ماهانه آنان میباشد.

ماده ۳
نقاط بد آب و هوا طبق جدول پیوست به چهار درجه تقسیم میگردد و فوق العاده بدی آب و هوا بر حسب این درجه بندی در هر یک از نقاط به شرح زیر پرداخت میشود:
الف – نقاط درجه یک ده درصد.
ب – نقاط درجه دو بیست درصد.
پ – نقاط درجه سه سی و پنج درصد.
ت – نقاط درجه چهار پنجاه درصد .

[تصویب مناطق محروم و بد آب و هوا موضوع تبصره ۲ قانون الحاق یک تبصره به عنوان تبصره ۲ به ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری]

ماده ۴
نقاط کشور از نظر برخورداری از تسهیلات بهداشتی و درمانی و فرهنگی و سایر عوامل لازم زندگی طبق جدول پیوست به نه گروه تقسیم میشود و فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی بر اساس این گروه بندی به شرح زیر پرداخت خواهد شد:
الف – نقاط گروه یک ده درصد.
ب – نقاط گروه دو پانزده درصد
پ – نقاط گروه سه بیست درصد
ت – نقاط گروه چهار سی درصد
ث – نقاط گروه پنج چهل درصد
ج – نقاط گروه شش پنجاه درصد
چ – نقاط گروه هفت شصت و پنج درصد
ح – نقاط گروه هشت هشتاد درصد .
خ – نقاط گروه نه صد درصد

تبصره ۱- فوق العاده موضوع این ماده در نقاط مرزی که فهرست آن از طرف سازمان امور اداری و استخدامی کشور با جلب نظر وزارت کشور تهیه و علام خواهد شد بیست درصد بیش از درصد مقرر در این ماده خواهد بود.

‌تبصره ۲ – [الحاقی ۱۳۶۷/۸/۴]
فوق‌العاده موضوع این ماده برای نقاط مرزی “‌استانهای کردستان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، هرمزگان، ایلام” در شهرستانهای مرکز استان‌ تا پانزده درصد و در سایر شهرستانهای استان و همچنین بخشهای شهرستان مرکز استان تا بیست درصد و در سایر بخش‌های استان تا بیست و پنج‌ درصد و در دهستانها تا سی درصد افزایش می‌یابد. تشخیص نقاط مرزی مذکور و تعیین رقم دقیق افزایش موضوع این تبصره با شورای حقوق و دستمزد‌ خواهد بود.

ماده ۵- فوق العاده محل خدمت در کلیه نقاط باستثنای بخش های حومه تهران – کرج شمیرانات – شهر ری و بخش کن ده درصد میباشد و شامل مستخدمینی خواده بود که محل خدمت آنان از نقطه ای در یک شهرستان به نقطه ای درشهرستان دیگر تغییر یابد.

‌تبصره – [الحاقی ۱۳۶۷/۸/۴]
فوق‌العاده محل خدمت مستخدمین مشمول این تصویب‌نامه که محل خدمت آنان از نقطه‌ای در یک شهرستان به نقطه‌ای در یکی از‌ شهرستانهای “‌استانهای فوق‌الذکر” تغییر یابد، تا پنجاه درصد بر اساس ضوابطی که توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و ابلاغ می‌گردد،‌ قابل پرداخت خواهد بود.

تبصره ۱- [الحاقی ۱۳۵۵/۱/۲۳]
فوق‌العاده‌های موضوع این آئین‌نامه در مورد هر یک از نقاط بخشهائی که بعداً بوجود میآیند برابر با فوق‌العاده‌هائی است که در تقسیمات قبلی بآن تعلق میگرفته است.

‌تبصره ۲ ـ [الحاقی ۱۳۶۲/۹/۲۷]
در صورت ضرورت سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌تواند برقراری یا تغییر یا حذف درجه و یا گروه مربوط به فوق‌العاده‌های موضوع مواد ۳‌ و ۴ این آیین‌نامه را با تصویب شورای حقوق و دستمزد به وزارت‌خانه‌ها و سازمان‌های ذیربط اعلام نماید.

ماده ۷- از تاریخ اول فروردین ۱۳۵۴شصت درصد فوق العاده های موضوع مواد ۳ و ۴ و تمام فوق العاده موضوع ماده ۵ پرداخت خواهند شد و از تاریخ مزبور مقررات مربوط فق العاده های اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا در مورد آنان ملغی خواهد شد.

تبصره
پرداخت بقیه وجوه متعلق نسبت به هر یک از رشته های شغلی و در هر یک از مناطق مختلف کشور موکول به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیئتی است متشکل از اعضای شورای حقوق و دستمزد و دو نفر دیگر از وزراء که برای مدت یک سال از طرف هیئت وزیران انتخاب خواهند شد.

ماده ۸
در مورد مستخدمینی که فوق العاده های اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوای دریافتی آنها از مجموع فوق العاده های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی و محل خدمت که به موجب مقررات این آئین نامه قابل پرداخت است بیشتر باشد مابه التفاوت تا زمان تغییر محل جغرافیایی خدمت به آنان پرداخت خواهد شد.

ماده ۹
به هیئت مذکور در تبصره ماده ۷ اختیار داده میشود که با توجه به نیازمندیهای استخدامی مناطق مختلف کشور در هر یک از رشته های مشاغل به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور علاوه بر فوق العاده های مقرر در این آئین نامه مبلغ مقطوعی حداکثر معادل جمع حقوق و فوق العاده شغل مستخدم برقرار نماید.

ماده ۱۰ – هرگونه اصلاح و تغییرات آئین نامه با پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور و تصویب هیئت وزیران خواهد بود.

نخست وزیر