هدف:
هدف از تدوین این آیین‌نامه پیشگیری از حوادث منجر به صدمات جانی و خسارات مالی و ایمن‌سازی محیط کار در بنادر می‌باشد، لذا این آیین‌نامه به استناد ماده ۸۵ قانون کار جمهوری اسلامی ایران تدوین گردیده است.
دامنه شمول:
این آیین‌نامه در کلیه بنادر و به طور کلی کارگاههای مشمول ماده ۸۵ قانون کار جمهوری اسلامی ایران لازم‌الاجرا است.
فصل اول: تعاریف
بندر: به محلی اطلاق می‌شود که شامل کلیه محوطه‌ها، حوضچه‌ها، کانال‌های دسترسی و لنگرگاه بوده و امور مربوط به تخلیه و بارگیری، ساخت و تعمیرات شناورهای باری، مسافری، تفریحی و صیادی در آن انجام می‌پذیرد.
اسکله: سازه دریایی است برای پهلودهی و مهار واحدهای شناور و به منظور انجام خدمات بندری و تخلیه و بارگیری کار در بندر: کلیه فعالیت‌هایی که در ناحیه بندر انجام می‌پذیرد.
شناور: هر نوع وسیله نقلیه آبی که قابلیت حمل بار، مسافر و خدمات‌رسانی را داشته باشد، شناور گویند، شناورها را می‌توان بسته به نوع و نحوه کاربرد آنها طبقه‌بندی کرد.
راهنما: فردی ذیصلاح که از ناحیه بندر برای مشاوره در هدایت کشتی از لنگرگاه به اسکله و برعکس به کشتی ملحق می‌شود.
تجهیزات نجات غریق: این وسایل برای نجات افراد درون آب مورد استفاده قرار می‌گیرد و عبارتند از قایق نجات، جلیقه نجات، حلقه نجات و …
رمپ: راهی است که در محل تقاطع‌های غیر هم‌سطح از یک مسیر منشعب به مسیر دیگر متصل می‌شود.
کانتینر: محفظه‌ای است معمولا فلزی و به شکل مکعب مستطیل برای تسهیل حمل کالا که در صورت لزوم پلمپ شده و در اختیار حمل‌کننده قرار می‌گیرد.
یدک کش: واحدی شناور با قدرت موتور زیاد است که در انجام امور خدماتی، پهلودهی، جداسازی و یا اطفاء حریق کشتی در بندر و سایر موارد از آن استفاده می‌شود.
وسایل حمل و نقل و جابجایی بار: شامل کلیه وسایل ثابت یا متحرک نظیر جرثقیل، لیفتراک و… که در ساحل و یا عرشه کشتی به منظور تعلیق، بالا بردن و پایین آوردن بارها و یا جابجایی آنها از یک محل به محل دیگر در حالت تعلیق یا ثابت بکار برده می‌شود.
فصل دوم: مقررات عمومی
ماده ۱- کارفرما مکلف است نسبت به شناسایی و ارزیابی شرایط محیط کار بندر اقدام نموده و تدابیر کنترلی مناسب را در جهت حذف مخاطرات احتمالی بعمل آورد.
ماده ۲- در محل بندر باید فضای کافی برای توقف کامیونها و تریلرها به منظور تخلیه و بارگیری کالا و تردد افراد وجود داشته باشد.
ماده ۳- هرگونه تغییر در تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلات به گونه‌ای که آن را از حالت استاندارد یا طراحی اصلی کارخانه سازنده خارج نماید، ممنوع است.
ماده ۴- کلیه تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلات باید طبق زمان‌بندی مشخص و برنامه‌ریزی‌شده و بر اساس دستور العمل‌های کارخانه سازنده و استانداردهای مورد تایید، مورد بازرسی فنی قرار گرفته و در صورت وجود نقص یا فرسودگی، تعمیر یا از فرایند کار خارج گردیده و اسناد بازرسی فنی مستند و نگهداری شود.
ماده ۵ – کلیه تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلات باید بطور کاملا ایمن و براساس دستورالعمل‌های کارخانه سازنده و آیین‌نامه‌ها و مقررات حفاظت فنی، نصب، نگهداری و بهره‌برداری گردد.
ماده ۶ – استفاده از تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلات معیوب و غیرایمن برای حمل و نقل و جابجایی بار ممنوع است.
ماده ۷- تمامی وسایل و تجهیزات تخلیه و بارگیری (سیم بکسل‌ها، زنجیرها، قلاب‌ها، طنابها و مانند آن) باید کاملا سالم بوده و بصورت دوره‌ای و قبل از هر بار استفاده مورد بررسی و بازبینی قرار گرفته و نتایج حاصله در پرونده مخصوص ضبط و نگهداری شود.
ماده ۸ – کلیه تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلاتی که غیرایمن هستند باید از چرخه عملیاتی خارج شده و علامت مشخص و مناسب « خارج از سرویس» روی آن نصب گردد.
ماده ۹- کارفرما مکلف است ضمن تعیین محدوده فعالیت کارگران مشمول این آیین‌نامه و ایجاد شرایط ایمن بر استفاده صحیح آنها از ابزارآلات، دستگاهها و تجهیزات مربوطه نظارت‌های لازم را بعمل آورد.
ماده ۱۰- مسیرهای تردد کلیه وسایط نقلیه، ماشین‌آلات و افراد باید بر اساس قوانین راهنمایی و رانندگی و مقررات ایمنی مشخص گردد.
ماده ۱۱- مسیرهای تردد در بندر باید صاف و بدون حفره، موانع غیرضروری، سطوح برجسته و غیرلغزنده باشد.
ماده ۱۲- معابر، پیاده‌روها و خطوط ریلی باید به گونه‌ای باشد که از ایجاد هرگونه تقاطع خطرناک جلوگیری شود.
ماده ۱۳- تجهیزات حفاظت فردی متناسب با نوع کار باید توسط کارفرما تهیه و در شرایط مناسب نگهداری و در اختیار تمامی کارگران قرار داده شود.
ماده ۱۴- کارفرما مکلف است کاربرد صحیح و مراقبت از وسایل حفاظت فردی را به کارگران آموزش داده و بر استفاده صحیح کارگران از وسایل مذکور نظارت کامل داشته باشد.
ماده ۱۵- تمامی مکانهای موجود در بندر که امکان سقوط افراد وجود دارد، باید دارای حفاظ ایمن باشد.
تبصره – در جاهایی که امکان استفاده از حفاظ‌های ثابت نیست مانند نرده‌ها یا پلکانهایی که در کنار آب قرار دارند و یا در کناره گذرگاهها باید از حفاظ‌های متحرک استفاده نمود.
ماده ۱۶- در هنگام تخلیه و بارگیری باید ورود افراد متفرقه به منطقه عملیاتی ممنوع گردد.
ماده ۱۷- انجام عملیات تخلیه و بارگیری در بندر در شرایط نامناسب و غیرمتعارف جوی (بر اساس مقررات و استانداردهای سازمان بنادر و دریانوردی) ممنوع است.
ماده ۱۸- کارفرما مکلف است نسبت به انتخاب کلیه شاغلان در بندر، توان جسمی متناسب با نوع کار را مدنظر قرار داده و تمامی معاینات و آزمایشات پزشکی مرتبط با آنها را مطابق با ماده ۹۲ قانون کار انجام دهد.
ماده ۱۹- در هنگام بلند کردن، پایین آوردن و در طول مسیر حرکت بار باید از قرار گرفتن و حضور افراد در زیر آن جلوگیری گردد.
ماده ۲۰- کلیه عملیات تخلیه و بارگیری از شناورها در طول مدت زمان انجام کار باید زیر نظر یک فرد ذیصلاح (مورد تایید سازمان بنادر و دریانوردی) حاضر در محل انجام پذیرد.
ماده ۲۱- در تمامی مکانهایی که عملیات تخلیه و بارگیری انجام می‌شود، باید روشنایی مناسب فراهم گردد.
ماده ۲۲- در محل‌هایی که عملیات تخلیه و بارگیری انجام می‌شود باید وسایل اعلام و اطفاء حریق کافی و متناسب با نوع کالا، موجود و در دسترس باشد.
ماده ۲۳- پالت‌های حمل کالا و دیگر وسایل مشابه برای نگهداری و حمل بار باید دارای ساختار متناسب، سالم و با استحکام کافی برای استفاده ایمن از آنها باشند.
ماده ۲۴- بالا و پایین بردن بار تنها زمانی مجاز است که به نحو ایمن (مطابق با آیین‌نامه وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیاء در کارگاهها) به تجهیزات بالابر متصل شده باشد.
ماده ۲۵- هرگونه کالای خطرناک باید بر طبق موازین حفاظتی و ایمنی مندرج در دستورالعمل‌ها و الزامات ملی و بین‌المللی بسته‌بندی، علامت‌گذاری، برچسب‌زنی شده باشد و بر این اساس تخلیه، بارگیری، حمل و انبار شود.
ماده ۲۶- راههای دسترسی در مناطق عملیاتی باید به گونه‌ای باشند که هیچ‌گونه بار معلق یا آویزان از روی آنها عبور نکند.
ماده ۲۷- کاربران کلیه وسایل حمل و نقل و جابجایی بار باید دستگاههای مورد استفاده را پیش از آغاز بکار مورد بازرسی فنی قرار داده و از صحت عملکرد آن اطمینان حاصل نمایند.
ماده ۲۸- اشخاص حقیقی و حقوقی که در زمینه اجرا، نظارت و امور بندری مشغول بکار می باشند یا وسایل و تجهیزات موردنیاز بندر را تامین می‌کنند باید محیط کار، ماشین‌آلات و لوازم را در شرایط ایمن تهیه و نگهداری کرده و اطلاعات لازم و به روز درخصوص استفاده و نحوه عملکرد ایمن تجهیزات را تهیه و به کارفرما ارائه نمایند.
ماده ۲۹- کارفرما باید برنامه‌های آموزشی لازم ایمنی و حفاظتی متناسب با نوع کار را برای تمامی کارگران خود برگزار نماید.
ماده ۳۰- ورود افراد غیرمجاز به کلیه محوطه‌های عملیاتی در بندر ممنوع است.
ماده ۳۱- در هنگام نشت و انتشار مشتقات نفتی و مواد شیمیایی بر روی آسفالت و کلیه محوطه‌ها و اماکن بندری باید بلافاصله نسبت به تمیزکردن آن اقدام نمود.
ماده ۳۲- در مکانهایی که از نردبانهای دائمی استفاده می‌شود، آخرین پله نردبان باید یک متر پایین‌تر از پایین‌ترین سطح آب بوده و قسمت بالای نردبان که در دیواره اسکله فرورفته هرگز نباید توسط لبه دیواره ساحلی مسدود گردد.
ماده ۳۳- کارفرما مکلف است تجهیزات نجات غریق به تعداد کافی تهیه و نگهداری نماید.
ماده ۳۴- در نزدیک‌ترین فاصله ممکن به محل نصب نردبانهای دائمی و پلکان‌های ورودی به شناور، وجود حلقه نجات با طناب الزامی است.
ماده ۳۵- مسیر تردد مسافران باید از تمامی معابر موجود در بندر جدا باشد.
ماده ۳۶- پله‌های دسترسی شناورها باید توسط نرده‌های ثابت حفاظ‌گذاری شده و دارای روشنایی کافی باشد.
ماده ۳۷- سطح پلکانها نباید لیز و لغزنده باشد.
ماده ۳۸- تمامی نردبانهای دائمی باید دارای دستگیره‌های ثابت نصب شده بر روی اسکله باشد.
ماده ۳۹- استفاده از نردبانهای طنابی بجز شناورها در کلیه اماکن بندری ممنوع است.
ماده ۴۰- رعایت تمامی مقررات آیین‌نامه‌های حفاظتی «وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیاء در کارگاهها» و «ایمنی لیفتراک» در خصوص وسایل و تجهیزات حمل و نقل کالا در بندر الزامی است.
ماده ۴۱- استفاده از تجهیزات مناسب مهار بار (ورقه‌های فلزی نگهدارنده، سیم بکسل‌ها، زنجیرها، قلاب‌ها، طنابها و مانند آن) در کلیه کفی‌های کشنده حامل بار الزامی است
ماده ۴۲- کلیه دستگاهها، تجهیزات، ماشین‌آلات و کالاهای قابل غلتیدن باید همیشه در سطوح هموار نگهداری‌شده و اقدامات ایمنی جهت مهار آنها بعمل آید.
ماده ۴۳- در مکانهایی که تسمه نقاله‌ها از بالای محل تردد می‌گذرد تعبیه حفاظ‌های ایمن به منظور جلوگیری از سقوط بار الزامی است.
ماده ۴۴- تسمه‌ها و نوار نقاله‌های محصور که مواد با قابلیت اشتعال و انفجار را انتقال می‌دهند باید دارای تهویه موثر باشند.
ماده ۴۵- طراحی، ساخت، نصب، نگهداری و حفاظت از تمامی تجهیزات و مدارات الکتریکی باید مطابق با استانداردهای دریایی و آیین‌نامه تأسیسات الکتریکی در کارگاهها باشد.
ماده ۴۶- تمام تجهیزات و دستگاههای الکتریکی موجود در بندر باید دارای سیستم اتصال به زمین موثر باشند.
ماده ۴۷- بالا رفتن از تسمه نقاله‌ها و واگن‌های حمل بار و تردد کارگران برروی آنها باید ممنوع گردد.
ماده ۴۸- محموله‌هایی که به طور موقت بر روی اسکله قرار داده می‌شود، باید از لبه اسکله حداقل ۵/۱ متر فاصله داشته باشد.
ماده ۴۹- حضور کارگران درون واگن‌های روباز که مواد انبارشده در آن توسط وسایل بالابر مغناطیسی در حال جابجایی هستند، ممنوع است.
ماده ۵۰ – کالاها باید طوری در داخل انبارها قرار داده شوند که عبور و مرور کارگران و در صورت اقتضاء وسایل نقلیه به راحتی ممکن باشد و ضمنا مواد مذکور باید طوری چیده شوند که خطر سقوط و بروز سوانح وجود نداشته باشد.
ماده ۵۱ – کلیه معابر باید مجهز به سیستم‌های روشنایی اضطراری آماده به کار باشند.
ماده ۵۲ – حداکثر ظرفیت مجاز بالابر باید بطور مشخص و خوانا روی دستگاه حک شده باشد.
ماده ۵۳ – قلاب‌های دستگاههای بالابر باید مجهز به شیطانک و سایر وسایل حفاظتی بوده و بر حسب نوع کالا به شکلی باشد که مانع جدا شدن اتفاقی بار گردد.
ماده ۵۴ – در صورتی که وسایل بستن بار در مجاورت لبه‌های تیز بار قرار می‌گیرند بایستی از بالشتک‌های مناسب برای قرارگیری بین لبه تیز بار و وسایل مزبور استفاده نمود.
فصل سوم: مقررات اختصاصی
ماده ۵۵ – ایجاد معبر ایمن برای تردد به داخل شناورها الزامی است.
ماده ۵۶ – سطح معبر رمپ باید به گونه‌ای طراحی و ساخته شود که دارای اصطکاک مناسب برای هرگونه شرایط بهره‌برداری باشد.
ماده ۵۷ – برای جلوگیری از جداشدن رمپ شناور از رمپ اسکله استفاده از جایگاه مهار مطمئن الزامی است.
ماده ۵۸ – انبارش، جابجایی و انتقال کلیه کالاها و کانتینرها در محوطه بندر و همچنین انبارها باید با رعایت کامل آیین‌نامه‌ها و مقررات ایمنی و حفاظت فنی صورت پذیرد.
ماده ۵۹ – کلیه ماشین‌آلات تخلیه، بارگیری و حمل کالا و کانتینر باید با سرعت مطمئنه و ایمن (بر اساس مقررات راهنمایی و رانندگی) تردد نمایند.
ماده ۶۰ – برای دسترسی به کانتینرهایی که در ردیف‌های بالا قرار دارند باید از نردبان و یا سکوهای مناسب و ایمن تردد نمایند.
تبصره – بالا رفتن از در کانتینر برای دسترسی به کانتینرهایی که در ردیف بالا قرار گرفته‌اند ممنوع است.
ماده ۶۱ – کانتینرها باید سالم بوده و از نظر وجود مواد باقیمانده کاملا پاک شده باشند.
ماده ۶۲ – بار درون کانتینر باید به صورت یکنواخت توزیع شده و نباید بیش از ۶۰درصد بار در یک سمت طول کانتینر قرار گیرد.
ماده ۶۳ – هنگام نظافت و تمیز کردن کانتینرها باید در آنها کاملا باز باشد.
ماده ۶۴ – چنانچه کار بر بالای کانتینر اجتناب‌ناپذیر باشد باید از تجهیزات حفاظتی مناسب برای جلوگیری از سقوط استفاده نمود.
ماده ۶۵ – کار بر بالای کانتینرها به هنگام شرایط جوی غیرمتعارف ممنوع است.
ماده ۶۶ – راهنما در هنگام انجام کلیه مراحل عملیات راهنمایی شناورها باید دارای تجهیزات حفاظت فردی لازم بویژه جلیقه نجات باشد.
ماده ۶۷ – انتقال راهنما از بندر به شناور و بالعکس، باید به وسیله قایق مجهز به کلیه لوازم ایمنی مناسب صورت پذیرد.
ماده ۶۸ – عملیات الحاق راهنما به کشتی باید تنها از طریق پله راهنما صورت پذیرد.
ماده ۶۹ – کاپیتان کشتی موظف به رعایت تمامی موارد ایمنی و حفاظتی الحاق راهنما به کشتی می‌باشد.
ماده ۷۰- جرثقیل کشتی باید دارای آژیر اعلام خطر حمل بار بیش از حد مجاز باشد.
ماده ۷۱- کاپیتان کشتی مکلف به نظارت بر انجام صحیح بارگیری و تخلیه کشتی می‌باشد.
ماده ۷۲- کارگرانی که درخن کشتی مشغول بکار هستند، ملزم به استفاده از تجهیزات حفاظت فردی متناسب با کارمی باشند.
ماده ۷۳- دسترسی به انبار یا عرشه کشتی باید توسط یک راه پله ثابت یا در صورت عدم امکان یک نردبان ثابت با گیره‌های مخصوص جای پا در دیوار و یا گودی برای جای پا با ابعاد مناسب و استحکام کافی صورت پذیرد.
ماده ۷۴- راههای دسترسی به انبار کشتی باید جدا از دریچه‌های آدم‌رو باشد.
ماده ۷۵- کلیه تجهیزات مربوط به مهار شناور و درپوش تمامی دریچه‌های ورودی باید از ساختار سالم و استحکام کافی برخوردار باشند.
ماده ۷۶- پوشش دریچه‌های ورودی که با استفاده از بالابر باز می‌گردند باید مجهز به اتصالات قابل دسترسی و مناسب برای محکم کردن تسمه‌ها یا دیگر وسایل بالابر باشند.
ماده ۷۷- تمامی دهانه‌های باز روی شناور و یا بر روی عرشه که امکان سقوط کارگران وجود دارد باید حفاظ‌گذاری مطمئن و ایمن داشته باشند.
ماده ۷۸- انبار کشتی باید دارای سیستم تهویه مناسب و موثر باشد.
ماده ۷۹- راههای دسترسی به کشتی باید با استفاده از توریهای سالم، به نحو ایمن نصب شده باشد تا از سقوط کارگران به آب از محل فاصله بین پهلوی کشتی و اسکله جلوگیری شود.
ماده ۸۰ – صفحات اتصال مورد استفاده در سکوهای حمل و پلکان متحرک و کشتی‌های حمل مسافر و خودرو باید با روشهای ایمن مورد استفاده قرار گیرند.
ماده ۸۱ – تمامی دریچه‌های آدم‌رو واقع بر روی عرشه شناور که حفاظ پیرامونی، ارتفاع و استحکام مناسب ندارند باید به روشهای ایمن محصور و پوشانده شوند.
ماده ۸۲ – تمام سکوهای مهار (دلفین‌ها – DOLPHINS) باید دارای یک نردبان که یک سر آن در آب قرار گرفته، باشند.
ماده ۸۳ – محل تیرهای مهار بر روی کشتی و اسکله (BOLARDS) باید تمیز و بدون هیچ مانع و زائده‌ای باشد.
ماده ۸۴ – کارگرانی که در امر مهار شناور اشتغال دارند باید آموزش‌های لازم و متناسب با کار را در این خصوص دیده باشند.
ماده ۸۵ – در صورت تحت فشار قرار گرفتن طناب مهار کشتی کلیه افراد باید از محدوده خطر پاره شدن طناب دور شوند.
ماده ۸۶ – استفاده از جرثقیل کشتی برای جابجایی واگن‌های بار مستقر بر روی اسکله ممنوع است.
ماده ۸۷ – راههای داخلی کشتی و دستیابی به بخش‌های مختلف آن باید ایمن باشد.
ماده ۸۸ – لبه بیرونی تمامی عرشه‌های مرتفعی که کارگران بندر ممکن است در آنجا مشغول بکار باشند باید مجهز به حفاظ ایمن باشد.
ماده ۸۹ – بار انبارها و عرشه کشتی باید طوری بسته‌بندی و مهار گردد که از ریزش ناگهانی آن بر روی کارگران بندر جلوگیری شود.
ماده ۹۰- کلیه کانتینرها، پالت‌ها و تجهیزات مشابه مورد استفاده برای حمل و نقل، جابجایی یا ذخیره‌سازی مواد باید فاقد لبه‌های تیز، برآمدگی یا سطوح زبر و خشن باشند.
فصل چهارم: مقررات متفرقه
ماده ۹۱- اعمال ناایمن، غیرمرتبط با کار، خودسرانه و شوخی به هنگام کار در بنادر ممنوع است.
ماده ۹۲- کلیه قسمت‌های انتقال‌دهنده نیرو و مواد و همچنین قسمت‌هایی که امکان ایجاد حادثه برای کارگر و افراد داشته باشد، باید دارای حفاظ ایمن و موثر باشد.
ماده ۹۳- استفاده از علایم و نشانه‌های ایمنی مطابق با آیین‌نامه علایم و نشانه‌های ایمنی در محوطه بنادر الزامی است.
ماده ۹۴- استفاده از علایم شب‌نما در مکانهای تاریک و کم نور بندر الزامی است.
ماده ۹۵- محل و نوع تجهیزات اطفاء حریق باید مطابق با آیین‌نامه «پیشگیری و مبارزه با آتش‌سوزی» تعیین گردد.
ماده ۹۶- کلیه اطاقک‌های یخچالی باید مجهز به آژیر خطر بوده و در آنها از داخل یخچال قابل بازشدن باشد.
ماده ۹۷- استعمال دخانیات، روشن کردن و همراه داشتن کبریت، فندک و هرگونه اشیاء مولد شعله و جرقه در کلیه نقاطی که در آنها مواد قابل اشتعال و انفجار نگهداری و بکار برده می‌شود ممنوع است.
ماده ۹۸- بنادر باید دارای وسایل و تجهیزات کافی پیشگیری و مبارزه با آتش‌سوزی بوده و در تمام ساعات شبانه‌روز اشخاصی را که از تعلیمات لازم بهره‌مند هستند و به طریقه استفاده از وسایل و تجهیزات مربوطه آشنا می‌باشند را در اختیار داشته باشند.
ماده ۹۹- در انبارها، ساختمان‌ها و تاسیسات باید با توجه به وسعت آنها از تجهیزات کشف، اعلام و اطفاء حریق استفاده گردد.
ماده ۱۰۰- مشتقات نفتی و مواد شیمیایی قابل اشتعال و انفجار باید در مکانهای خاص و دور از حرارت، جرقه، تابش مستقیم نور خورشید و در محل‌هایی که احتمال وقوع آتش‌سوزی ندارد، نگهداری شود.
ماده ۱۰۱- انبار نمودن و چیدمان مواد قابل اشتعال در مجاورت مواد با قابلیت اشتعال سریع ممنوع است.
ماده ۱۰۲- در بنادر باید از وسایل گرمایشی مناسب و ایمن برای گرم نمودن فضا استفاده نمود.
ماده ۱۰۳- با عنایت به ماده ۸۸ قانون جمهوری اسلامی ایران، کلیه واردکنندگان، تولیدکنندگان، فروشندگان، عرضه‌کنندگان و بهره‌برداری‌کنندگان تجهیزات، دستگاهها و ماشین‌آلات در بنادر مکلف به رعایت استانداردها و موارد حفاظت و ایمنی می‌باشند.
ماده ۱۰۴- مسئولیت رعایت مقررات این آیین‌نامه بر عهده کارفرما بوده و در صورت وقوع هر گونه حادثه ناشی از کار به دلیل عدم توجه وی به الزامات قانونی مطابق مواد ۱۷۵ و ۱۷۶ قانون کار عمل شده و نامبرده مکلف به جبران خسارت وارده به زیان‌دیدگان می‌باشد.
این آیین‌نامه مشتمل بر ۴ فصل و ۱۰۴ ماده و ۲ تبصره به استناد مواد ۸۵ و ۹۱ قانون کار جمهوری اسلامی ایران در جلسه مورخ ۱۸/۵/۱۳۸۹ شورای عالی حفاظت فنی تدوین و در تاریخ ۱۷/۱۱/۱۳۸۹ به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسیده است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی – عبدالرضا شیخ‌الاسلامی